Kendi Başına Öğrenen Kendini Geliştiren

kaynağı değiştir]

Doğanın ve Tanrı'nın araştırılmasına yönelik bir otodidaktik programı destekleyen ilk felsefi görüş, sözde kahramanının özgün bir otodidakt olduğu felsefi roman Hayy bin Yakzan (Uyanık Oğlu Hay) idi.^[10] Hikâye, Endülüs filozofu İbn-i Tufeyl tarafından Marakeş'te 1160 yıllarında yazılmış, edebî bir üslubun kullanıldığı ve felsefi bir inceleme olan bir Orta Çağ otodidaktizm ütopyasıdır. Bu ütopya, vahşi bir çocuğun, doğayı enstrümanlar ve akıl yoluyla yöneten, pratik keşif ve deneylerle doğa yasalarını keşfeden ve mistik bir arabuluculuk ve Tanrı ile cemaat yoluyla summum bonum kazanan otodidakt bir dâhinin hikâyesidir. Kahraman, başlangıçtaki tabula rasa durumundan gerekli doğal deneyimleri geçtikten sonra Tanrı'nın mistik veya doğrudan bir deneyimine yükselir. Hikâyenin odak noktası, toplumun ve sözleşmelerinin ya da dininin hiçbir etkisi ve yardımı olmadan yalnızca insan aklının, mistik ya da en yüksek insan bilgisine giden yolu hazırlayarak bilimsel bilgiye ulaşabilmesidir.

Yaygın olarak "Kendi Kendine Öğretmiş Filozof" veya "İnsan Aklının İyileştirilmesi" olarak tercüme edilen İbn-i Tufeyl'in hikâyesi Hayy bin Yakzan, klasik İslam felsefesinden Rönesans hümanizmi ve Avrupa Aydınlanmasına kadar çeşitli tarihsel alanlarda otodidaktizm üzerine tartışmalara ilham verdi. Avner Ben-Zaken, Hayy İbn-Yaqzan'ı Okumak: Otodidaktikliğin Kültürlerarası Tarihi adlı kitabında, metnin geç Orta Çağ Endülüsünden erken modern Avrupa'ya nasıl ulaştığını gösterdi ve otodidaktizmin tartışıldığı ve çeşitli kültürel ortamlara nasıl uyum sağladığını gösterdi.^[10] Otodidaktiklik, on ikinci yüzyıl Marakeş'te tasavvuf mücadeleleriyle iç içe geçmişti; on dördüncü yüzyıl Barselona'sında felsefenin pedagojideki rolü hakkındaki tartışmalar; Pico della Mirandola'nın entelektüel kuruluş kavramlarının güçlü otoritesine karşı otodidaktikliği savunduğu Rönesans Floransa'da astroloji ile ilgili tartışmalar; ve 17. yüzyıl Oxford'unda deneyselcilikle ilgili tartışmalar. Otodidaktizm için yapılan savunmalar sadece sıkı felsefi tartışmalarda yer almadılar, bireyler ve kurumlar arasındaki kontrol mücadelelerinde de ortaya çıktılar.^[10]

Afro-Amerikanların kendi-kendine eğitim hikâyesinde Heather Andrea Williams, Afro-Amerikan'ın kölelik, İç Savaş ve özgürlüğün birkaç onyılında okuryazarlık ile ilişkisini incelemek için tarihsel bir açıklama sunuyor.^[11] Kişisel açıklamaların birçoğu, eğitimde ırk ayrımcılığı yüzünden kendi kendilerini eğitmek zorunda kalan bireyler olduğunu gösteriyor.

Jack London'dakiMartin Eden'in (1909) işçi sınıfı kahramanı, kültürlü toplumun bir üyesi olan Ruth'un duygularını kazanmak için kendi kendini eğitme yoluna giriyor. Romanın sonunda Eden, burjuva sınıfının zihin gücünü aşarak kayıtsızlık ve nihayetinde intihar hâline sürükleniyor.

Jean-Paul Sartre'ınBulantısı (1938) ikincil bir karakter olarak bir otodidakt tasvir etmektedir.

Çizgi roman süper kahramanı Batman, sıklıkla çeşitli eğitmenler tarafından ya da kendini eğitmiş olan, yıllar boyunca çok çeşitli beceriler kazanmış otodidaktik bir bilge olarak tasvir edilmiştir ve çeşitli alanlardaki uzmanlığı DC çizgi roman evreninde neredeyse eşsiz bir yere sahiptir.

Cahil Okul Müdürü (1987) yılında Jacques Rancière, bilmediği şeyleri öğretebileceğini keşfeden, devrim sonrası bir eğitim filozofu olan Joseph Jacotot'un özgürleştirici eğitimini anlatıyor. Kitap, otodidaktizm kavramı yoluyla eğitim felsefesine ve siyasetine hem bir tarih hem de çağdaş bir müdahaledir; Rancière, Jacotot'un "maceralarını" anlatıyor, ancak Jacotot'un "özgürleşme" ve "kültür" teorisini şimdiki zamanda dile getiriyor.

1997 yapımı drama filmi Good Will Hunting, Matt Damon'ın canlandırdığı bir otodidakt olan Will Hunting karakterinin hikâyesini anlatıyor. Hunting, film boyunca düşünce özgürlüğünü ve bilgi derinliğini, özellikle terapistine karşı ve bir Harvard barında yaptığı ateşli bir tartışmada gösterir.

Muriel Barbery'ninKirpinin Zarafeti romanında ana karakterlerinden biri bir otodidakttır. Hikâye, Paris'teki lüks bir apartman dairesinde bir otodidakt olan orta-yaşlı kapıcı Renee ve hayatından memnun olmayan kiracılardan birinin 12 yaşındaki kızı Paloma'yı anlatıyor. Bu iki kişi yeni kiracı olan Bay Ozu'yla arkadaş olduklarında pek çok ortak noktaları olduğunu görüyorlar ve hayatları sonsuza dek değişiyor.

Hindu destanı Mahabharata'da Ekalavya, Kuru evindeki kraliyet öğretmenlerinden ordu biliminde eğitimi reddedilen bir kabile çocuğu olarak tasvir edilmiştir. Ekalavya ormana gider ve burada Kuru öğretmeni Drona'nın kendisi için inşa ettiği putun önünde okçuluk öğretir. Daha sonra, kraliyet ailesi Ekalavya'nın, Drona'nın öğretmeni putu ile pratik yaptığını öğrendiğinde, Drona Ekalavya'nın eğitiminin bir parçası olarak onun parmağını ister. Ekalavya, Drona'nın isteğine uyar ve böylece savaş kariyerine son verir.

Mimaride[değiştir kaynağı değiştir]