Frigler
kaynağı değiştir]
- Köhnüş Kale
- Demirli Kale
- Çukurca Kale
- Üçler Kaya
- Kırk Merdiven Kale
- Nallı Kaya
- Döğer Asar Kaya
- Delik Taş
Türkmen Dağı'nın kuzeyindeki küçük vadilerde yerler[değiştir kaynağı değiştir]
Friglerin baş tanrısı bir ana tanrıça ya da doğa tanrıçasıdır. Genellikle Kibele olarak tanınan bu tanrıçaya Frigler sadece "ana" anlamına gelen Matar demektedir. Gordion'daki birkaç taş heykelciğin bu tanrıçayı temsil ettiği düşünülür. Tanrıçanın muhtemelen kendi tapınağının kapısında ayakta dururken betimlendiği kabartma bezemeli taş levhaların da gösterdiği üzere Matar'a Ankira'da da tapılmaktadır. Gordion'un güneybatısında, Eskişehir ile Afyon arasında Frig Vadisi olarak da bilinen Frig yaylaları uzanır. Bu bölgede etkileyici büyük kaya çıkıntıları dikkati çeker. Frigler, kaya yüzeylerine belki de hepsi Matar tapınaklarını temsil eden mimari cepheler yontmuşlardır. Bunların en büyüğü ve en ünlüsü Yazılıkaya köyündeki Midasşehir'de olup cephesinde halkın lideri ve kralı Midas'a ithaf yazıtı yer alır. Matar adı burada da birkaç kez yinelenir. Arslankaya'daki cephe ise daha göz alıcıdır; burada kapıda ayakta duran Matar'ın iki yanında birer aslan vardır.
Eski Frigce yazıtlar ve Frig sanat eserleri, Matar olarak bilinen tanrıçanın Frig halkının ana tanrıçası olduğunu ortaya koymaktadır. Yazıtlarda "Matar Areyastin" veya "Matar kubileya/kubeleya" olarak da geçen bu tanrıça Frig sanatında ikonografik olarak betimlenen tek tanrıçadır. Frig Vadisi'ndeki anıtsal ya da küçük ölçekli kült anıtları doğayı tüm canlılığı ile simgeleyen ana tanrıça Matar Kubileya'ya duyulan derin saygı ve bağlılığın kanıtlarıdır. Otantik Frig dini tapınımlarının somut tanıklarını oluşturan bu anıtlar ana kayaya oyulmuş cepheler, akarlar ve nişlerden oluşur. Bu anıtlar, tanrıçanın karakteri gereği çoğunlukla yerleşmelerin dışında ormanlık, ıssız ve gizemli doğanın ortasındaki kayalık alanlarda yer alır. Aslında, Matar Kubileya kültünde gök kubbenin altındaki uçsuz bucaksız doğa bütünüyle tanrıçanın tapınağıdır. Sonraları tanrıça, mimari bir yapıya dönüştürülen kayaların içinde yaşamaya devam etmiştir. Sembolik kapı her an tanrıçanın varlığını hissettirir. Kapı bir gün açılacak ve tanrıça kayaların derinliklerinden görünecektir.
Frig kültünün bir başka tipik özelliği, sıkça görülen kayalara oyulmuş basamaklı anıtlardır. Bazıları sadece bir dizi -genellikle üç ila beş- basamaktan meydana gelirken, bir kısım örnekte bu basamaklar üstte basit insan uzuvlarına sahip bir disk şeklinde son bulmaktadır; disklere insan benzeri bir görünüm verilmek istenmiştir. Bu figürler ya da idollerin Frig panteonundaki bir başka tanrıyı temsil etme ihtimali de bulunmaktadır. Basamaklı anıtlar ve idoller nadiren yazıta sahiptir, dolayısıyla buralarda tapım gören tanrı veya tanrıların adı bilinmemektedir. Ancak antik Yunan yazarları Friglerin "Baba" adını verdiği bir tanrıya taptıklarını ve onu bir hava tanrısı ile ilişkilendirdiklerini aktarır. Bu tanrı ana tanrıçanın erkek partneri olabilir. Basamaklı anıtlar ve idollerin sıklığına bakılırsa bu tanrı ya da tanrılar ana tanrıçadan daha yaygın bir şekilde tapım görmüş gibidir. Bütün basamaklı anıtlar yerleşimlerin içinde ya da yakınında yer almaz, bazıları uzak noktalardadır. Gordion'un 30 kilometre kuzeybatısındaki Dümrek yerleşmesi bu konuda iyi bir örnektir.
Kaya anıtlarının önemli bir kısmı Frig kültürünün geliştiği MÖ 9. ve 6. yüzyıllar arasına aittir. Frigya Pers İmparatorluğu'na katıldıktan sonra yeni yapı cepheleri, kabartmalar ve basamaklı anıtlar azalmaya başlasa da muhtemelen eski tapınım yerleri olarak kullanılmaya devam etmiştir. Helenistik Dönem boyunca ve sonrasında Frig kültleriyle ilişkilendirilen nesneler, özellikle de tanrı tasvirleri Yunan tanrılarına yaklaşmış, fakat eski Yunancada Mater olarak bilinen Frig ana tanrıçasına ve Zeus ile eşitlenen Frig erkek tanrısı gibi geleneksel tanrılara ibadet devam etmiştir.
Midasşehir, Helenistik ve Roma dönemlerinde kült merkezi olarak varlığını sürdürmüştür.
Sanat[değiştir kaynağı değiştir]
Gordion'da ele geçen madeni at koşum takımları, fildişi levhalar üzerindeki avcı ve süvari betimleri, Pazarlı ve Düver'de piyade betimli mimari kaplama levhaları Friglerin savaşçı yönünü vurgular. Sadece Gordion'da ele geçen binlerce dokuma tezgâhı ağırlığı ve ağırşaklar, tümülüslerde bulunan keten ve yünden dokuma kalıntıları Frig toplumunda gelişmiş bir tekstil iş kolunun somut kanıtlarıdır. Tümülüslerdeki ahşap masa, sehpa, iskemle gibi farklı ağaç cinslerinin birlikte kullanıldığı mobilyalar, zengin orman kaynakları nedeniyle Friglerde marangozluk ve mobilyacılığın çok geliştiğini gösterir. Tunçtan döküm ve dövme tekniğinde yapılmış kazanlar, kepçeler, kemerler, Türk hamamlarının geleneksel göbekli taslarının atası göbekli kaseler ve günümüz çengelli iğnelerinin atası, Friglerle birlikte Anadolu'da moda olan fibulalar, Friglerde çok yüksek bir maden teknolojisi ve endüstrisinin varlığını kanıtlar.
Dağlık Frigya Bölgesi'ndeki kale tipi yerleşmeler ve bu yerleşmelerin çevresinde yer alan kaya anıtları ise Friglerin geride bıraktığı en önemli mimari yapılardır. Bunlar, Friglerin ulaştığı yüksek düzeydeki taş ve kaya işçiliğinin somut belgelerini oluşturmaktadır. Yukarı Sakarya Vadisi'nde Eskişehir, Afyonkarahisar ve Kütahya illeri arasında uzanan Dağlık Frigya Bölgesi, Friglerin tarihleri boyunca siyasi ve kültürel açıdan en güçlü ve etkili oldukları bölgedir. Bölgenin özellikle savunmaya yönelik iskân tipine olanak sağlayan fiziki çevresi, vadilerin tabanını kaplayan alüvyonlu topraklar, zengin ormanlar ve tarımın can damarı olan akarsular nedeniyle burası Frigler için ideal bir yerleşim alanı olmuştur. Büyük bir bölümü bugün Eskişehir il sınırları içinde kalan bölgede MÖ 8. yüzyıl ile MÖ 6. yüzyılın ilk yarısı içinde birçok Frig kalesi kurulmuştur.
Kaynakça[değiştir kaynağı değiştir]
FRİGKÜM tarafından vadiyi içerisine alan bir Frig vadisi gezi rotası hazırlanmıştır.