Diyalektik Nedir Örnek

Genel anlam ile akıl yürütme yoluyla doğrulara ulaşma şeklinde ifade edilen diyalektik, felsefenin temel unsurları içerisinde yer alıyor. Türk Dil Kurumu üzerinden bu açıklaması ile beraber, aynı zamanda felsefe üzerinden geniş bir kapsama sahip olduğunu dile getirmek mümkün.

Diyalektik Nedir?

Bir görüş ya da tez üzerinden yapılacak tartışmalar neticesinde, mantıksal sonuçları kullanarak bu tezi incelemeye ve çürütmeye diyalektik denir. Daha basit şekilde, ‘Akıl yürütme yoluyla doğrulara ulaşma yöntemi’ şeklinde ifade etmek mümkün. Kelime kökü diyalog ve etik kurallarına ulaşan diyalektik, tez ve antitezin ortaya konulması üzerinden değerlerin inşası anlamına da gelir. Böylece yanlışlar ve doğrular incelenmek suretiyle, mantıklı olanı ulaşma imkanı elde edilir.

Diğer yandan gerçekliği ele almak suretiyle onu detaylı bir şekilde inceleyen, aynı zamanda bu gelişmeleri daha güçlü hale getirmek gibi aşmak için ele alınan bir yapısı bulunur. Bu durumda felsefi yönden oldukça önemli bir yere sahiptir. Antik dönemden günümüze kadar ulaşmış, pek çok filozofun ele aldığı ve incelediği bir mantık doğrultusunda düşünce olarak da öne çıkıyor.

Felsefede Diyalektik Düşünce Nasıl Anlatılmıştır?

Felsefede diyalektik düşünce büyük bir öneme sahiptir. Aynı zamanda felsefi bir akım biçimi şeklinde de anlatılabilir. Bu noktada gerçeklik ele alınır ve eksi ile artısı ön plana çıkarılmak suretiyle detaylı bir inceleme gerçekleştirilir. Gerçekliğin gelişmelerini aşmak için yöntemler bulan felsefi bir akım olarak kullanılır.

Özellikle herhangi bir görüş ya da gerçeklik söz konusu olduğu vakit, bunları tez ve antitez üzerinden ele almak, mantıksal bir yöntem üzerinden çözüme ulaştırmak diyalektik düşüncenin felsefi yanını gösterir. Bu yönüyle yüzyıllardır kullanılan ve günümüzde hala değerlendirilen önemli akımları arasında bulunmaktadır. O yüzden birçok farklı eserde geçen ve hala tartışmaları da süren önemli bir felsefi akım olarak da ifade etmek mümkün.

Buradaki temel amaç gerçekliği etkin bir şekilde tartışmak, incelemek ve gelişmeleri üzerinden doğru ve yanlışı felsefi akım altında açığa çıkarmaktır. Bu da saf doğrunun etkin biçimde ortaya çıkarılmasına ve yargı konmasına destek sağlar. Günümüzdeki en önemli felsefi yöntemler içerisinde yer aldığını eklemek gerekir.

Diyalektikkavramı, kelime kökü diyalog ve etik kurallı bir şekilde tez ve antitezin ortaya konulmasıyla belli bir konu üzerinden ortak değerlerin inşası anlamına gelir, yani tartışılmış bir şekilde tezden senteze geçmiş, farkında olunmadan tekrar tartışılmasında yine aynı soru ve olası varsayımsal cevaplara ulaşılacak kavram değerlerine verilen genel adlandırmadır.

Başlangıçta tartışma sanatı ya da çelişkili yollardan muhataplarını ikna etme sanatı anlamına gelmektedir. Karşıtlıkları kullanarak gerçekleştirilen akıl yürütme biçimidir, diyalektik ve Sokratik yöntem, tartışma ve düşünme sanatı olarak diyalektiğin Antik Çağ'daki en yetkin hâlidir. Değişimin ve hareketin sürekliliği düşüncesi bu aşamada diyalektik olarak ifade edilmiştir. Bir fikirden ya da ilkeden içerdiği olumlu ve olumsuz bütün düşünceleri çıkarma yöntemine diyalektik denilmekteydi.

Platoncu anlayışta fikirler, gerçek anlamına geldiklerinden diyalektik, fikirlerin diyalektiğidir. Ama başka yönlerde, duyulur olandan nesnelerin fikirlerine ulaşma ve giderek bu nesnelerin ve bilgilerin saf değişmez ilkelerini ya da yasalarını bulgulama anlayışı olarak da ortaya çıktığı görülür. Heraklitos'un "aynı ırmakta iki kez yıkanılmaz" sözü diyalektiğin başlangıç hâlindeki açık tanımını göstermektedir. Diyalektik üzerine bütün çalışmaların başlangıç noktası burasıdır. Oluş ve değişim kavramları bu noktada diyalektik anlayışın temel kavramları olarak belirirler. İlk Çağ filozoflarının birbirine zıt yönlerde de olsalar diyalektikçi oldukları söylenebilir. Sokrates'te ve Sofistler'de diyalektik yöntemin belirli şekillerde kullanıldığı bilinmektedir. Aristoteles, diyalektiğin babası olarak Heraklitos'u değil Elealı Zenon'u gösterir. Zenon'un diyalektiği bir tür özdeşlik düşüncesine dayanır. Zenon, diyalektik yöntemi kullanarak hareketin olanaksızlığını gösterir bir dizi paradoksla. Ona göre evrende görülen çokluk ve çeşitlilik yanıltıcıdır, tıpkı hareketin yanıltıcı bir görünüm olması gibi.

Hegel'e gelindiğinde ise tam bir felsefi çalışmayla ortaya konulur diyalektik. Bir yöntem olarak içerimleri kuramsal bir açıklamayla ortaya konur. Buna göre diyalektik, Mutlak Fikir'in tez-antitez-sentez diyalektik üçlü hareketiyle gerçekleşmesi ve bunun bu şekilde anlaşılması yöntemi olarak değerlendirilir. Hegel, düşüncenin hareketinden sezinlediği diyalektiği, evrenin hareketine yöneltmiştir; çünkü Hegel evreni "maddeleşmiş bir fikir" olarak görürdü. Başka bir açıdan Hegel'e göre düşünce ve varlık özdeştirler aslında. Burada diyalektik, bütün düşüncenin ve varlığın gelişim sürecidir.

Marx, bu düşünüş sürecini tersine çevirir, Hegel'in yolundan giderek diyalektiği maddeci bir temelde değerlendirir. Diyalektikte hareket başlangıcından itibaren, çelişki kavramıyla ve dolayısıyla karşıtlık kavramıyla bağlantılı olarak açıklanmaktadır; Marx maddenin hareketinin diyalektik iç çelişkilerinin ürünü olduğunu ileri sürer ve düşüncenin diyalektiği de bu noktada maddenin hareketinin bilince yansıması olarak değerlendirilir. Bu nedenle Marksist felsefe diyalektik materyalizm olarak ifade edilecektir. Böyle algılandığı için de diyalektik yöntem, giderek diyalektik hareketin bilimi hâline gelmiştir. Marx ve Engels ile diyalektik artık tamamen neredeyse bugünkü anlamına kavuşur. Bunun en doğru ve akılcı tarifini Engels vermiştir: Diyalektik, "dış dünyada ve insan düşüncesindeki hareketin genel yasalarını inceleyen bilimdir". Bu tarif ile diyalektiğin gelişmesinin tamamen bilimlerin gelişmesine bağlı olduğu söylenebilir.

Kaynakça[değiştir

nest...

13144 13145 13146 13147 13148

oksabron ne için kullanılır patates yardımı başvurusu adana yüzme ihtisas spor kulübü izmit doğantepe satılık arsa bir örümceğin kaç bacağı vardır