3096 Days Konusu
GÜN
GÜN Kısa Özet
Ruhunu kimse esir alamaz
Sekiz yıllık korkunç bir işkence ve taciz hikayesi… Ve Natascha’nın kimliğini kaybetmeden kaçmasını sağlayan mücadeleci ruhunun öyküsü…
2 Mart 10 yaşındaki Natascha Kampusch ilk defa okula tek başına yürüyerek gitmek için evinden çıkar. Yolda bir adam tarafından beyaz bir minibüsün içine çekilir. Aradan saatler geçtikten sonra kendini karanlık bir hücrede battaniyeye sarılı halde bulur. Sekiz yıl sonra kaçmayı başarana kadar bu hücre evi, onu kaçıran adam da tanıdığı tek insan olacaktır…
Gün’de Natascha inanılmaz hikayesini ilk defa anlatıyor: çocukluğundaki zorluklar, kaçırıldığı gün başından geçenler, beş metrekarelik bir hücredeki esareti ve kendisini kaçıran adamın, Wolfgang Priklopil’in bitmek bilmez fiziksel ve duygusal istismarları…
Gün, insan ruhunun zaferine dair tüyler ürperten bir öykü. Umutsuzluğun en derin çukurlarında katlanılmaz anlar yaşarken bile kendisini esir alan adamı nasıl yavaşça manipüle edeceğini öğrenen ve bütün ihtimallere meydan okuyan küçük bir kızın insanlığını yitirmeden özgürlüğüne kavuşmasının hikayesi…
*Yıllarca esaret altında tutulmuş genç bir kız yaşadıklarını samimiyetle dile getirmiş.*
- Guardian
*Düşünceli, azimli ve kendine acımaktan sürekli kaçınan bir genç kızın çektiği çileye olduğu kadar boyun eğmeyi reddeden ruhuna da tanıklık edeceksiniz.*
- Sunday Times
- Thure Lindhardt Wolfgang Přiklopil rolünde
- Antonia Campbell-Hughes Natascha Kampusch rolünde
- Amelia Pidgeon Genç Natascha rolünde
- Trine Dyrholm Brigitta Sirny rolünde
- Vlasto Peyitch Gazeteci rolünde oynamıştır
Hazırlık Aşaması[değiştir Sekiz yıllık işkenceyi anlattı
10 yaşındayken okul yolunda kaçırılıp sekiz yıl boyunca tutsak edilen ve işkence gören Avusturyalı Natascha Kampush, başından geçen olayın dehşet veren detaylarını ilk kez açıkladı. Kampush, ' Gün' ( Days) adlı otobiyografik kitabında, kendisini kaçıran Wolfgang Priklopil'den haftada kez dayak yediğini, Priklopil'in saçını traş etmek ve ona kelepçeli olarak uyumak zorunda kaldığını, nasıl hayatını yeniden kazanmaya çalıştığını anlattı.
Natascha, 'de, okula giderken ortadan kayboldu ve onu kaçıran Wolfgang Priklopil'in elinden Ağustos 'da kurtulabildi. Natascha, Priklopil'in arabasını elektrikli süpürgeyle temizlerken, telefonla konuşan Priklopil'in sesten rahatsız olup garajdan uzaklaşmasıyla "Ya şimdi ya hiç" deyip garajdan kaçarak komşuların kapısına dayandı ve sekiz yıllık esaretine son verdi. 44 yaşındaki Priklopil ise Natascha'nın kaçmasının ardından tren raylarına atlayarak intihar etti.
TEK BİR ÇIĞLIK
Şimdi 22 yaşında olan Natascha, Avusturya televizyonunda bir program sunuyor ve kendisine işkence eden adamın ölümüne üzüldüğünü çünkü onun dehşet verici de olsa, hayatının bir parçası olduğunu söylüyor. Natacsha, ondan ailesini, çocukluğunu ve yaşamını çalan adamla ilk karşılaşmasını şöyle anlatıyor kitabında:
"Beni belimden yakalayıp minibüsünün açık kapısından içeriye attı. Çığlık attım mı? Sanmıyorum. İçimdeki her şey tek bir çığlıktı. Yukarıya doğru yükseldi ve boğazıma oturdu. Kareografisi yapılmış bir sahne gibiydi, sanki birlikte prova yapıyordum. Bir terör kareografisi."
Natascha, Priklopil'in Viyana yakınlarındaki evinin içinde kapatıldığı hücrenin kapısını ilk gördüğünde duyduğu korkuyu ise şöyle anlatıyor: "Onu takip etmemi söyledi. Kapı betondan yapılmış bir canavardı. Kapıyı ilk gördüğüm andaki hislerimi kelimelerle ifade etmem zor. Sanki betonun içine gömülmüş gibiydim. Hava geçirmez bir şekilde mühürlenmiş gibi."
"İTAAT ET!"
Natascha'nın anlattıklarına göre Priklopil ona, "Artık Natascha değilsin. Bana aitsin. Hep bir köle istedim" diyordu ve hücresine bağlı bir telefon hattından sürekli "İtaat et! İtaat et! İtaat et!" diye tekrarlıyordu. Natascha'ya, ailesinin fidye ödemeyi kabul etmediklerini ve ondan kurtuldukları için mutlu olduklarını söyledi. Eski bir mühendis olan Priklopil, önce Natascha'nın cinsel amaçları için fazla küçük olduğunu söyledi. Ama Natascha ergen olduğunda yavaş yavaş cinsel tacizlerine başladı. Daha sonra da tecavüz etti.
yaşlarındayken defalarca intihar etmeye çalıştığını anlatan Natascha, tüm olan bitenin ardından iyileştiğini düşünse de, genç kızın davranışları, psikolojisindeki derin yaraları eleveriyor. Tutsak tutulduğu evi ve Priklopil'in arabasını satın alması gibi.
kaynağı değiştir]
Sekiz yıllık işkenceyi anlattı
10 yaşındayken okul yolunda kaçırılıp sekiz yıl boyunca tutsak edilen ve işkence gören Avusturyalı Natascha Kampush, başından geçen olayın dehşet veren detaylarını ilk kez açıkladı. Kampush, ' Gün' ( Days) adlı otobiyografik kitabında, kendisini kaçıran Wolfgang Priklopil'den haftada kez dayak yediğini, Priklopil'in saçını traş etmek ve ona kelepçeli olarak uyumak zorunda kaldığını, nasıl hayatını yeniden kazanmaya çalıştığını anlattı.
Natascha, 'de, okula giderken ortadan kayboldu ve onu kaçıran Wolfgang Priklopil'in elinden Ağustos 'da kurtulabildi. Natascha, Priklopil'in arabasını elektrikli süpürgeyle temizlerken, telefonla konuşan Priklopil'in sesten rahatsız olup garajdan uzaklaşmasıyla "Ya şimdi ya hiç" deyip garajdan kaçarak komşuların kapısına dayandı ve sekiz yıllık esaretine son verdi. 44 yaşındaki Priklopil ise Natascha'nın kaçmasının ardından tren raylarına atlayarak intihar etti.
TEK BİR ÇIĞLIK
Şimdi 22 yaşında olan Natascha, Avusturya televizyonunda bir program sunuyor ve kendisine işkence eden adamın ölümüne üzüldüğünü çünkü onun dehşet verici de olsa, hayatının bir parçası olduğunu söylüyor. Natacsha, ondan ailesini, çocukluğunu ve yaşamını çalan adamla ilk karşılaşmasını şöyle anlatıyor kitabında:
"Beni belimden yakalayıp minibüsünün açık kapısından içeriye attı. Çığlık attım mı? Sanmıyorum. İçimdeki her şey tek bir çığlıktı. Yukarıya doğru yükseldi ve boğazıma oturdu. Kareografisi yapılmış bir sahne gibiydi, sanki birlikte prova yapıyordum. Bir terör kareografisi."
Natascha, Priklopil'in Viyana yakınlarındaki evinin içinde kapatıldığı hücrenin kapısını ilk gördüğünde duyduğu korkuyu ise şöyle anlatıyor: "Onu takip etmemi söyledi. Kapı betondan yapılmış bir canavardı. Kapıyı ilk gördüğüm andaki hislerimi kelimelerle ifade etmem zor. Sanki betonun içine gömülmüş gibiydim. Hava geçirmez bir şekilde mühürlenmiş gibi."
"İTAAT ET!"
Natascha'nın anlattıklarına göre Priklopil ona, "Artık Natascha değilsin. Bana aitsin. Hep bir köle istedim" diyordu ve hücresine bağlı bir telefon hattından sürekli "İtaat et! İtaat et! İtaat et!" diye tekrarlıyordu. Natascha'ya, ailesinin fidye ödemeyi kabul etmediklerini ve ondan kurtuldukları için mutlu olduklarını söyledi. Eski bir mühendis olan Priklopil, önce Natascha'nın cinsel amaçları için fazla küçük olduğunu söyledi. Ama Natascha ergen olduğunda yavaş yavaş cinsel tacizlerine başladı. Daha sonra da tecavüz etti.
yaşlarındayken defalarca intihar etmeye çalıştığını anlatan Natascha, tüm olan bitenin ardından iyileştiğini düşünse de, genç kızın davranışları, psikolojisindeki derin yaraları eleveriyor. Tutsak tutulduğu evi ve Priklopil'in arabasını satın alması gibi.
'nin sonunda Campbell-Hughes'un film için aşırı kilo kaybıyla ilgili endişeler ortaya çıktı ama Hughes Evening Standard'daki bir röportajında Kampusch'un çektiği kadar acı çekmek istediğini belirtti. Film setinin Kampusch'un bulunduğu zindana benzer olması nedeniyle yırtık bir Aşil tendonu, kırık bir ayak parmağı, kırık bir kaburga ve çeşitli kesik ve morluklar aldığını da söyledi.