Arpalıkları kesilen ulema ile geleceklerini tehdit altında hisseden yeniçeriler birleşerek Süleyman Ağa ile Hoca Ömer Efendi gibi bazı kişilerin idamını II. Osman'dan istediler ancak bu istekleri kabul edilmeyince 19 Mayıs 1622 tarihinde isyan başladı.[13] Saraya giren isyancıların I. Mustafa'yı padişah ilan etmeleri üzerine bazı istekleri yerine getirildi ancak bunun da bir etkisi olmadı. Ulema başlangıçta I. Mustafa'ya biat etmek istemediyse de sonrasında biat etmek durumunda kalındı. Bu olaylar üzerine II. Osman Yeniçeriağası Ali Ağa'nın yanına gidip ona sığındı ve ondan Yeniçerileri ikna etmesini istedi. Yeniçerilerin karşısına geçerek onları ikna etmek isteyen Ali Ağa konuşturulmadı ve üzerine kılıçla saldırılıp parçalandı.[14]
Ardından II. Osman'ı yakalayan isyancılar, onu beygire bindirip yol boyunca hakaretler ederek kötü davrandılar.[13][15] İsyancılardan biri II. Osman'ın baldırlarını sıkıp ona küfrediyordu.[16] Son durak olarak Yedikule Zindanları'na götürülen II. Osman, orada hapsedildi. Onu öldürmek isteyenlere karşı direnen II. Osman'ın hayaları sıkılarak etkisiz hale getirildi[17] ve boynuna atılan kementle boğularak öldürüldü.[17] Katillerin arasında yer alanlardan biri ise II. Osman'ın kulağını keserek I. Mustafa'nın annesine götürdü.[18] Bu cinayetten I. Mustafa'nın annesi oldukça memnun kaldı.[18] Naaşı babası Sultan Ahmed'in türbesine götürülüp gömüldü.[15] Bu olaya Haile-i Osmaniye adı verilmiştir.
Ölümünden sonra[değiştir
“Genç Osman’ın Cülusu” tablosunu Kültür Bakanlığı satın aldı
Murat BARDAKÇI / GAZETE HABERTÜRK
Londra’nın ünlü mezat şirketi Sotheby’s’te dün yapılan “İslâm Dünyası Sanatı” müzayedesinde 200 bin sterlin (809 bin lira) açılış fiyatı ile arttırmaya çıkan ve dünyada tek olan “Genç Osman’ın Cülusu” tablosunu, en yüksek fiyatı veren Kültür Bakanlığı satın aldı. Bakanlığın 430 bin sterline aldığı tablo, vergisi ile yaklaşık 540 bin sterline (2 milyon 185 bin lira) mâlolacak.
Tarihlerimizde “Genç Osman” diye geçen İkinci Osman’ın 26 Şubat 1618’de tahta çıkış törenini gösteren yağlıboya bir tablo, Avusturya İmparatorluğu’nun o sırada İstanbul’da bulunan ve cülus törenini izlemesine izin verilen elçisi Baron Hans Mollard von Reinek’in maiyetinde bulunan ama ismi bilinmeyen bir ressama aitti. Törende büyükelçi ile beraber hazır bulunan ressam, cülus törenini tablosuna aynen yansıtmıştı.
127’ye 107,5 santim eb’adındaki yağlıboya tabloda, o sırada 14 yaşında olan genç hükümdar tahtında otururken, hemen karşısındaki başka bir tahtta da başında altın tacı ve etrafında hizmetkârları ile annesi Mahfiruz Sultan görülüyor. Arka plânda Ayasofya Camii ve minarelerdeki müezzinler yeralıyor, tablonun merkezinde Şeyhülislâm Esad Efendi elinde Kur’an ile resmediliyor, Esad Efendi’nin hemen önünde de Mevlevîler sema ediyorlar. Sadrazam Halil Paşa, Kızlarağası Süleyman, silâhdar ağa ve solaklar gibi devletin ve sarayın o dönemdeki diğer önemli görevlileri de tabloda yeralıyorlar...
Tablo, ödemenin ve teslim muamelesinin yapılmasının ardından Türkiye’ye getirilerek Topkapı Sarayı’na konacak ve sarayda önümüzdeki haftalarda ilk defa açılacak olan “cülûs sergisi”nde teşhir edilecek. Topkapı Sarayı’nda bu serginin ardından yine ilk defa bir başka uygulama daha başlatılacak ve “saray okulu” olan “Enderun”un eğitim sistemi o yüzyılların elbiselerini giymiş görevliler tarafından yılda iki kez temsilî olarak sahnelenecek.
Bundan 2 hafta önce, Sotheby’s’teki satışı haber almamın hemen ardından gazetedeki köşemde “Bu tablo satın alınmalı, Türkiye’ye getirilip Topkapı’ya konmalıdır!” başlıklı bir yazı yazmış ve Kültür Bakanlığı’nın başka örneği olmayan bu son derece önemli esere mutlaka sahip çıkması gerektiğini söylemiştim.
Devletin ve özellikle de Kültür Bakanı Mahir Ünal’ın konunun üzerine giderek tarihimiz bakımından son derece önemli olan bu sanat eserini memlekete kazandırmış olmalarından dolayı son derece memnunum. Kaldı ki tabloya ödenen 2 milyon küsur lira devletin prestiji bakımından nedir ki?
kaynağı değiştir]
Damat Halil Paşa komutasındaki Osmanlı donanması 1620 yazında Akdeniz seferine çıktı. İstanbul'dan ayrıldıktan sonra Navarin'e gelen donanma, buradan da kuzeye, Adriyatik'e doğru yöneldi. Dıraç'da iki İtalyan gemisini ele geçirdikten sonra İtalya'ya asker çıkardı ve İspanyollar'a ait olan liman şehri Manfredonia'yı ele geçirdi.