Besmele çekilmeden kesilen hayvanların hükmü, helal gıda konusunun günümüzde en çok tartışılan meselelerinin başında gelmektedir. Hanefî, Mâlikî ve Hanbelî mezheplerine mensup âlimler En’âm sûresinin ayetini delil göstererek hayvan kesiminde besmelenin farz, besmelesiz kesilen hayvanların haram olduğunu kabul etmişlerdir. Şâfiî mezhebinde ise bunun tam aksine hayvan kesiminde besmele çekmek farz değildir, dolayısıyla besmelesiz kesilen hayvanlar da helaldir.
Aslında yukarıdaki iki zıt görüş de aynı ayetle yani En’âm sûresinin ayeti ile temellendirilmektedir. Besmelenin farz olduğunu iddia edenler, ilgili ayeti “Üzerine Allah’ın adı anılmayan (hayvan)lardan yemeyin! Çünkü bu şekilde davranış fasıklıktır” şeklinde tercüme etmektedirler. Gerçekten de ayet bu şekilde anlaşılacak olursa kesilirken üzerine Allah’ın adı anılmayan hayvanların yenilmesi haram olup bu hayvanların etini yiyenler de fasık olacaklardır! Besmelenin farz olmadığını iddia edenler ise ayetin bu şekilde tercüme edilip anlaşılmasının yanlış olduğunu, burada besmelesiz kesilen hayvanlardan değil; Allah’tan başkasının adı anılarak kesilenlerden bahsedildiğini söylemektedirler. Biz de bu yazımızda En’âm sûresinin ayetini fazla ayrıntıya girmeden; ama farklı açılardan ele alarak hayvan kesiminde besmele çekmenin şart olup olmadığı hususunda bir sonuca varmaya çalışacağız.[1]
Tartışmalara konu edilen En’âm sûresi ayetin ilk kısmının Arapçasını bir görelim:
وَلَا تَأْكُلُوا مِمَّا لَمْ يُذْكَرِ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ
Hayvan kesiminde besmeleyi farz kabul edenlerin, ayeti “Üzerine Allah’ın adı anılmayan (hayvan)lardan yemeyin! Çünkü bu şekilde davranış fasıklıktır” şeklinde iki ayrı cümle olarak tercüme ettiklerini, karşıt görüş sahiplerinin ise ayeti bu şekilde tercüme etmenin yanlış olduğunu söylediklerini ifade etmiştik.
Gerçekten de ayete Arap dili açısından baktığımızda burada bir tercüme ve anlama hatası yapıldığını, bundan dolayı da yanlış bir hükme varıldığını görüyoruz. Şöyle ki:
Besmeleyi şart görenler ayetteki (وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ) cümlesini başındaki vâv harfinden dolayı kendisinden önceki (وَلَا تَأْكُلُوا مِمَّا لَمْ يُذْكَرِ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ) cümlesine atıf olarak kabul etmişlerdir. Hâlbuki Arap dili açısından böyle bir şey mümkün değildir. Çünkü (وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ) ifadesi, cümle içinde hâl konumunda olup yeme yasağını kesilen hayvanın “fısk” olması hali ile sınırlamaktadır.
Şâfiî fakihlerden Hatîb eş-Şirbînî, bu cümlenin kendisinden önceki cümleye atfedilemeyeceğini, çünkü ikisi arasında Arap dili kuralları açısından tam bir zıtlık (tebâyün) bulunduğunu belirtmiştir. Bunun sebebi, (وَلَا تَأْكُلُوا مِمَّا لَمْ يُذْكَرِ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ) cümlesinin fiilî-inşâî; (وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ) cümlesinin ismî-haberî olmasıdır. Yerleşik nahiv kurallarına göre bu iki cümlenin birbirine atfedilmesi doğru değildir. Şirbînî’ye göre (وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ) cümlesi, başındaki vâv harfinin konumundan dolayı bir suâl-i mukadderin (sorulma ihtimali olan, gelmesi beklenen bir sorunun) cevabı da olamaz. Dolayısıyla buradaki vâv’ın, “vâv-ı hâliyye/durum bildiren vâv” olmasından başka bir ihtimal kalmamaktadır.[2] Böyle olunca ayetteki yasak besmelesiz kesimle değil; kesilen hayvanın fısk olması durumu ile kayıtlanmış olur. Bu fısk oluş da Allah’ın Kitabında (En’âm ayette) “Allah’tan başkasının adı anılarak kesilenler” şeklinde açıklanmıştır.
Mezhep imamlarından İmam Şâfiî’nin de bu görüşte olduğu belirtilmektedir. O, ayette yer alan (وَلَا تَأْكُلُوا مِمَّا لَمْ يُذْكَرِ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ) ibaresi ile kastedilenin putlar için kesilen hayvanlar olduğunu şöyle ifade etmiştir:
“Allah Teâlâ’nın –En’âm ayetin devamında yer alan- ‘Eğer onlara uyarsanız kesinlikle siz de müşrik olursunuz’ buyruğu, putlar adına kurban edilenlerle ilgilidir. Yani, ‘Eğer putlar adına kesilen hayvanların etini yemeye razı olursanız bu, sizlerin de o putların ilahlığına razı olduğunuz manasına gelir. Bu ise, şirki gerektirir’ demektir.”
Şâfiî, âyetteki fısk kavramı için “Allah’ın kitabından, bunun ne zaman fısk olacağını araştırdık” demiş ve En’âm sûresinin ayetindeki (أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ) cümlesini delil göstererek fısk kavramının ‘üzerine Allah’tan başkasının adı anılarak kesildiği için fısk olan hayvan’ ifadesi ile tefsir edildiğini belirtmiştir.[3]
Meşhur müfessirlerden Fahreddîn er-Râzî de hayvan kesiminde besmelenin farz olmadığını düşünmekte ve En’âm suresi ayetten yola çıkarak besmeleyi farz kabul edenler için: “Onların zannettiği gibi bu ayet onların lehine değil, bizim lehimize delil olur” deyip şu açıklamaları yapmaktadır:
“Buradaki vâv’ın atıf vâv’ı olduğunu söylemek mümkün değildir. Çünkü (وَلَا تَأْكُلُوا) ibaresi fiil cümlesi, (وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ) ise isim cümlesidir. Zaruret halleri haricinde isim cümlesinin fiil cümlesine atfedilmesi hoş değildir. Vâv’ın burada atıf için olamayacağı anlaşılınca geriye onun “hâliyye” olması seçeneği kalır ()
Ayrıca bu ayette fısk oluş durumu mücmel/kapalı bırakılmış, açıklanmamıştır. Ama aynı sûrenin ayetinde: ‘üzerine Allah’tan başkasının adı anılarak kesildiği için fısk olan hayvan’ şeklinde buyurularak ayette geçen fısk ‘Allah’tan başkasının adı anılarak kesilenler’ ifadesi ile açıklanmıştır.”[4]
Bu açıklamalar doğrudur. O halde Arap dili kuralları gözetilerek ayetin meali şöyle olmalıdır:
“Üzerine Allah’ın adı anılmadan kesilen hayvanın fısk olduğu kesin ise ondan yemeyin!”
Mana Arap dili kurallarına uygun bir şekilde verilince ayette besmelesiz kesilen hayvanlardan bahsedilmediği, aksine Allah’tan başkasının adı anılarak kesilen hayvanlardan söz edildiği ve bu şekilde kesildiği konusunda hiçbir şüphe bulunmadığı zaman o etlerden asla yenilmemesi gerektiği anlaşılmaktadır.
Hayvan kesiminde besmelenin farz olmadığının bir delili de ayetteki fısk kavramıdır. Bu da En’âm sûresinin ayetinde Allah’tan başkasının adı anılarak kesilen hayvanları ifade etmektedir. Yani her kim bile bile Allah’tan başkasının adı anılarak kesilen bir hayvanı yerse O’ndan başka bir ilahın varlığını kabul etmiş olacağından bu davranış onu fasık yapacak yani dinden çıkaracaktır. Yoksa üzerine besmele çekilmeden kesilen şeyleri yemek fasıklık sayılmaz. İmam Nevevî, besmelesiz kesilen hayvanların etlerini yemenin fasıklık sayılmayacağı konusunda ümmetin icmâ ettiğini belirtirken[5] müfessirlerden Âlûsî de ictihada konu olmuş fiilleri işlemenin ayette belirtilen fısk kapsamına girmeyeceğini söylemiştir.[6]
Tartışmalara konu olan bu ayetin tamamı şöyledir:
“Üzerine Allah’ın adı anılmadan kesilen hayvanın fısk olduğu kesin ise ondan yemeyin! Şeytanlar dostlarına, sizinle mücadele etmelerini fısıldarlar. Eğer onlara uyarsanız kesinlikle siz de müşrik olursunuz.”
Görüldüğü gibi ayette ‘fısk’ kavramı ile birlikte ‘şirk’ kavramı da geçmektedir. Bu, meselenin tevhid – şirk bağlamında düşünülmesi gerektiğini göstermesi bakımından hayli önemli bir ayrıntıdır. Yani Allah’tan başkasının adını anarak hayvan kesen birini onaylamak, o hayvanın etinden yemek suretiyle ona uymak kişiyi tereddütsüz bir şekilde müşrik yapacaktır. Mesele böylesine önemlidir. Dolayısıyla bir kez daha ifade etmeliyiz ki ayette besmele çekilip çekilmeme durumundan değil; hayvanın Allah’tan başkası adına kesilip kesilmemesi durumundan bahsedilmektedir.
En’âm sûresi ayette üzerine Allah’tan başkasının adı anıldığı için fısk olan hayvanın yenilmemesinden söz edildiğinin bir diğer kanıtı, bu ayetin içinde bulunduğu En’âm sûresidir. Allah Teâlâ bu sûresinin ve ayetlerinde şöyle buyurmuştur:
“Allah’ın ayetlerine inanıp güveniyorsanız artık O’nun adı anılarak kesilenlerden yiyin.
Size ne oluyor ki Allah’ın adı anılarak kesilenlerden yemiyorsunuz![7] Oysa Allah, haram kıldığı her şeyi size ayrıntılı olarak açıklamıştır; çaresiz kalıp yedikleriniz başka. Birçokları, kendi arzularına uyarak bilgisizce insanları saptırırlar. Rabbin, sınırları aşanları çok iyi bilir.”
Meali verilen bu ayetlerde yenilmesi haram kılınan şeylerin ayrıntılı olarak açıklandığı bildirilmiştir. Bu ayrıntılı açıklama aynı sûrenin ayetinde şöyle yapılmıştır:
“De ki: Bana gelen vahiyde yiyen kişiye şunlardan başka yemesi haram kılınmış bir şey bulamıyorum: Ölü (leş), akmış kan, domuz eti -ki bir pisliktir- ya da üzerine Allah’tan başkasının adı anılarak kesildiği için fısk olan hayvan.Kim zorda kalır da isyan etmeden ve aşırıya gitmeden bunlardan yerse senin Rabbin bağışlaması çok, iyiliği bol olandır.”
Kesilmeden ölmüş hayvan, akıtılmış kan, domuz eti ve Allah’tan başkasının adı anıldığı için fısk özelliği kazanmış olan hayvanlardan başka haram kılınan herhangi bir hayvansal gıdanın bulunmadığının bildirildiği bu ayette besmelesiz kesilen hayvanlara yer verilmediği ayan beyan ortadadır. Ayetler arasında herhangi bir çelişki yoktur. Yani bir ayette anlatılan husus, diğer ayette unutulmamıştır. İmam Şâfii ve Fahreddîn er-Râzî’nin “Bu ayetteki fısk kavramı ayette geçen fısk kavramının ne olduğunu izah ediyor” şeklindeki gayet isabetli açıklamalarını bir kez daha hatırlatmak isteriz. Yani sûre bütünlüğü de net bir şekilde göstermektedir ki haram kılınan hayvansal gıdaların arasında besmelesiz kesilenler yoktur. En’âm ayette bahsi geçen ise fısk olduğu kesin olan yani Allah’tan başkasının adı anılarak kesildiği kesin olarak bilinen hayvanlardır.
Sadece En’âm sûresinin ayeti değil; haram kılınan hayvansal gıdaların anlatıldığı Bakara sûresi , Mâide sûresi 3 ve Nahl sûresi ayetlerde de besmelesiz kesilen hayvanlara yer verilmemiştir. Bu dört ayetin dördünde de haramların; kesilmeden ölmüş hayvan, kan, domuz eti ve Allah’tan başkasının adı anılarak kesilenler olmak üzere dört hayvansal gıda ile sınırlı olduğu belirtilmiştir. Besmele eğer farz olsaydı aynı şeylerin tekrar tekrar zikredildiği ayetlerde mutlaka “Bir de Allah’ın adı anılmayanlar/besmele çekilmeden kesilenler” şeklinde buna da yer verilirdi. Hâlbuki en son indiği rivayet edilen ve haramların son kez tekrarlandığı Mâide sûresinin 3. ayetinde bile “tezkiye ettikleriniz/kestikleriniz hariç” buyurularak kesim işlemine değinildiği halde besmeleden söz edilmemiştir. Hâşâ Allah Teâlâ En’âm ayette söylediğini bu ayetlerde unutmuş değildir!
Kur’an bütünlüğüne bakıldığında besmele yani Allah’ın adının anılması; biri kurban ibadetinde[8], diğeri av bahsinde[9] olmak üzere iki durumda emir ve/veya tavsiye edilmiştir. Yani hangi durumda besmele çekilmesi isteniyorsa onunla ilgili ayette “üzerine Allah’ın adını anın!” ifadesiyle besmeleye açıkça yer verilmiştir. Fakat kurban ibadeti ve avlanma durumu dışında normal zamanlarda etlik hayvanların kesimi esnasında besmele çekilmesi gerektiğinden bahsedilmemiştir.
Netice itibarıyla hayvan kesiminde besmele çekilmesinin farz değil, sünnet olduğu[10], besmele çekilmeden kesilen hayvanların da yenilebileceği sonucuna ulaşmış bulunuyoruz. Aşağıdaki sahih hadis de ulaştığımız bu sonucu kuvvetlendirmektedir.
Bir grup sahabî, Resûlullâh’a gelerek: “Ey Allah’ın elçisi! Bazıları bize et getiriyorlar. Üzerine Allah’ın adını anıp anmadıklarını bilmiyoruz. O etlerden yiyelim mi, yemeyelim mi?” şeklinde bir soru sorunca O da onlara şu cevabı vermiştir:
“Siz Allah’ın adını anın ve yiyin!”[11]
Muhaddis ve lugat alimi Hattâbî: “Bu hadis, hayvan kesiminde besmele çekmenin şart olmadığının delilidir. Eğer şart olsaydı hakkında şüpheye düşülen o hayvan, mubah kabul edilmezdi…” derken[12] Mühelleb b. Ebî Sufre de konuyla ilgili olarak şunları söylemiştir:.
“Besmelenin farz olmayışının kaynağı bu hadistir. Çünkü onların yerken çektikleri besmele, kesim esnasında çekilmeyen besmelenin yerine geçmiştir. Bu da onun sünnet olduğunun delilidir. Çünkü hiçbir sünnet, farzın yerine geçmez…”[13]
Dr. Yahya ŞENOL
monash.pw Editörü
[emailprotected]
YAYIMLANDIĞI YER: Kitap ve Hikmet Dergisi, Temmuz-Eylül , Sayı: 30, s.
monash.pw
[1] Konu hakkında daha ayrıntılı bilgi edinmek isteyenler İslam Hukuku Araştırmaları Dergisi’nde yayımlanan (sayı: 31, yıl: , s. ) “Hayvan Kesiminde Besmele Meselesi” başlıklı akademik makalemize başvurabilirler.
[2] Hatîb eş-Şirbînî, Muğni’l-Muhtâc, Mısır, , c: 4, s.
[3] Fahreddîn er-Râzî, et-Tefsîru’l-Kebîr, Beyrut, , c: 5, s.
[4] Râzî, Menâkıbu’l-İmâmi’ş-Şâfiî, Mısır, , s.
[5] İmam Nevevî, el-Mecmû’, Beyrut, t.y., c: 8, s.
[6] Şehâbeddîn el-Âlûsî, Rûhu’l-Maâni, Kahire, , c: 8, s.
[7] En’âm sûresi Mekke’de indiği için bu ayetler, Mekke döneminde Müslümanların, müşriklerin Allah’ın adını anarak kestikleri hayvanların etinden yemediklerini gösteriyor. Çünkü müşrikler, kestikleri hayvanların sadece bir kısmı üzerine Allah’ın adını anmaz (En’âm 6/), onları Allah’tan başkası adına keserlerdi (En’âm 6/). Ayetler çok açık olmasına rağmen fıkıh mezhepleri, müşriklerin kestiklerini yemenin haram olduğu konusunda ittifak etmişlerdir! Hâlbuki haram olan, müşriklerin kestiği her hayvan değil; O’ndan başkasının adını anarak kestikleri hayvanlardır. Müşrikler o hayvanları, bu iş için yerleştirilmiş taşlar (nusub) üzerinde kestikleri için o taşların üzerinde kesildiği bilinenler de aynı şekilde haramdır. Bkz Mâide 5/3.
[8] Hac, 22/28, 34,
[9] Mâide, 5/4.
[10] Hadis kaynaklarında yer alan sağlam bilgilere göre Nebîmiz Muhammed Mustafa sallallâhu aleyhi ve sellem sadece hayvan keserken değil; yemeğe başlarken, abdest alırken, elbise giyerken, bineğe binerken, cenazeyi kabre indirirken, eve girip çıkarken, kapıları kilitlerken, kap-kacağın üzerini örterken ve hatta karı koca ilişkisinden önce dahi besmele çekilmesini öğütlemiştir. Bütün bunlar -haram olmayan- bir işe başlarken Allah’ın adını anmanın, Nebîmizin ihmal etmediği kuvvetli bir sünneti olduğunu göstermektedir
[11] Buhârî, “Tevhid”, 13, “Zebâih”, 21; Ebû Dâvûd, “Edâhî”, 13–19; İbn Mâce, “Zebâih”, 4.
[12] Şevkânî, Neylü’l-Evtâr, c: 8, s.
[13] Şevkânî, a.g.e., c: 8, s.
Deniz mahsullerinden balığa benzeyenleri yemek câizdir. Midye, karides, istakoz, ahtapot, kalamar gibi balığa benzemeyenleri yemek helâl değildir. Timsah ve kurbağa hariç hepsi Mâlikî, Şâfiî ve Hanbelî’de helâldir. Hem suda, hem karada yaşayan yengeç, kunduz, kurbağa [fok, su samuru] gibileri Hanefî ve Şâfiî’de helâl değildir. Mâlikî ve Hanbelî’de helâldir; bunlardan kaplumbağa gibileri kesilerek yenir; yengeç gibi akar kanı olmayanlar balık gibi tutulup yenir. Timsah dört mezhepte de helâl değildir.
Karada, suda yaşayan haşaratı yemek helâl değildir. Meselâ, kertenkele, kaplumbağa, yılan, kurbağa, arı, pire, bit, sinek, akrep, midye, yengeç, fare, köstebek, kirpi, sincap yemek helâl değildir. Bütün kara haşereleri Mâlikî’de kerahetle câizdir. Çekirge ittifakla helâldir. Ancak Mâlikî’de kendiliğinden değil, dışarıdan bir müdahale ile ölmüş olması gerekir.
Sığır (inek, öküz, manda), davar (koyun, keçi), deve, kümes hayvanları (tavuk, ördek, kaz), yabanî eşek (zebra), tavşan, zürafa, geyik, yaban sığırı, yaban keçisi helâldir. At eti İmam Ebu Hanife’ye göre tenzihen mekruhtur. Diğerlerine göre helâldir. Ehlî eşek ve katır yenmez. İki ayrı cins hayvanın yavrusu anasına tâbidir. Mâlikî ve Şâfiî’de biri ehli, diğeri vahşi iki hayvanın yavrusu yenir.
Kendiliğinden ölen hayvan helâl değildir. Ölmek üzere olup usulünce kesilen hayvan helâldir. Ava atış yapıp bu darbe ile ölen hayvan helâldir. Balık ve çekirge kendiliğinden ölse bile helâldir.
Hayvan ensesinden kesilip nefes borusunu keserken canlı ise Hanefî ve Şâfiî mezhebinde helâl olur. Mâlikî mezhebinde ensesinden kesilen hayvan hiç helâl olmaz.
Kesmeyip de, bir yerine bıçak saplayarak, ensesine ve alnına vurarak veya boğarak veya ilaçlayarak, elektrikleyerek öldürülen kara hayvanları leş olur. Bunları yemek helâl değildir.
Su içinde kendiliğinden ölüp, karnı üst tarafta duran balık helâl değildir. Bunun dışında ağ ile, saçma ile, ilaç ile, sarsıntı ile ölen her balık helâldir.
Hayvanı usulünce kesmek veya av hayvanı ise vurmak suretiyle hayvan temiz olur. Yemesi helâl ise yenir. Eti yenen hayvanlardan kendiliğinden ölenler leş olur. Eti yenmez ise de, kılı, kemiği, dişi temizdir. Derisi tabaklanınca temiz olur. Eti yenmeyen hayvan usulüne uygun kesilince yalnız derisi temiz olur. Domuz ve yılan derisi tabaklansa bile temiz olmaz. Domuzun hiçbir yerinden istifade edilemez. Hanefî ve Mâlikî’de kılı ayakkabı dikişinde kullanılabilir. Şâfiî’de köpeğin de derisi tabaklansa bile temiz olmaz.
Helâl et ile helâl olmayan et beraber aynı çömlekte pişirilirse yenmez. Deniz hayvanlarından yemesi câiz olmayanlar temizdir. Helâl et beraber pişirilirse, deniz mahsulleri ayırılıp kalan kısmı yenir. Balığın içi yenmez; ama salamura ise veya böylece pişirilmiş ise temizlenip kalanı yenir. Eti yenmeyen hayvanın kesildiği bıçak ile kesilen veya böyle etin doğrandığı tahta üzerinde doğranan helâl et yıkanır veya ateşte pişirilirse temiz olur. Haram etin kızartıldığı ızgara üzerinde helâl eti kızartmak câizdir. Çünki ateş temizleyicidir. Tavuk tüyleri yolunmadan ve içi temizlenmeden kaynar suya atılıp saniye bekletilirse necis olur ve yenmez. Çünki içindekilerle beraber pişer ve içindeki necaset derisine akseder. Ancak kaynar olmayan sıcak suya atılırsa, eti helâl olur, ancak tüyleri yolunup içi boşaltıldıktan sonra derisini soğuk suyla yıkamak gerekir. Et şarap ile kaynatılırsa necis olur, yenmez. Üç kere temiz su ile kaynatıp her birinde soğutulursa temiz olur denildi.
Müslüman kasaptan alınan bir etin, nasıl kesildiği bilinmiyorsa, helâl olmak ihtimali varsa, yani kesenler Müslüman-Ehl-i kitap ve müşrik-mürted karışık ise, yemek helâl olur. Harâm olduğu görerek veya âdil bir müslümanın haber vermesi ile anlaşılarak bilinirse yenmez. Fakat sorup araştırmak lâzım değildir. Ehl-i kitabın dârülharbde kesmiş oldukları aksi sâbit olmadıkça helâl ve temiz kabul edilir. Ehl-i kitap olmayanın etli yemeklerini yemek onların kestiği kat’î bilinmediği için kerahetle câizdir. Böyle kasaptan alınan etler de kerahetle helâldir. Çin gibi Budist veya Küba gibi komünist memleketlerde satılan etin, Müslüman veya ehl-i kitap olmayan biri tarafından kesildiği yahud leş olduğu bilinmedikçe, alınıp yenmesi câizdir. Çünki burada Ehl-i kitap ve Müslümanlar da yaşamaktadır.
Giriş Yap
Tükettiğimiz Etlerin Çoğu Maalesef HARAM
123 sonraki »
ANA SAYFA -> HABERLER ve SOHBET
cevap yaz
sayfa 1 | ||||
Yusuf Esengül 8 yıl önce - Pts 22 Arl , Tükettiğimiz Etlerin Çoğu Maalesef HARAM Dinimizin çok önem verdiği şeylerden biri de yenilen şeylerin helal olması. Kesilen etler eğer Allah'ın adı ile kesilirse helal yani caiz olur. Yoksa bu etleri yemek caiz değildir ve dinen HARAM olur. En'am Suresi'nde kesin hükümler var: "Eğer Allah'ın ayetlerine inanıyorsanız, O'nun adı anılarak kesilen hayvanların etlerinden yiyiniz. " "Niçin Allah'ın adı anılarak kesilen hayvanların etlerinden yemiyorsunuz? Oysa Allah çaresizlik sonucu yemek zorunda kaldıklarınız dışında, size haram kıldığı etleri ayrıntılı biçimde açıkladı. Birçokları bilmeden keyfi arzularına uyarak insanları yoldan çıkarırlar. Hiç kuşkusuz Rabbin sınırı aşanları herkesten iyi bilir. " "Allah'ın adı anılarak kesilmeyen hayvanların etlerinden yemeyiniz. Çünkü bu, Allah'ın yolundan sapmaktır. Şeytanlar dostlarına sizinle tartışmalarını telkin ederler. Eğer onlara uyarsanız, şüphesiz siz de müşrik olursunuz. " Konu ile alakalı olarak da Sünnet-i Rasulluh'ta da hep Allah adına kesilen hayvanların yenilebileceği üzerinde durulmaktadır. Ancak toplumumuzun ekser kesimi sadece hijyene odaklanmış durumdayız. Acaba kasaplarda kesilen hayvanların kesilirken besmele çekildi mi yoksa çekilmedi mi? Bunu merak edenimiz çok az. Konu ile alakalı minik bir araştırma yaptım. Şehirlerimizin hemen hepsinde belli mezbahanelerde kesim yapılıyor. Kasaplar kestirmek istedikleri hayvanları buralara getiriyor ve burada kesiliyor. Zaten dışarıda kesim yapmak yasak. Ancak neredeyse hiç bir hayvan kesilirken besmele çekilmiyor. Niçin besmele çekmiyorsunuz diye sorduğumuzda da ''DUVARDA YAZIYOR YA'' ya da ''SABAHLEYİN ÇEKMİŞTİM , O HEPSİNE GEÇER'' şeklinde cevaplar alıyoruz. Bu konudaki araştırmalarım ve gözlemlerime dayanarak diyebilirim ki ; MAALESEF ÇOĞUMUZUN YEDİĞİ ET HARAM. Aynı durum tavuklar için de geçerli. Bu konu ile alakalı paylaşımlarınızı bekliyorum. mesajı beğendiniz mi?: +1 | ||||
Misafir d72 8 yıl önce - Pts 22 Arl , mesajı beğendiniz mi? | ||||
+Muhammed 8 yıl önce - Pts 22 Arl , mesajı beğendiniz mi? | ||||
Abdullah Egemen 8 yıl önce - Pts 22 Arl , mesajı beğendiniz mi? | ||||
Yusuf Esengül 8 yıl önce - Pts 22 Arl ,
Evet bu doğru. Hz. Aişe annemiz soruyor bu soruyu. Ya Rasulallah, bize yeni Müslüman olmuş kişiler et getiriyorlar, besmele çekip çekmediklerinden emin değiliz diyor. Bunun üzerine Efendimiz, siz besmele çekip yiyin diyor. Ancak, bu insanların kuvvetle muhtemel besmele çektikleri, çekmeme ihtimallerinin de yeni Müslüman oldukları için cahilliklerinden oldukları üzerinde duruluyor. Ancak benim bahsettiğim konu şek ve şüphe götürmez bir biçimde BESMELE ÇEKİLMİYOR şeklindedir. Yani o yeni Müslümanlar gibi bir şüpheden bahsetmiyoruz ve kesinlikle besmelesiz diyoruz. mesajı beğendiniz mi? | ||||
NonConformist 8 yıl önce - Pts 22 Arl , mesajı beğendiniz mi? | ||||
Abdullah Egemen 8 yıl önce - Pts 22 Arl ,
Peki çözümü nedir?Ne yapmamızı tavsiye edersiniz? mesajı beğendiniz mi? | ||||
Yusuf Esengül 8 yıl önce - Pts 22 Arl ,
1. Bu konudaki dayanağınız, ispatınız nedir? Lütfen belirtin. monash.pwk ile kasten söylememek arasında fark var. Biz, bize ulaşan hayvanların ne surette kesildiğini, unutulduğunu mu yoksa bilerek mi çekilmediğinden nasıl emin olacağız ki sizin yorumunuza dayanara et yiyelim?
Abdestinde namazında olduğunu bildiğim, bu konuda besmele çektiğini yemin ederek bana beyan eden kasaplardan alıyorum. mesajı beğendiniz mi? | ||||
Engin Topal 8 yıl önce - Pts 22 Arl ,
Hrıstiyanların ve yahudilerin kestiği etler yeniyor. Genel kabul budur. Bu ayetten murad ancak şu olabilir kanımca: Allah'tan başka bir tanrı adına kesilen hayvanlar yenilmez. Unutularak besmele çekilmese de et haram olmaz. Hatta ve hatta bayıltıldıktan sonra kesilen hayvan da yenilir. Hayvan ölüp mundar olmadığı sürece sorun yok. Onun için tükettiğimiz etlerin çoğunun haram olması mümkün değildir; hele hele Türkiye'de hiç değildir. Tabi inek eti yerine, eşek eti yemiyorsak. Eşek eti genel kabüle göre haramdır. Bu din bir şekilde yaşanacak. Kendi kendimize yahudilerin yaptığı gibi dinimizi zorlaştırmayalım derim acizane. şu linkte güzel açıklama var: monash.pw monash.pw . mesajı beğendiniz mi?: +1 | ||||
akin87 8 yıl önce - Pts 22 Arl , Okuyalim
mesajı beğendiniz mi? | ||||
sayfa 1 |
cevap yaz
123 sonraki »
ANA SAYFA -> HABERLER ve SOHBET