Kahraman Tazeoğlu Sözleri Tumblr

Kahraman TAZEOĞLU - “BAMBAŞKA” - Alıntılar

17/11/2013

“Aşk ne senin bende gördüğündür ne de benim sende gördüğüm. Aşk; birlikte gördüğümüzdür sevgili.”

+

“Senin yalan ve ihanete ödediğin bedelin çok daha ağırını ben dürüstlüğüme ödedim. (…) Yaralar acıyı saklar, izleri hayatı gösterir. Gözlerini biraz aralayabilseydin, sana aydınlığı öğretecektim. Şimdi geceyi yak ki ışısın. Gidişini affetmeyişimdendir bu gaddar halim.”

+

“Doğru tecrübeleri körelten, yanlış sıralamalardır. Ve başladığın cümleni kendin bitiremezsen, noktayı başkaları koyar.”

“Riski bazen kazanmak, bazen de elindekini kaybetmemek için alırsın.”

+

“O kadar bencildi ki acıdığı insanlar bile kendine benziyordu.”

+

“Senden geriye sadece sen kalana kadar terkedilmiş olmuyorsun.”

+

“Kalır gibi gidişlerini izledim önce, sonra gider gibi kalışlarını.”

+

“Herkes tarafından sevilmek, sevinilmesi gereken değil; üzerinde düşünülmesi gereken bir soru işaretidir.”

+

“Sanırım gelmeyi kalmakla karıştırdım. Her geleni kalacak sanmamayı öğrendim.”

+

“Seni benim gibi kimse sevmeyecek diye kandırmıştım kendimi. Oysa seni onlar gibi seven hep ben olmuştum.”

+

“Sana inanmanın kendini kandırmak olduğunu; bir sen uğruna bin beni ezip geçtiğimde anlamıştım.”

+

“Eğer senin gerçek dostunsam ve yine bir gün gitmek zorunda kalırsam, seni bulduğumdan daha iyi bir yere bırakmalıyım. O zaman dostluğun hakkını vermişim demektir.”

+

“Hoşlandığım beden hayalimdeki ruhu yerleştirmekti benim hatam.”

+

“En kötüsü de ne biliyor musun? Hiç benim olmadan terk etmen.”

+

“Özlemler yeni mutluluklara olsun. Eski mutluluklar güzel gelir, gelirken de yeni mutluluğu gölgede bırakır, eskitir. Artık ne yeni mutluluk bize eski hazzı verir ne de eski mutluluklar geri gelir.”

+

“Yanlış yolda doğru yürüyemezsin.”

+

“Öğrenilmesi en zor duygu, kaybetmek ve vazgeçmektir. Vazgeçmeyi öğrenmemiş biri her şeyi ister… Her şeyi istemek de elindekini bile kaybettirir insana. Vazgeçtiklerini sürekli düşünen ve aklı hep vazgeçtiklerinden yana olan insan huzursuz ve kaybetmeyi öğrenemeyen insandır. Oysa kaybetmek, insana kendini yenilemeyi kazandırır, öğretir.”

+

“Ve şunu sakın unutma; kuşun bile uçabilmesi için önce tutunduğu dalı bırakması gerekir.”

+

“Seçici değilsen, geçicisindir.”

+

“Bazı insanlar aşkı değil, ayrılmayı beceremez. Bu yüzden kendini çiğnemek adına sevmekten vazgeçebilmeyi öğrenmeli insan.”

+

“Hayat hiçbir yanlışı düzeltmedi, sadece biz o yanlışlara alıştık.”

+

“İntihar, ölümden çalınmış bir intikamdır.”

+

“Allah’ım beni, düştüğüm uçurumları derin bir aşk zannetmek yanılgısından koru.”

+

“Gidişin kendime merhabamdır.”

+

“Hayalden kaçış yoktur, hayale kaçış vardır.”

+

“Bir ilişkiyi kurtarmak adına sunulan çözümler, zamanla problemin kendisi haline dönüşebilir.”

+

“Bazen en iyi seçim vazgeçmektir. Yola yine devam edersin. Ve hayat sana vazgeçtiklerinle değil, seçtiklerinle ilgilenme kararlılığını öğretir. Çünkü geriye bakarak, ileriye yürüyemezsin.”

+

“Öyle büyük hatalar yaptım ki senden sonra… Sen hiç yalanlar söylememiştin bana. Ama ben hep yalancılar sevdim senden sonra. Çünkü o kadar hazırdım inanmaya. (…) İyi geceler demeden yatmazdın. Sabahları günaydınların eksik olmazdı. Hastalandığımda, sen de kendini hasta edecek kadar severdin beni.

Senden sonra, giderken bir hoşça kal bile demeyecek kadar ruhsuz insanlar sevdim ben. Meğer, seni hayattan düşünce yarım kalıyormuş insan. Özür dilerim.”

+

“Aşk, hayatı tek başına sırtlanamayanlar için verilmiş bir cezadır.”

+

“Kaybettiklerin, elinde kalanları görmene engel oluyorsa, kaybetmeye devam edersin durmadan. Oysa ki her kayıp, yerine bir tecrübe bırakmadan gitmez senden.”

+

“Ertelenmiş hüzünler, bir gün trajediye dönüşür.”

+

“En güçlü hafıza, pişmanlığın hafızasıdır. Ve en güçlü yalanlar, gerçeklerle süslenmiş yalanlardır.”

+

“Ben sahip olduğuna ait olmayan biriyim.”

+

“Erdem kılığında dolaşan bir yenilgi midir affetmek? Yoksa gerçekten bir erdem midir? Beni affedersen kendinin bir adım ötesine geçeceksin biliyorum. Ama ya beni affettiğin için kendini affedemezsen?”

+

“İnsan kendine en büyük cezayı başkasının çocuğuymuş gibi davranarak verir.”

+

“Gayret sarf etmeden ilerlediğini zanneden biri, yokuş aşağı indiğinin farkına varamaz.”

+

“Kendine söz vermek, kendini kandırabilme hakkına da sahip olmaktır.”

+

“Arkadaşlarla güzellikler paylaşılır, kafa dengi olunurdu sadece… Ve dost olmayı beceremeyenler arkadaş kalırdı.”

+

“Kullanılmayan zeka aptal durur.”

+

“Cahil bir kötüden daha kötüsü eğitilmiş bir kötüdür.”

+

“Herkes cennetini içinde taşır. Ve sen istemedikçe, kimse cennetini cehenneme çeviremez.”

+

“Yanlışların ve eksiklerin yüzüne yüzüne vurulmuyorsa, bu senin mükemmel olduğunu değil, dostsuz olduğunu gösterir.”

+

“Yaşama nedenini hayallere bağlarsan, gerçekler ölüm sebebin olur.”

+

“Aşka aşık olan, senden daha iyi sevene satar seni.”

+

“Kendini başkasının yerine koymayı bil ama hep orada kalma… Sonra kendin olmayı unutursun.”

+

“Seni ellerin iyileştirmesine sakın izin verme. Kendin sar yaranı. Yoksa seni iyileştirmesine izin verdiğin her yabancı, sağlığından hak ister.”

+

“Herkes için her şey olmaya çabalayan, kendisi için hiçbir şey olamaz.”

+

“Beni hep yazdıklarımla anlamaya çalıştın; gitmeme belki bu kadar şaşırmazdın, sildiklerimi de anlasaydın.”

kahraman tazeoĞlubambaşkaalintilar

Derinliğine Kimse Sevgili Olamadı..

      Kimi sevsem, onun hep uzakta bir sevdiği vardı, unutamadığı ilk aşkı ya da onu terk edip giden sevgilisi… Kimi derinden sevsem, o bir başkasını derinden hatırlardı. Öylesine çok sevdim ki onları, başkalarına duydukları sevgiyi anlatmalarını sessizce, içim acıyla kanayarak dinledim. Beni yitirmekten hiç korkmadılar; çünkü onlara göre fazla iyidim; bu yüzden ilk anda vazgeçilebilirdi benden.

      Beni terk edenlerden tek bir isteğim olurdu. ”Ne olur, bir daha beni aramayın! Çünkü ben kolay unutamıyorum. Çünkü ben size duyduğum o akıl dışı aşk yüzünden keder bahçemi dağıtıyorum. Çocukluğumun o güzel bahçesini.” Böyle derdim onlara ama yine de ararlardı beni… Soluksuz ve umutsuz kaldıkları bir gece mutlaka akıllarına ben gelirdim… O, yedek sevgili..!

                                  Derinliğine Kimse Sevgili Olamadı

                                                  Cezmi Ersöz

Kahraman Tazeoğlu SözleriÜnlü sözler, insanların hayatında silinmeyen izler bırakan önemli kişiler tarafından insanlığa bırakılmış en önemli edebi miraslardan birisidir. Eserleri, yaptıkları ve söyledikleri ile insanların hayatında derin izler açmayı başaran önemli isimlerden birisi de Kahraman Tazeoğlu olmuştur. Kahraman Tazeoğlu sözleri, okurları tarafından adeta dillerine pelesenk olmuş ve akılda kalmış sözlerdir.

10 Mayıs 1969 doğumlu olan Kahraman Tazeoğlu; hem bölgesel hem de ulusal radyolarda program yapımcılığı ve sunuculuk yaparak kendisini tanıtmayı başarmıştır. Haber spikerliği, şiir programları, program yönetmenliği yapan Kahraman Tazeoğlu, 2001 senesinde “Seni İçimde Terk Ediyorum” adlı ilk şiir kitabını çıkarmıştır. Kitaplarında dile getirdiği sözler de okuyucuların aklında gelmiş, etkili sözler haline gelmiştir.

İnsanlar; sevdiği ve duymaktan mutlu olduğu sözleri sürekli okumaktan ve tekrar etmekten adeta haz alırlar. Kahraman Tazeoğlu’nun okuyucularına sunduğu sözler de insanların sürekli okusalar da her seferinde haz duydukları ve her seferinde aynı şekilde etkilendikleri sözlerdir. Söylediği her sözün ayrı bir anla ifade ettiği Kahraman Tazeoğlu sözlerini bizler de sizler için sitemizde derledik ve sizlere sunduk.

Kahraman Tazeoğlu Sözleri

• En dipteysen düşemezsin.
• Gelişi güzeldin sen sevgilim gidişi değil.
• Şimdi ne bugünsün ne de yarın.
• Aklım kara kış ellerim seni üşüyor bugün günlerden soğuk.
• Rastgele sevilmedin ki rest çekilip gidilesin.
• Acının yan etkisi güçlü bir karakter armağan etmesidir size.
• Belki de sen aşka aşıktın ben üstüme alındım.
• Kendi eksiklerine bakmadan başkalarında mucizeler arama.
• Öyle fakirdi ki çocukluğum ecel gelse almazdı.

Yeni hayatlar görmeye değil gördüklerimi unutmaya gidiyorum.

Olsa olsa sadece bir yarım ya da eksilen yanım.

İnancı kırılmayan hiçbir aşk bitmezdi oysaki. İnancımı da alıp gitmeseydin!

Sen bana rağmen kendine iyi bak. Ben sana rağmen hoşça kalırım.

Vakit kaybı değildin hiçbir zaman ama belki biraz hayal kaybıydın benim için.

Sen benim görmek için bakmaya bile gerek duymadığım ezberimsin.

Özledin mi beni dedim sustu! Nefesini en derinden aldı ve Özlenmez mi dedi!

Korkma ve sen sana gözlerimden bak! Gör nasıl seveceksin kendini.

Git artık yar sustuklarını bana harcama. Yaslanma gözlerime bu yükü kaldıramam.

Pişman değilim seni sevmekten. Sen adıma yakışan en derin yarasın.

Ben seni sevmemek için neden aradıkça ve nedenler buldukça seni daha çok sevdim!

Gerçek aşık içinden geldiği kadar aşıktır diğerleri elinden geldiği kadar.

Son sigaram gibiydin sen sevgili kıyamazdım içmeye. O cebimde kırıldı sen kalbimde.

Kimseyi bir başkası gibi sevmemeli insan. Çünkü kimse bir başkası değil.

Sen benim hayata en uzun merhabamdın. Beni kısacık bir elvedaya nasıl sığdırabildin?

Ne içimden terk edebiliyorum seni ne de terk ettirebiliyorum sana içimi!

Hiç kimsenin iyi gelmediği yerden sarıyorsun yaralarımı. Hiç kimsenin dokunamadığı yerden kanatıyorsun sonra.

Gözlerine şiirler yazmıştım yazma dedi sözcüklerim akmaya başlarsa gözlerimden cümlen olurum dedi.

Hiç düşünmemiştim bir isim ve iki bağlacın yan yana gelip de içimi bu kadar acıtacağını ta ki sen elveda diyene kadar.

Birbirimize birkaç aşk kadar geç kalmış olmasaydık… Eğer kaybetme korkum olmadan sahip olabilir miydim sana?

Kimi giden kendisinden sonra gelecek daha iyi birine yer açar. Kimi giden de kendisinden sonra gelecekleri bile götürür.

Bugün bizi beraber görenler yarın kimdi o diye sorarlarsa beni detaylı anlatma. Kısaca ömrümün geri kalanı dersin.

Ben uslu bir aşıktım gel dedin geldim sev dedin sevdim bit dedin bittim şimdi unut diyorsun ya yaramazlığım tuttu unutamıyorum.

Eğer insan unutmak istemezse bir günü bile hatırlar on yıl sonra… Ve unutmak isteyen bir günde unutur on yılı.

Evdeki bayat ekmek gibiydin. Ben sana nimet deyip başımın üstünde tutarken sen gidip başkalarının çöplüğünde küflenmeyi tercih ettin.

Bir uçurum gibi bahsetti benden düşmekten çok korktuğu ama bir çocuk gibi kıyısında oynamaktan asla vazgeçmediği.

Şimdi söyle bu denizin dibinde bu geminin kırık dökük güvertesinde bu yırtık yelkenle bu yönsüz rüzgârın içinde bu aşk nereye gidiyor usta?

Çok mu saftım yoksa çok mu kaptırdım. Sahi ya uzun uzun gözlerine dalardım. Ne bileyim işte bir vardın şimdi yoksun.

Hiç buluşmadığımız bir yerde hiç bilmediğin bir saatte seni bekliyorum. Gelmen pekte anlam ifade etmiyor. Ben seni beklemeyi hala çok seviyorum.

Biliyorum yarın yeni bir gün doğacak hikâyeleri inananı kanatır ancak. O yüzdendir sadaka vaatlere tenezzül etmeyişim.

Gözyaşların süzülüyor saçlarına doğru. Her bir damla dağlıyor beni. Bin parçaya ayrılmış bedenimin tek bir parçası bile dokunamıyor sana. Öyle uzağındayım ki.

Affet. Bende sevgiler mevsimlik değil. Öyle hiçbir saat dilimiyle kıyaslayamam düşlerimi. Sığdıramam ki seni bir ömre.

İki ayrı uykuda iki ayrı rüyanın birbirine dokunması gibiydi aşk. Sen bunu bilmiyordun. Toydun. Aramızdaki fark buydu Sen ateşin yaktığını bilirdin ben ateşte yanmayı.

Sustu aşkı sensizliğe acılan kapılar ardında çömelen ıssız karanlık dilime kilitler vursa da dinmeyecek içimin kırgın yalnızlığı.

Aramadığın yerlerde olmayı seçiyorum nedense. Karşılaşma ihtimalimizin olmadığı. Olamayacağı. İlk ışıktan sağa dönüyorum hep. Senden değil seninle karşılaşmaktan korkuyorum.

Aşka inanmak kendini sevmektir yüzündeki ünlemi bozmadan. Bilmez misin? Sana aşkın iki kişilik bir yalan olduğunu öğretmediler mi? Neden her seferinde kanıyorsun öyleyse?

Ben seni yere göğe sığdıramazdım sen benim üstüme basıp da mı geçtin? Söyle ne zaman başladın ne zaman bittin? Zaten geç kalmıştın bir de erken gittin. Canıma tak ettin ayrılık inan yettin.

İdama giderken hislerim güneşim yüzünü görmeyi bekledim hep. Kalemi kırık bir aşkı mühürledim yüreğime. ? Unuttum? diye haykırırken bile unutmadığımı ispatlıyordum kendime.

Şimdiyi yok saymak yarını ertelemek ve fotoğrafların sınırlı karelerinde senli dünleri yaşamak da yalnızca yalnızken yapılacak akıl karı bir deliliktir ve delilik yalnızlığın en yalın tanımıdır!

Bana geldiğin yol aşk izlerinle doluydu. Bir dolu aşkın izini örtüyordu şiirlerin. Gelmek eylemi pörsümüştü adımlarında Oysa ben gelişini milat sayacak kadar başlıyordum aşka.

Giderek değil unutarak vesaire leştirdin sen bu aşkı. Sen uçurumlarından Ben denizlerine düştüm. Kendi içimde boğulacak bir ölümü mü hak ettim Rabbim! Onu kendimi kendi içimde boğacak kadar mı sevdim?

Etiketler: Aşk Sözleri • Kahraman Tazeoğlu Bukre Sözleri • Kahraman Tazeoğlu kıymetlimsin • Kahraman Tazeoğlu Şiirleri sözleri • Kahraman Tazeoğlu Sözleri • kahraman tazeoğlu sözleri 2021 • kahraman tazeoğlu sözleri aşk • kahraman tazeoğlu sözleri bambaşka • kahraman tazeoğlu sözleri bukre • kahraman tazeoğlu sözleri kısa • kahraman tazeoğlu sözleri tumblr • Kahraman Tazeoğlu yazıları