Ingilizcede Zamirler Tablosu

Bu seferki yazımız asıl ismi “pronouns” olan İngilizce Zamirler hakkında. Başta önemsiz ve ufak bir ayrıntı gibi görünse de cümlenin anlamını ufak bir harfle bile değiştirebilen zamirler konusunu iyi bilmek lazım.

Zamir, bir kelimeyi zikretmeden ama o kelimeden bahsettiğimizi anlatacak bir başka kelime kullanarak bahsi geçen kelimeyi anlatmaktır. Bu nedenle “pronoun”: “noun” değil ama “noun” yerine geçiyor, “noun” gibi anlamında.

Konumuza başlamadan önce bir şeyi açıklığa kavuşturmak istiyorum: İngilizce dilbilgisi kurallarını Türkçe karşılıklarını düşünerek öğrenmeyin. Evet, Türkçe dilbilgisi derslerinde gördüğümüz konuları İngilizce konularla örtüştürerek öğrenmek daha kolay, ama YANLIŞ bir öğrenme tutumu.

Bu nedenle aşağıda zamirleri daha iyi kavrayabilmeniz için Türkçe konu isimleri de paylaştık ama bu demek değildir ki iki konu da aynı. Parantez içindeki Türkçe dilbilgisi konuları sadece genel bir fikir edinmeniz için yazıldı, konular aynı olduğu için değil.

Türlerine Göre İngilizce Zamirler

Personal Pronouns (Kişi Zamirleri)

En kolay ve en bilinen zamir türü olan kişi ya da şahıs zamirleridir. Ortada bir özne vardır, ama biz o öznenin ya da nesnenin ismini kullanmak istemiyoruzdur, bu nedenle aynı anlama gelen başka bir kelime kullanırız.

Personal Pronouns cümle içinde iki farklı görevde kullanılır:

• Özne zamirleri görevinde: I, you, he, she, it, we, you, they
• Nesne zamirleri görevinde: me, you, him, her, it, us, you, them

Reflexive Pronouns (Kendim)

Bu zamir türü de bir kişi ya da nesne eylemi kendisine yaparsa kullanılıyor. “Jack washed himself” cümlesinde eylemin öznesi Jack ve eylemi kendine yapıyor, kendini yıkıyor. “Jack washed Jack” demek yerine sondaki kısmı bu şekilde değiştirmiş oluyoruz. Aşağıda tüm reflexive pronouns’ları sıraladık.

• Myself, yourself, himself, herself, itself, ourselves, yourselves, themselves

Possessive (Aitlik Bildiren Zamirler)

Aitlik bildiren zamirler de kullanımlarına göre ikiye ayrılırlar:

• Bağımsız Olanlar: Mine, yours, hers, his, its, ours, ours, yours, theirs

Adından da anlaşılacağı gibi bu türdeki aitlik bildiren zamirler tek başına kullanılmaktadır.

“Who ate that chocolate pudding from yesterday night? It was mine!”

• Tamlama Olarak Kullanılanlar: My, your, his, her, its, our, your, their

Yine aitlik bilgisi veren bu zamirler ise hemen arkalarına bir nesne/isim alarak, tamlama gibi kullanılırlar.

“Who ate that chocolate pudding from yesterday night? It was my pudding!”

NOT: Dikkat ettiyseniz “his” ve “its” hem bağımsız aitlik zamirinde hem de tamlama olarak kullanılanda aynı. Hangisinin hangisi olduğunu arkadasından isim gelip gelmediğine bakarak anlıyoruz.

Demonstrative (İşaret Zamirleri)

“Demonstrate” kelimesi el kol işaretleriyle göstermk gibi bir anlama geliyor ve bu zamirimizin ismi de bu fiilin sıfat formu. Yani bir şeyi işaret ederek, göstererek anlatıyoruz.

• Yakın nesneler için this (tekil), these (çoğul)
• Uzak nesneler için that (tekil), those (çoğul)

This tastes good. ( Belli ki önündeki yemekten bahsediyor ama yemeğin ismini söylemek istememiş, “bu” diyerek geçiştirmiş)

Look at that! ( Tuhaf bir şeyler oluyor ve arkadaşımız dikkatimizi o yöne çekmek için “şu” demekle yetiniyor. Belki havada uçan bir adam gördü ve “şu havada uçan adama bak!” demek yerine kestirmeden “şu” dedi geçti.)

NOT: İşaret zamirlerini işaret sıfatlarıyla karıştırmayalım. Buradaki this, these, that, those kelimelerinin arkasından herhangi bir isim gelmemeli, yoksa zamir olmuyorlar.

Indefinite (Belgisiz Zamirler)

“Definite” kim ya da ne olduğu belli bir sınırla çizilmiş anlamına gelir. “Indefinite” ise bu kelimeye olumsuzluk anlamı katar, yani bahsi geçen sınırsız bir kişiler ya da nesnelerdir. Yani bu zamir türümüzle yine ismini direk vermek istemediğimiz kişi ya da nesnelerden bahsetmek istiyoruz ama sayıca ucu bucağı olmayan bir kitleden de bahsetmek istiyoruz.

No one, nobody, everybody, everyone, someone, somebody, anyone, anybody, nothing, everything, something, anything, none, all, some, any bu türdeki zamirlerimizden en çok kullanılanlar.

• “Nobody goes out alone anymore” (Burada sınırsız sayıda bir kişi grubundan bahsettik, ama o kadar genel konuşuyoruz ki şu şu kişiler diye sıralamamız mümkün değil, bu nedenle “nobody” kelimesini kullandık ve az kelimeyle çok şey ifade etmiş olduk.)

Relative (Yine Belgisiz ama Relative Clousedakiler)

Relative kelimesi tanıdık geldi, değil mi? Evet, relative clause konumuzdan biliyoruz bu kelimeyi. Arkasından kişi ya da nesneyi tanımlayan bir tümce yani “clause” alan bu türdeki zamirlerimizi ise aşağıda sıraladık:

Who, whom, whose, what, which, that

“Teenagers who smoke should be warned” (Buradaki who da dahil olmak üzere who sonrası tümcemiz bir relative clause örneğidir, ama “who” kelimesi zamirdir.

Interrogative (Soru Zamirleri)

Soru sorarken de farkında olmadan zamir kullanıyoruz. Mesela bir kişiyi tanımıyoruz ve “o kim?” diye soruyoruz yani “Who is that?” diyoruz.

Buradaki “who” kelimesi de soru zamiri yerine geçiyor, çünkü henüz bilgi sahibi olmadığımız kişinin adını söyleyemediğimizden isim yerine “who” kelimesini kullandık.

Zamirler, daha doğrusu “pronouns” konumuz burada sonlanıyor. Biz her çeşidi yazalım dedik ama “relative pronouns” ve “interrogative pronouns” işin biraz derini.

Bilmeniz tabi ki iyi olur böylece cümle içinde gördüğünüzde kelime kullanımlarına hakim olursunuz ama bu son 2 türe öncekiler kadar uzun uzun çalışmanıza gerek yok.

Özellikle “personal”, “reflexive” ve “possessive” pronoun konularını iyice öğrenmeniz durumunda zamirler defterini kapatabilirsiniz.

1. He, She, It... / Şahıs Zamirleri

2. His, Her, Its... / İyelik Zamirleri

3. His, Hers, Mine... / İlgi Zamirleri

4. Him, Her, Me... / İsmin Hallerini Almış Zamirler

Yukarıdaki zamirler ismin tüm halleri için kullanılır. Örneğin “me" cümle içinde "bana, beni, bende" anlamları kazanabilir.

Beni sinemaya götür
Bana bir kalem ver

Örneklerinde altı çizili yerlere “me" gelir ve Türkçeye en uygun çeviri yapılır. Buradaki önemli nokta bu zamirlerin mutlaka S V O N B Y Z formülünde nesne kısmında yer almasıdır. Yani cümlede asla özne konumunda bulunamazlar ve bu tip zamirlerle cümleye başlanamaz.

Aşağıda şu ana kadar incelediğimiz dört grup zamir topluca görülmektedir.

1.5. İngilizce Ödevler