Deme (deyiş), Alevi-Bektaşî halk ozanlarının bağlama eşliğinde söyledikleri tasavvufi şiirlerdir. Nefes ve İlahinin Alevi-Bektaşî edebiyatındaki karşılığıdır.
Deme, deyiş sözcüğünün Türkçe sözlükteki anlamları şöyle:
1. Deme, söyleme işi: Peki deyişleri de akılları yattığı için değil, korkuları ağır bastığı için oldu. -T. Buğra.
2. Söyleme biçimi, anlatım biçimi, üslup.
3. Bir kimsenin bir konuyla ilgili anlattıkları, ifade.
4. ed. Halk şiiri, halk türküsü: Karacaoğlanı okudukça deyişin önemini daha iyi anlarız. -N. Ataç.
5. müz. Semahla birlikte yalnızca bağlama eşliğinde ağır tempoda söylenen bir tür beste.
Halk edebiyatının tasavvufi halk edebiyatı ya da tekke edebiyatı denilen türü 12nci yüzyılda Ahmed Yesevi ile başladı. Ama Anadolunun bu alandaki ilk ve en büyük şairi Yunus Emredir. Anadoluda yüzyıla değin çeşitli tarikatlarla gelişen bu edebiyat geleneğinin sürmesinde en önemli rolü Alevi-Bektaşi ve Melami-Hamzavi şairler oynadı.
Tekke edebiyatı şairleri, yalın bir dille, hece ölçüsüyle ya da aruzun heceye yakın yalın kalıplarıyla şiirler yazdılar. Tekke şiirinin genel adı, özel bestelerle okunan ve tarikatlara göre değişik isimlerle anılan ilahilerdi. Nazım birimi dörtlüktür; ama gazel biçimde yazılmış ilahiler de vardır. Bu edebiyatın düzyazı biçimini ise evliya menkıbeleri, efsaneler, masallar, fıkralar ve tarikat büyüklerinin yaşamlarını konu alan yapıtlar oluşturur.
Genelde 8li hece ölçüsü ile 4+4 kalıbıyla yazılır. Telmih, tenasüp, tezat, mübalağa gibi sanatlar sıkça kullanılır. Masiva yani Allah dışındakileri önemsememe söz konusudur. İlahilerin mevlidlerde bir ezgi ile söylenmesinin sebebi; hece ölçüsü, kafiye şeması ve ahenk unsurlarıdır.
DEMEDİM Mİ?
Güzel âşık cevrimizi
Çekemezsin demedim mi
Bu bir rıza lokmasıdır
Yiyemezsin demedim mi
Yemeyenler kalır nâ-çâr
Gözlerinden kanlar saçar
Bu bir demdir gelir geçer
Duyamazsın demedim mi
Bu dervişlik bir dilektir
Bilene büyük devlettir
Yensiz yakasız gömlektir
Giyemezsin demedim mi
Çıkalım meydan yerine
Erelim Ali sırrına
Cân u başı Hak yoluna
Koyamazsın demedim mi
Âşıklar harâbât olur
Hak katında kutlu olur
Muhabbet baldan tatlı olur
Doyamazsın demedim mi
Pir Sultan Abdal şâhımız
Hakka ulaşır yolumuz
On iki imam katarımız
Uyamazsın demedim mi
( Pir Sultan Abdal )
Ahmet Özhan Demedim mi
ŞÂHA GİDELİM
Şu görünen yayla ne güzel yayla
Bir dem süremedim giderim böyle
Pirim ben gidiyom sen himmet eyle
Bu yıl bu yayladan Şâha gidelim
Eğer ekilir de bostan olursam
Şu halkın diline destan olursam
Kara toprak senden üstün olursam
Bu yıl bu yayladan Şâha gidelim
Bir bölük turnaya sökün dediler
Yürekteki derdi dökün dediler
Yayladan öteki yakın dediler
Bu yıl bu yayladan Şâha gidelim
Alınmış abdestim aldırırlarsa
Kılınmış namazım kıldırırlarsa
Sizde Şâh diyeni öldürürlerse
Bu yıl bu yayladan Şâha gidelim
Pir Sultan Abdalım dünya durulmaz
Tâlip Pîre varmak ile yorulmaz
Ala gözlü Şah karşımdan ayrılmaz
Bu yıl bu yayladan Şâha gidelim
( Pir Sultan Abdal )
HAK YOLUNA GİDENLERİN
Hak yoluna gidenlerin
Asâ olsam ellerine
Er pîr vasfın edenlerin
Kurban olsam dillerine
Bir üstada olsam çırak
Bir olurdu yakın ırak
Yapsalar kemiğim tarak
Yâr zülfünün tellerine
Yönüm Hakka döndürseler
Kemiğimi kavursalar
Harman gibi savur salar
Mahabbetin yellerine
Torunuyuz bir dedenin
Tohumuyuz bir bedenin
Münkir ile ceng edenin
Silah olsam bellerine
Seyrânî kaldır parmağın
Vaktidir Hakka durmağın
Deryaya akan ırmağın
Katre olsam sellerine
(Seyrânî)
HALK EDEBİYATI NAZIM BİÇİMLERİ
Âşık Edebiyatı Nazım Biçimleri
Tasavvuf Edebiyatı Nazım Biçimleri
Anonim Halk Edebiyatı Nazım Biçimleri
HALK EDEBİYATI
DEME ÖRNEKLERİ
1
Güzel âşık çevrimizi
Çekemezsin demedim mi?
Bu bir rıza lokmasıdır
Yiyemezsin demedim mi?
Yemeyenler kalır naçar
Gözlerinden kanlar saçar
Bu bir demdir gelir geçer
Duyamazsın demedim mi?
Bu dervişlik bir dilektir
Bilene büyük devlettir
Yensiz yakasız gömlektir
Giyemezsin demedim mi?
Çıkalım meydan yerine
Erelim Ali sırrına
Can ü başı Hak yoluna
Koyamazsın demedim mi?
Âşıklar kara bahtlı olur
Hakkın katında kutl’olur
Muhabbet baldan tatlı olur
Yiyemezsin demedim mi?
Pir Sultan Abdal şahımız
Hakka ulaşır şahımız
On iki imam katarımız
Uyamazsın demedim mi?
Pir Sultan Abdal
2
Gel benim sarı tanburam
Sen ne için inilersin?
İçim oyuk, derdim büyük
Ben anınçün inilerim
Koluma taktılar perde
Uğrattılar bin bir derde
Kim konar kim göçer burda
Ben anınçün inilerim
Gel benim sarı tanburam
Dizler üstüne yatıram
Yine kırıldı hâtıram
Ben anınçün inilerim
San tanburadır adım
Göklere ağar feryadım
Pir Sultan ‘imdir üstadım
Ben anınçün inilerim
Pir Sultan Abdal
Alevi, Bektaşi şairlerinin söyledikleri Tekke (Tasavvuf) Edebiyatı şiir türlerinden biridir. Deme türü söyleyişindeki melodik özellikler ile ön plana çıkan bir türdür.
Deme Türünün Özellikleri
Deme ile İlgili Örnekler
Örnek 1
Güzel aşık cevrimizi
Çekemezsin demedim mi
Bu bir rıza lokmasıdır
Yiyemezsin demedim mi
Yemeyenler kalır naçar
Gözlerinden kanlar saçar
Bu bir demdir gelir geçer
Duyamazsın demedim mi
Bu dervişlik bir dilektir
Bilene büyük devlettir
Yensiz yakasız gömlektir
Giyemezsin demedim mi
Çıkalım meydan yerine
Erelim Ali sırrına
Can ü başı Hak yoluna
Koyamazsın demedim mi
Aşıklar kara baht(ı) olur
Hakk'ın katında kutl'olur
Muhabbet baldan tatl'olur
Yiyemezsin demedim mi
Pir Sultan Abdal Şahımız
Hakk'a ulaşır rahımız
On İk'imam katarımız
Uyamazsın demedim mi
Pir Sultan Abdal
Örnek 2
Gel benim san tanburam
Sen ne için inilersin?
İçim oyuk, derdim büyük
Ben anınçün inilerim
Koluma taktılar perde
Uğrattılar bin bir derde
Kim konar kim göçer burda
Ben anınçün inilerim
Gel benim sarı tanburam
Dizler üstüne yatıram
Yine kırıldı hatıram
Ben anınçün inilerim
San tanburadır adım
Göklere ağar feryadım
Pir Sultanımdır üstadım
Ben anınçün inilerim
Pir Sultan Abdal
Ayrıca bakınız