Bu Kimin Şarkısı
kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir “Bu Şarkı Kimin?” Belgeseli Üzerine
Belgesel, İstanbul’da bir lokalde oturan dört arkadaş “Katibim-Üsküdar›a Gider İken» adlı şarkıya kendi dillerinde eşlik ediyorlar. (Burada doku-drama unsuru kullanılmış ve canlandırma yapılmış.) Şarkıyı ayrı ayrı sahiplenen beş ayrı ülkeden beş kişi var. (Türk, Yunanlı, Makedon, Bulgar ve Sırp) Belgeselin yapımcı ve yönetmeni Adela Peeva da bu beş kişiden biri ve çocukluğunda duyduğu bu şarkının peşinden bir Balkan turuna çıkıyor.
İstanbul’da yaptığı araştırmada 60’larda Zeki Müren ve Sezer Güvenirgil’in başrolünü oynadığı “Katibim” filminin yönetmeni Ülkü Erakalın ile görüşüyor. Ardından Muammer Ketencioğlu ve halktan kişilerin görüşlerine başvuruyor. Şarkının mehter versiyonuna da şahit oluyor bu arada.
İstanbul'dan sonraki yolculuğu Yunan adalarına. Buradaki insanlar da bu şarkının kendilerine ait olduğunu, hatta kendi adalarına ait olduğunu söylüyorlar. Millî şarkıları da olduğunu söylemeyi ihmal etmiyorlar.
Bir sonraki durak olan Arnavutluk’ta da durum aynı. Bu bir Arnavut şarkısı. Andrea Peeva provakatif sorularıyla bunun bir Yunan veya Sırp şarkısı olup olmadığını halka sorgulatıyor. Onlar da olabildiğince ağır üsluplarla şarkının Arnavut şarkısı olduğunu söylüyorlar. Arnavut milliyetçiliğinin ne kadar güçlü olduğunu da anlatıyorlar.
Bir sonraki yolculuk Saraybosna’ya. Burada şarkı bir aşk melodisi olarak yaşıyor. Neşeyle söylenen bir şarkı durumunda. Herkes tabii ki bu şarkının bir Boşnak şarkısı olduğunu söylüyor. Ne Arnavut, ne Yunan ne de başka bir milletle bağlantısının olmadığını savunuyorlar.
Bosna’daki son savaşta bir kadın şairin sözleri melodiye uyarlanır ve “Kâtibim” şarkısı bir marşa dönüşür. Savaş yıllarında şarkı her yerde söylenmeye başlanır.
Makedonya’da da tabii ki şarkı sadece Makedonlara aittir. Bir çingene güzelini anlatmaktadır şarkı ve hâlâ halkın dilindedir.
Peeva sonraki aşamada Sırbistan›a geçer ve provokatif bir tavırla şarkının Saraybosna kaynaklı marş versiyonunu bir lokalde Sırplara dinletir. Ve istenilen olur, lokaldeki insanlar yaka paça Peeva ve ekibini dışarı atarlar. Bu arada şarkı Sırplara göre bir Sırp şarkısıdır ve diğerleri tarafından çalınmıştır.
Peeva, son yolculuğunu, kendi ülkesi Bulgaristan’a yapar. Türkiye sınırında, Istranca Dağları boyunca uzanan bir alanda şenlikler yapılmaktadır. Bu şarkı anlaşılacağa üzere bu dağlardan doğmuştur ve genel çizgileriyle Bulgaristan’ın Bulgarlara ait olduğunu anlatır. Türklere ve çingenelere bu dünyada yer yoktur.
Adela Peeva, bilinen bir yönetmen ve yapımcı1 Önemli çalışmalara imza atmış olan Peeva, pek çok kurum ve kuruluştan destek görüyor.2 2003 yılı yapımı “Bu Şarkı Kimin ?” adlı belgesel internet üzerinden de izlenebiliyor.3
Bilerek yapılan birkaç sosyolojik hataya ve eksiklere rağmen çok başarılı bir belgesel olan “Bu Şarkı Kimin?” pek çok ödül de kazandırmış yapımcı ve yönetmenine. Peeva’nın en çok bilinen eseri durumunda.
Kâtibim, şarkısı dünyanın pek çok yerinde bilinen bir şarkı. Balkanlarda Peeva’nin anlattıklarını dışında da şarkı biliniyor ve söyleniyor. Bütün Orta Doğu, Hindistan, Pakistan, Kore, Japonya, ABD ve daha pek çok ülke ve bölgede şarkı biliniyor. Bir zamanlar ünlü şarkıcı Eartha Kitt de bu şarkıyı seslendirmiş, bilinirliğine büyük katkıda bulunmuştu.
Hindistan’da şarkı söylenirken “Üsküdar” yerine “Zügüdar” deniyor ve rahmetle andığımız Mustafa Miyasoğlu’nun Hindistan hatıralarını anlattığı “Zügüdar” adını taşıyan bir de kitabı var.
Şarkının menşei hakkında rivayetler de muhtelif. Bir Sefarad melodisi olduğundan tutun da İskoç şarkısı olduğuna kadar geniş bir yelpaze söz konusu. Ağırlıklı kanı ise bir Türk şarkısı olduğu yönünde.
Bu belgesel ve burada söylenenlerin dışında şarkı ve versiyonları hakkında pek çok şey söylemek mümkün. Daha geniş bir belgesel çalışması hatta bir kitap bile söz konusu olabilir. Günümüz koşulları düşünüldüğünde şarkının her versiyonunun toplandığı bir albümden de söz edilebilir.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1 http://www.adelamedia.net/
2 http://www.adelamedia.net/adela-peeva.php
3 https://www.youtube.com/atch?v=hoNfQjEFr2c
İşte O Şarkıların Hikayeleri
7![HAKAN ALTUN- HANİ BEKLEYECEKTİN]()
HAKAN ALTUN- HANİ BEKLEYECEKTİN
Hakan Altun, askerliğini Ankara Etimesgut'ta yaparken sevgilisiyle konuşmak için tam 17 gün sıra beklediğini söyledi. Bazı heberlere göre ünlü şarkıcı Altun o günleri şöyle anlattı; "O yıllarda tabii cep telefonu yoktu. Biz de ankesörlü telefonlarla konuşuyorduk. Tam 17 gün sonra sıra bana geldiğinde ailemden sonra sevgilimin sesini duymak istedim. Ben askerlik dönüşü birlikte olacağımızı hayal ederken aldığım cevap karşısında kitlendim kaldım. Kız arkadaşım bana "Şu an müsait değilim sonra arar mısın" dedi. Ben onun için 17 gün bekledim o bana 60 saniyesini ayırmadı. Bunun üzerine oturdum bir kenara, gözyaşları içerisinde "Hani bekleyecektin bir ömür boyu" şarkısını yazdım."Hakan Altun, programda "Aşık olduğun bu ünlü sunucu ve yazar İclal Aydın mı?" sorusunu ise cevap vermeden geçiştirdi.
8![AHMET KAYA- KOD ADI BAHTİYAR]()
AHMET KAYA- KOD ADI BAHTİYAR
Ahmet Kaya , Bahtiyar türküsünü söylemeden önce şöyle bir hikaye anlatır:"Çok uzun zaman önce İstanbul'da şubelerde kaldığım zaman bir arkadaş tanımıştım, kendisi Diyarbakırlı'ydı. İsmini sorduğum da isminin Bahtiyar olduğunu söylemişti bana. Günde iki sefer dörder saat arayla götürüyorlardı işkenceye, geri getiriyorlardı, hamur gibi atıyorlardı. Tek söylediği şey, "adım Bahtiyar" diyordu. Başka bir şey söylemiyordu...Doksan yedi gün boyunca, tam doksan yedi gün boyunca gerçek adını kimse öğrenemedi ve sonra cezaevinde karşılaştık; incecik, dal gibi bir çocuktu.. Bütün dileği dışarı çıktığım zaman (ondan önce çıkacağım için, çok önceleri çıkacağım için) Diyarbakır'dan gidip bağlamasını almamı ve onu kullanmamı istiyordu. Kuru soğan yetiştiriyordu bardak içinde. Yaşayan arkadaşlar vardır mutlaka içinizde; onu yeşil soğan haline dönüştürüyorduk, çiçeğimiz maalesef oydu, başka bir şey yoktu..Sonra ben dışarı çıktım, onu uzun zaman göremedim. Sonra Yozgat'a gitmiş, onu öğrendim. Bir gün çok büyük bir tesadüf, Diyarbakır'a giderken gazetede beni çok sarsan bir resimle karşılaştım; bir ölüm ilanındaydı Bahtiyar...
kaynağı değiştir]
“Bu Şarkı Kimin?” Belgeseli Üzerine
Belgesel, İstanbul’da bir lokalde oturan dört arkadaş “Katibim-Üsküdar›a Gider İken» adlı şarkıya kendi dillerinde eşlik ediyorlar. (Burada doku-drama unsuru kullanılmış ve canlandırma yapılmış.) Şarkıyı ayrı ayrı sahiplenen beş ayrı ülkeden beş kişi var. (Türk, Yunanlı, Makedon, Bulgar ve Sırp) Belgeselin yapımcı ve yönetmeni Adela Peeva da bu beş kişiden biri ve çocukluğunda duyduğu bu şarkının peşinden bir Balkan turuna çıkıyor.
İstanbul’da yaptığı araştırmada 60’larda Zeki Müren ve Sezer Güvenirgil’in başrolünü oynadığı “Katibim” filminin yönetmeni Ülkü Erakalın ile görüşüyor. Ardından Muammer Ketencioğlu ve halktan kişilerin görüşlerine başvuruyor. Şarkının mehter versiyonuna da şahit oluyor bu arada.
İstanbul'dan sonraki yolculuğu Yunan adalarına. Buradaki insanlar da bu şarkının kendilerine ait olduğunu, hatta kendi adalarına ait olduğunu söylüyorlar. Millî şarkıları da olduğunu söylemeyi ihmal etmiyorlar.
Bir sonraki durak olan Arnavutluk’ta da durum aynı. Bu bir Arnavut şarkısı. Andrea Peeva provakatif sorularıyla bunun bir Yunan veya Sırp şarkısı olup olmadığını halka sorgulatıyor. Onlar da olabildiğince ağır üsluplarla şarkının Arnavut şarkısı olduğunu söylüyorlar. Arnavut milliyetçiliğinin ne kadar güçlü olduğunu da anlatıyorlar.
Bir sonraki yolculuk Saraybosna’ya. Burada şarkı bir aşk melodisi olarak yaşıyor. Neşeyle söylenen bir şarkı durumunda. Herkes tabii ki bu şarkının bir Boşnak şarkısı olduğunu söylüyor. Ne Arnavut, ne Yunan ne de başka bir milletle bağlantısının olmadığını savunuyorlar.
Bosna’daki son savaşta bir kadın şairin sözleri melodiye uyarlanır ve “Kâtibim” şarkısı bir marşa dönüşür. Savaş yıllarında şarkı her yerde söylenmeye başlanır.
Makedonya’da da tabii ki şarkı sadece Makedonlara aittir. Bir çingene güzelini anlatmaktadır şarkı ve hâlâ halkın dilindedir.
Peeva sonraki aşamada Sırbistan›a geçer ve provokatif bir tavırla şarkının Saraybosna kaynaklı marş versiyonunu bir lokalde Sırplara dinletir. Ve istenilen olur, lokaldeki insanlar yaka paça Peeva ve ekibini dışarı atarlar. Bu arada şarkı Sırplara göre bir Sırp şarkısıdır ve diğerleri tarafından çalınmıştır.
Peeva, son yolculuğunu, kendi ülkesi Bulgaristan’a yapar. Türkiye sınırında, Istranca Dağları boyunca uzanan bir alanda şenlikler yapılmaktadır. Bu şarkı anlaşılacağa üzere bu dağlardan doğmuştur ve genel çizgileriyle Bulgaristan’ın Bulgarlara ait olduğunu anlatır. Türklere ve çingenelere bu dünyada yer yoktur.
Adela Peeva, bilinen bir yönetmen ve yapımcı1 Önemli çalışmalara imza atmış olan Peeva, pek çok kurum ve kuruluştan destek görüyor.2 2003 yılı yapımı “Bu Şarkı Kimin ?” adlı belgesel internet üzerinden de izlenebiliyor.3
Bilerek yapılan birkaç sosyolojik hataya ve eksiklere rağmen çok başarılı bir belgesel olan “Bu Şarkı Kimin?” pek çok ödül de kazandırmış yapımcı ve yönetmenine. Peeva’nın en çok bilinen eseri durumunda.
Kâtibim, şarkısı dünyanın pek çok yerinde bilinen bir şarkı. Balkanlarda Peeva’nin anlattıklarını dışında da şarkı biliniyor ve söyleniyor. Bütün Orta Doğu, Hindistan, Pakistan, Kore, Japonya, ABD ve daha pek çok ülke ve bölgede şarkı biliniyor. Bir zamanlar ünlü şarkıcı Eartha Kitt de bu şarkıyı seslendirmiş, bilinirliğine büyük katkıda bulunmuştu.
Hindistan’da şarkı söylenirken “Üsküdar” yerine “Zügüdar” deniyor ve rahmetle andığımız Mustafa Miyasoğlu’nun Hindistan hatıralarını anlattığı “Zügüdar” adını taşıyan bir de kitabı var.
Şarkının menşei hakkında rivayetler de muhtelif. Bir Sefarad melodisi olduğundan tutun da İskoç şarkısı olduğuna kadar geniş bir yelpaze söz konusu. Ağırlıklı kanı ise bir Türk şarkısı olduğu yönünde.
Bu belgesel ve burada söylenenlerin dışında şarkı ve versiyonları hakkında pek çok şey söylemek mümkün. Daha geniş bir belgesel çalışması hatta bir kitap bile söz konusu olabilir. Günümüz koşulları düşünüldüğünde şarkının her versiyonunun toplandığı bir albümden de söz edilebilir.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1 http://www.adelamedia.net/
2 http://www.adelamedia.net/adela-peeva.php
3 https://www.youtube.com/atch?v=hoNfQjEFr2c
İşte O Şarkıların Hikayeleri
HAKAN ALTUN- HANİ BEKLEYECEKTİN
Hakan Altun, askerliğini Ankara Etimesgut'ta yaparken sevgilisiyle konuşmak için tam 17 gün sıra beklediğini söyledi. Bazı heberlere göre ünlü şarkıcı Altun o günleri şöyle anlattı; "O yıllarda tabii cep telefonu yoktu. Biz de ankesörlü telefonlarla konuşuyorduk. Tam 17 gün sonra sıra bana geldiğinde ailemden sonra sevgilimin sesini duymak istedim. Ben askerlik dönüşü birlikte olacağımızı hayal ederken aldığım cevap karşısında kitlendim kaldım. Kız arkadaşım bana "Şu an müsait değilim sonra arar mısın" dedi. Ben onun için 17 gün bekledim o bana 60 saniyesini ayırmadı. Bunun üzerine oturdum bir kenara, gözyaşları içerisinde "Hani bekleyecektin bir ömür boyu" şarkısını yazdım."Hakan Altun, programda "Aşık olduğun bu ünlü sunucu ve yazar İclal Aydın mı?" sorusunu ise cevap vermeden geçiştirdi.
AHMET KAYA- KOD ADI BAHTİYAR
Ahmet Kaya , Bahtiyar türküsünü söylemeden önce şöyle bir hikaye anlatır:"Çok uzun zaman önce İstanbul'da şubelerde kaldığım zaman bir arkadaş tanımıştım, kendisi Diyarbakırlı'ydı. İsmini sorduğum da isminin Bahtiyar olduğunu söylemişti bana. Günde iki sefer dörder saat arayla götürüyorlardı işkenceye, geri getiriyorlardı, hamur gibi atıyorlardı. Tek söylediği şey, "adım Bahtiyar" diyordu. Başka bir şey söylemiyordu...Doksan yedi gün boyunca, tam doksan yedi gün boyunca gerçek adını kimse öğrenemedi ve sonra cezaevinde karşılaştık; incecik, dal gibi bir çocuktu.. Bütün dileği dışarı çıktığım zaman (ondan önce çıkacağım için, çok önceleri çıkacağım için) Diyarbakır'dan gidip bağlamasını almamı ve onu kullanmamı istiyordu. Kuru soğan yetiştiriyordu bardak içinde. Yaşayan arkadaşlar vardır mutlaka içinizde; onu yeşil soğan haline dönüştürüyorduk, çiçeğimiz maalesef oydu, başka bir şey yoktu..Sonra ben dışarı çıktım, onu uzun zaman göremedim. Sonra Yozgat'a gitmiş, onu öğrendim. Bir gün çok büyük bir tesadüf, Diyarbakır'a giderken gazetede beni çok sarsan bir resimle karşılaştım; bir ölüm ilanındaydı Bahtiyar...
Teşekkürler albümünün yayınlanması ile ilk kez duyulan şarkı, birçok radyo ve müzik televizyonu tarafından hazırlanan listelere giriş yaptı. Kral Pop TV, Powertürk TV ve Show Radyo listelerinde ilk üç sıralama içinde yer aldı.