Ç Ile Başlayan Ünlü

Dünyada hiç şüphesiz tarifi olmayan duygular arasında anne ve baba olmak yer alıyor. Erkek bebek bekleyen anne ve baba adayları çocuklarına en güzel ve en anlamlı isimleri vermek istiyor.

A'dan Z'ye Erkek Bebek İsimleri ve Anlamları

Ç Harfi ile Başlayan Erkek Bebek İsimleri ve Anlamları

Çaba: Zorlukların üzerine giden.

Çağ: Başı ve sonu belli olan ve belli bir özellik taşıyan zaman dilimi

Çağa: Küçük çocuk, yavru, küçük kuş yavrusu

Çağacan: Yeni bir çağ başlatan kimse, çağ açan

Çağacar: Yeni bir çağ başlatan kimse, çağ açan

Çağaçan: Yeni bir dönem başlatan kişi.

Çağakan: Çağ, yani zaman gibi akan

Çağan: Mutlu gün, bayram

Çağatay: Yavru at, tay. Çağatay hanlığından olan kimsedir. Cengiz Hanın oğludur.

Çağbay: Bu çağın zengini, efendisi.

Çağda: Çağın içinde

Çağdan: Çağın içinden.

Çağdaş: Aynı zamanda yaşayan, çağımıza uygun, çağımıza yaraşır.

Çağer: Bir çağda yaşayan yiğit.

Çağhan: Çağın hanı; Çağdaş han

Çağıl: Çağlamak eyleminden çağıl; Küçük taş parçacıkları, çakıl

Çağın: Yuıldırım.

Çağır: Şarap, şıra, 2. Patika.

Çağkan: Canlı, dinamik, çalışkan kimse.

Çağlar: Çağıldayarak akan su, şelale

Çağlayan: Köpürerek yüksekten düşen su

Çağlayangil: Coşkulu insanlar birliği.

Çağlayantürk: Coşkulu Türk.

Çağlı: Güçlü, kuvvetli. 2. Namusuna düşkün.

Çağman: Çağdaş kimse, çağın insanı.

Çağrı: Birini çağırma, davet. Doğan, çakır kuşu. Rütbe, unvan, san.

Çağrıbey: Selçuklu çağveren Çaltı Devleti’nin kurucularından.

Çağveren: çağa adını veren.

Çaka: Savaş baltası

Çakabey: Oğuzların XI yy. da İzmir bölgesine egemen olan beyi.

Çakan: Parıldayan, ışık veren.

Çakar: Kıvılcım, deneyimli kişi.

Çakıl: Deniz ya da akarsu kıyılarındaki yuvarlak küçük taşlar.

Çakım/Çakın: Şimşek. 2. Kıvılcım, şerare.

Çakır: Doğan ya da atmacaya benzeyen bir avcı kuştur. Ela gözlü kimselere de çakır denir.

Çakırbey: Mavi gözlü ve saygın.

Çakırca: Çakıra benzeyen.

Çakırer: Çakır kuşuna benzeyen kimse, ela gözlü kimse.

Çakmak: Kıvılcım çıkaran çelik. 2. Ateş çıkartan taş.

Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimsedir. Süt mavisi.

Çakmur: Eli sıkı kimse

Çalak: Atak, çabuk davranan.

Çalap: Tanrı. 2. Ateş.

Çalapkulu: Tanrı kulu.

Çalgan: Yatağı taşlık olan ve gürültüyle akan dere.

Çalık: Çabuk ve delice hareket eden.

Çalıkbey: Çabuk hızlı ve zengin.

Çalım: Gösteriş, karşısındakini etkileme amacıyla yapılan davranış, kurum. 2. Kılıcın keskin yanı. 3. Biraz benzeme, andırma. 4. Bir oyuncunun topla yaptığı kıvrak hareketler.

Çalış: Emek harcama. 2. Cenk, çarpışma.

Çalışkan: İşten yılmayıp çok çalışan

Çalkan: Su birikintisi.

Çaltı: Küçük ve dikenli orman.

Çambel: Çamlık yöre, yer.

Çamego: Şair.

Çamer: Çam ağacı gibi güzel ve yiğit

Çandar: Osmanlı İmparatorluğu ‘nda büyük bir ailenin adı.

Çandır: Melez. 2. İnatçı, kavgacı.

Çanga: İyi bir soydan gelen, soylu

Çankaya: Ankara ilinin ilçesi.

Çapan: Ulak, postacı, haber getiren.

Çapar: Durmadan koşan yiğit, atlı ulak

Çapın: Çok hızlı koşabilen

Çapkan: Saldırı amacıyla hücum eden. 2. Hızlı koşan.

Çarman: Neşeli.

Çavbal: Açık göz.

Çavdar: Buğdaygillerden çok türü bulunan bir un bitkisi.

Çavlan: Bir akarsuyun yüksekten köpürerek döküldüğü yer, çağlayan

Çavlı: Tanınmış, ünlü, Selçukluların devlet adamlarından birkaçının adı

Çavsar: Yiğit, kahraman, yılmaz.

Çavuş: Yol gösteren. 2. Orduda bir rütbe.

Çayan: Mavi gözlü kişi. 2. Kızak.

Çaylan: çay ve ırmağın geçit yeri.

Çeber: El işlerinde becerikli olan. 2. Korkusuz ve uyanık kimse.

Çebi: Bir yaşındaki keçi yavrusu. 2. Meyve vermiş bağ.

Çebüri: Olgunluk.

Çeçen: Kafkasya’da yaşayan bir halka verilen ad. 2. Zeki kişi. 3.Hitabet yeteneği olan. 4. Yakışıklı.

Çelebi: Bey, ağa, görgülü ve ince kimse.

Çelem: Yiğit, Şalgam.

Çelen: Yakışıklı, güzel gözüken. 2. Tepelerin kar tutmayan zirvesi. 3. Becerikli ve kurnaz kimse.

Çelik: Su verilip sertleştirilen demir, polat.

Çelikbaş: Güçlü ve saygın.

Çelikel: Eli çelik gibi olan, çelik elli.

Çeliker: Çelik gibi sağlam kimse

Çelikhan: Güçlü ve kuvvetli hükümdar, yönetici manasındadır.

Çelikkan: Sağlam kan demektir.

Çelikkanat: Her yanından güç ve kuvvet fışkıran.

Çelikkaya: Çelik gibi kuvvetli, kaya gibi sert.

Çelikkol: Kolları çelik gibi kuvvetli olan.

Çeliköz: Özü çelik gibi sağlam olan kimse, çelik özlü.

Çeliksoy: Soyu güçlü, kuvvetli olan.

Çeliktaş: Çelik gibi güçlü, taş gibi sert.

Çelikten: Çelik gibi sağlam olan.

Çeliktürk: Çelik gibi kuvvetli, sağlam, güçlü Türk.

Çelikyay: Güçlü ve esnek.

Çelim: Gösterişli.

Çerçi: Köy, pazar ve benzeri yerlerde dolaşarak ufak tefek tuhafiye eşyası satan gezginci esnaf.

Çeri: Asker, yeniçeri

Çerkez: Kafkas halklarından birinin adı.

Çerme: Çay kıyılarında sulu ve yeşil yer.

Çetin: İstenilen yola getirilmesi, elde edilmesi zor, güç olan, Kolay olmayan, sert, sarp.

Çetinalp: Zorlu ve yiğit, sert yiğit.

Çetinay: İnatçı ama ay kadar zarif kişi.

Çetinel: Zorlu el, güçlü el.

Çetiner: Sağlam ve güçlü kimse, çetin kimse.

Çetinkaya: Sağlam kaya, kaya gibi çetin.

Çetinok: Hızlı ve sert kişi.

Çetinöz: Özü çetin kimse, çetin özlü.

Çetinsoy: Kolayca yenilmeyen soy.

Çetinsu: Çok hızlı, güçlü akan su.

Çetintaş: Taş gibi sert ve de inatçı kişi.

Çetintürk: Sert ve inatçı Türk.

Çetinyiğit: Sert ve inatçı ve de cesur kişi.

Çevik: Kolaylıkla, çabuklukla davranan, hareketleri hızlı, canlı

Çevikbir: Çeviklikte üstüne olmayan.

Çevikel: Eli hızlı olan kimse.

Çeviker: Hızlı yiğit.

Çeviköz: Özü çevik olan, çevik kimse

Çeviksoy: Atikliği ve hareketliliği soyundan gelme olan.

Çeviktürk: Atik ve hareketli Türk.

Çevikyiğit: Korkusuz ve atılgan kişi.

Çevren: Gökyüzünün yerle birleşmiş gibi olduğu yer, göz erimi, ufuk

Çevrim: Bir süreklilik içinde değişim. 2. Sınır. 3. Girdap.

Çıdal: Sabır.

Çıdam: Güçlü olma, dayanıklılık.

Çıdamlı: Sabırlı kişi.

Çığıl: İnsan kalabalığı.

Çınar: Boyu otuz metreyi bulan, uzun yıllar yaşayan, geniş yapraklı ağaç.

Çınay: Soylu ay, ayın parlak zamanı.

Çırağ: Işık, meşale.

Çıray: İnsan yüzü

Çıvgın: Rüzgar ve karla karışık yağan yağmur

Çilen: Çişe, hafif yağış.

Çiltay: Çilli tay.

Çiner: Doğru, dürüst insan.

Çintan: Tan zamanı.

Çiray: Yüz, sima

Çizmen: Yol açan, yol gösteren; klavuz, önder.

Çoğan: Çöven. 2. Kökü ve dallan köpüren bitki.

Çoğaş: Isı ve ışık kaynağı olan gökcismi, Güneş

Çokan: Dağın en yüce yeri doruk

Çokar: Asil.

Çokay: Köyağası. 2. Eşkiya.

Çoker: Çok yiğit

Çokman: Gürz.

Çokmert: Herkese karşı mert ve dürüst olan.

Çolak: Sakatlığı olan kişi.

Çolpan: Çoban Yıldızı, Zühre, Venüs.

Çoşkuntan: Tan vaktinin coşkusunu yüreğinde taşıyan.

Çölaşan: Zorlukların üstesinden kolaylıkla gelebilen.

Çölbey: çöl ağası.

Çölbeyi: Çöl ağası.

Çölgeçen: Zorlukların üstesinden kolaylıkla gelebilen.