İskân politikası, bir diğer kelime anlamıyla yerleştirme, konumlandırma politikası. Osmanlı Devleti'nin Rumeli'de alınan toprakları Türkleştirmek ve İslamlaştırmak amacıyla uyguladığı stratejidir.[1][2] Politikayı ilk olarak uygulayan padişahın Orhan Bey olduğu bilinmektedir.[2] Osmanlı Devleti, bu politikayı uzun yıllar boyunca devam ettirmiştir. Devletin gerilemesi ve toprak kayıplarının artmasıyla beraber, zamanla; politikanın uygulanmasında çeşitli sorunlar meydana gelmiştir.[3][daha iyi kaynak gerekli]
Fethedilen yerlere cami, çeşme, yol, köprü, medrese, hastane gibi yapılar inşa edilerek bölgeye Türk-İslam kimliği kazandırılmıştır.Fethedilen bölgelere Anadolu'dan göç ettirilen Türkler yerleştirilmiştir. Osmanlı Devleti, fethedilen yerdeki yerel halka hoşgörülü davranmış, inançlarına saygı göstermiş ve onların Osmanlı'ya bağlılıklarını sağlamıştır. Fethedilen yerlerin siyasal, askerî ve sosyal yönden güvenliğini sağlamıştır. Yapılacak olan fetihlerin devam etmesini sağlamıştır. Daha düzenli ve yerleşik bir düzen oluşturmuştur.[4] Rumeli’ye göç edenlerin, Anadolu’ya tekrar geri dönmemelerini sağlamıştır.