kaynağı değiştir]
Hareket anlamı taşıyan sözcüklerdir. Fiil kökleri ad kökleri gibi tek başlarına kullanılamaz. Fiil köklerinin sonuna ya kısa çizgi (–) konur ya da “–mak, –mek” mastar eki getirilir. Fiilin sonuna konan kısa çizgi (–), “mak, mek” diye okunur.
ÖRNEK:
sev– > sev–mek
Vur- > Vur-mak
Kök nedir?
Bir sözcüğün (bütün çekim ekleri ve yapım ekleri çıkarıldıktan sonra) anlamlı en küçük birimine kök denir. Bir sözcüğün kökünü bulmak demek o sözcüğü hecelerine ayırmak demek değildir.
Örnek:
» “kasaba” kelimesinin kökü — kasaba
» “görgüsüzlük” — gör-gü-süz-lük -> Kök: gör(mek)
“Telefon” sözcüğünün kökü “tel” değildir; çünkü “tel” ile “telefon” arasında anlamsal herhangi bir bağ bulunmamaktadır.
Türkçede 5 çeşit kök bulunmaktadır:
1) İsim kökü
Mastar eki olan “-mak/-mek” ekini alamayan köklerdir. Türkçedeki köklerin büyük bir çoğunluğu bu türdendir.
Örnek:
2) Fiil Kökü
Mastar eki olan “-mak/mek” ekini alabilen köklerdir.
Örnek:
3) Sesteş Kök
Örnek:
“kaç” sözcüğü I numaralı cümlede eylem anlamıyla kullanılmıştır. (Birinden ya da bir yerden uzaklaşmak anlamında)
“kaç” sözcüğü. II numaralı cümlede miktar belirlemek için kullanılan soru sözcüğü olarak kullanılmıştır. O hâlde I numaralı cümlede kaç sözcüğü fiil kökü; II numaralı cümlede ise isim köküdür.
Sesteş kökte verilen sözcükler arasında sesteşlik gereği herhangi bir anlam ilişkisinin bulunmaması temel şarttır.
4) Ortak Kök
Aralarında anlam ilişkisi bulunan ve hem isim kökü hem de fiil kökü olarak kullanılması mümkün olan sözcükler ortak kök olarak kabul edilir.
Örnek:
I numaralı cümlede “güven” sözcüğü duygunun adı olarak kullanıldı. O hâlde isim köküdür.
II numaralı cümlede “güven” sözcüğü eylemin adı olarak kullanıldı. O hâlde fiil köküdür.
Görüldüğü üzere isim kökü ve fiil kökü olarak kullanılması mümkün ve aralarında da belirgin bir anlam ilişkisi mevcuttur.
5. Yansıma Kök
Yansıma sözcüklerden (pat, çat, küt, şır, hor, hız, zır, pır, fıs, tıs vs…) oluşan köklerdir.
Örnek:
Ayrıca bakınız ⇒
Yapı (Şekil) Bilgisi: