La Havle Arapça
La havle vela kuvvete illa billahil aliyyil azim duası anlamı nedir, ne demek? Okunuşu, fazileti, Türkçe meali ve Arapça yazılışı nasıldır?
'La Havle Vela Kuvvete İlla Billahil Aliyyil Azim' duası sabır duası, sıkıntı duası ve İsmi Azam dualarında da geçmektedir. Bu duanın anlamı ve fazileti çok büyüktür. Peki La Havle Vela Kuvvete İlla Billahil Aliyyil Azim ne demek, ne anlama geliyor? Duanın okunuşu, Arapça yazılışı ve Türkçe meali nasıldır?
La Havle Vela Kuvvete İlla Billahil Aliyyil Azim, Allah'tan güç ve kuvvet istemek, gücün ve kuvvetin Allah (c.c.) 'den geldiğini bilmek manasına gelmektedir. Duanın Türkçe meali 'Güç ve kuvvet, sadece Yüce ve Büyük olan Allah'ın yardımıyla elde edilir.' anlamına gelmektedir. Bu duayı Hz. Muhammed (S.A.V.) bizzat ashabına tavsiye etmiştir. Sürekli okunan ve tesbihi çekilen bir duadır. Özellikle günde en az 100 kere tesbihi çekilmesi tavsiye edilmiştir. Fazileti ve anlamı çok büyük olduğu için zor durumlarda, sıkıntılı anlarda, sabırlı olunması gereken zamanlarda okunur. Eğer günlük tesbih ve zikir çekmek istiyorsanız bu duanın da okunması tavsiye edilir.
Duanın Türkçe anlamı :"Güç ve kuvvet, sadece Yüce ve Büyük olan Allah'ın yardımıyla elde edilir."
Duanın Okunuşu : La havle vela kuvvete illa billahil aliyyil azim.
Normal okunuşu : La havle vela kuvvete illa billahil aliyyil azim
Kısa okunuşu : La havle vela kuvvete illa billah'
'La havle vela kuvvete illa billah' duasının kısa okunuşu da yukarıdaki gibidir.
'La havle vela kuvvete illa billahil aliyyil azim' duası bir zikirdir. Kur-an'ı Kerim'de doğrudan geçmemektedir. Fakat Kehf Suresi 39. ayetinde "Lâ Kuvvete İllâ Billâh" şeklinde geçmektedir.
Yukarıda gördüğünüz gibi Kehf Suresi'nin 39. ayetinde bu şekilde geçiyor.
"La Havle Vela Kuvvete İlla Billahil Aliyyil Azim" duasının uzun hali de mevcuttur.
Uzun hali : Subhanallahi vel hamdu lillahi ve la ilahe illellahu vallahu ekber. Ve la havle ve la kuvvete illa billahil aliyyil azim.
Meali : Allahı bütün noksan sıfatlardan tanzih eder, kemal sıfatlarla muttasıf olduğunu kabul ederim. Bütün hamd ve şükürler Allah'adır. Allah'tan başka hiç bir ilah yoktur. İhtiyaçları gideren ve zararları yok eden yalnız yüce ve güçlü olan Allah'tır.
Yüce Allah önceki âyetlerde inanmayanların cehennemdeki durumlarıyla inananların cennetteki durumlarını anlattıktan sonra, burada da bu iki grubun hallerine uygun olarak biri imanın, diğeri küfrün temsilcisi durumundaki iki adamın inanç ve davranış özelliklerini örnek vermiştir. Âyetlerden anlaşıldığına göre küfrün temsilcisi olan şahıs büyük bir servete sahiptir; imanın temsilcisi ise fakir ve zayıftır. Servet sahibi olan şahıs Allah'a iman edip verdiği nimete şükredeceği yerde, servetini fakir arkadaşına karşı böbürlenme ve nankörlük vesilesi yapmıştır. Malının yok olmayacağına ve kıyametin kopmayacağına inanmaktadır; kopsa bile âhirette Allah katında dünyadakinden daha iyi bir durumda olacağını iddia etmektedir.
Âhirete inanan arkadaşı ise iman ve sâlih amel konusunda ona öğüt vermiş, kendisini topraktan yaratıp çeşitli safhalardan geçirdikten sonra mükemmel bir insan haline getiren Allah'a ortak koşarak nankörlük etmesinin uygun olmadığını, âhireti inkâr etmenin bir bakıma Allah'ı inkâr etmek olduğunu bildirmiştir. Zenginlik de yoksulluk da birer imtihan aracıdır. Bu âyetlerde imtihanı kazanan ile kaybeden iki örnek canlı bir üslûp içinde, karşılaştırma yöntemiyle verilmektedir.
Bu iki kişinin kimlikleri konusunda tefsirlerde farklı görüşler vardır: a) Bunlar Mekke'de Mahzûm kabilesinden iki kardeştir. Biri kâfir olan Esved b. Abdü'l-Eşed, diğeri ise müslüman olan kardeşi Ebû Seleme'dir. Bahçeler ise muhtemelen Tâif'te bulunmaktadır. b) Bunlar İsrâiloğulları'ndan iki kardeştir. Babalarından kalan mirası bölüştüklerinde, mümin olan malını hayır yolunda harcamış, diğeri ise örnekte anlatılan bağları satın almıştır. Sonuç ise anlatıldığı gibi hüsrandır (İbn Âşûr, XV, 316). c) Bu olay inananla inanmayan insanın iç dünyalarını anlatan bir temsildir. Burada inanmanın insan ruhuna verdiği güven ve huzur ile inançsızlığın sebep olduğu güvensizlik ve huzursuzluk anlatılarak Mekkeli zengin müşriklerle yoksul müslümanların ruh halleri tasvir edilmiştir. Yoksul insanlarla beraber oturmaya tenezzül etmeyen zenginlerin tutumlarını kınayan ve Hz. Peygamber'e onların sözlerine uymamasını emreden âyetlerden sonra bu misalin getirilmesi, müşriklerin sonunun o bahçe sahibi zenginin sonuna benzeyeceğine işaret etmektedir.
Tefsircilerin bir kısmı, güneş doğmadan önceki hamd ve tesbihi sabah namazı, batmadan öncekini öğle ve ikindi namazları, gecenin bir kısmındakini akşam ve yatsı namazları, secdelerin ardından yapılması istenen tesbihi ise nâfile (sünnet) namazları olarak yorumlamışlardır. Sûrenin peygamberliğin ilk yıllarında nâzil olduğu ve bu sırada henüz beş vakit namazın farz kılınmadığı dikkate alındığında, âyetlerde zikredilen vakitlerde Allah'ı hamd ve tesbih (tenzih) ile anmayı, nâfile namaz veya doğrudan zihin ve dil ile anma şeklinde anlamak daha uygun olur. Konuya açıklık getiren sahih hadisler de vardır:
a) Cerîr b. Abdullah isimli sahâbî anlatıyor: Hz. Peygamber ile beraber oturuyorduk, dolunayın bulunduğu gece idi, aya baktı ve şöyle buyurdu: "Bakın, şu ayı nasıl görüyorsanız rabbinizi de böyle, zahmet çekmeden göreceksiniz. Güneş doğmadan ve batmadan namaz kılmayı engelleyen şeylerin üstesinden gelebilirseniz kılın." Râvi Cerîr, bununla sabah ve ikindi namazlarının kastedildiğini söylemiş, sonra da açıklamakta olduğumuz âyeti okumuştur (Müslim, "Mesâcid", 211). Râvi bu ifadeyi sabah ve ikindi namazları olarak yorumlamış olsa da, "yapabilirseniz, meşgaleleri yenebilirseniz" mânasına da gelen şart, kastedilen namazın farz namaz olmadığını göstermektedir.
b) Geceleyin uyanıp da "Lâ ilâhe illallâhu vahdehû lâ şerîke leh, lehü'l-mülkü ve lehü'l-hamdü ve hüve alâ külli şey'in kadîr. Sübhânallâhi ve'l-hamdü lillâhi ve lâ ilâhe illallâhu vallâhu ekber. Ve lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâhi'l-aliyyi'l-azîm" diyen, sonra da bağışlanmayı dileyen bağışlanır, dua edenin duası kabul edilir, abdest alanın (ve namaz kılanın namazı) makbul olur" (Buhârî, "Teheccüd", 21). Bu hadis de gece zikrinin (tesbihinin) ne olduğunu açıklamaktadır.
c) Hz. Peygamber'in namazlardan sonra, bugün de söylemeye devam ettiğimiz sözleri (zikir ve tesbihleri) söylediği sahih kaynaklarda yer almaktadır (meselâ bk. Müslim, "Mesâcid", 135-146). Vahiy dilinde namaz, secde kelimesiyle de ifade edilmektedir, her secdeden sonra yapılacak zikir ve tesbihin ne olduğu da bu hadislerden anlaşılmaktadır.
Müşriklerin sözlü sataşmalarına ve iftiralarına karşı sabır tavsiye edilirken arkasından namaz ve zikir tedbirine yer verilmesi, namaz ve zi-kirle (Allah'ı anma, O'nunla gönül ve şuur ilişkisini diri tutma) sabır, direnme ve dayanma arasında sıkı bir ilişkinin bulunduğunu göstermektedir.
- Enes b. Mâlik"in naklettiğine göre, Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: "Kişi evinden çıkacağı zaman, "Bismillâh, tevekkeltü alâllâh, lâ havle velâ kuvvete illâ billâh." (Allah"ın adıyla. Allah"a tevekkül ettim. Güç ve kuvvet sadece Allah"tandır.) dediğinde (ona) şöyle denilir: "(İşte şimdi) sana rehberlik edilir, ihtiyaçların karşılanır ve korunursun…""
(D5095 Ebû Dâvûd, Edeb, 102-103)
- Ek olarak Kaf Suresi'nin 39-40. ayetindeki tefsirine göre de gece uyanıp da aşağıdaki duayı okuyan kişi bağışlanma dilerse bağışlanır, dua edenin duası kabul edilir, abdest alanın ve namaz kılanın namazı makbul olur şeklinde buyurulmuştur. (Kaynak : Buhari)
"Lâ ilâhe illallâhu vahdehû lâ şerîke leh, lehü'l-mülkü ve lehü'l-hamdü ve hüve alâ külli şey'in kadîr. Sübhânallâhi ve'l-hamdü lillâhi ve lâ ilâhe illallâhu vallâhu ekber. Ve lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâhi'l-aliyyi'l-azîm"
Haberler.com - Gündem
ArapçaNamazMevladuaDiniGündemGüncelHaberler
Havkale
Havkale (Arapça: الحوقلة), Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâh (Arapça "لا حول ولاقوة إلا بالله" şeklinde yazılır) için kullanılan Arapça söz. "Her türlü değişim ve gücün kaynağı sadece Allah'tır." anlamına gelmektedir. Bu ifade, bir Müslüman tarafından bir felaket anında ya da kendi iradesi dışında meydana gelen olaylarda söylenmektedir. Kelime, havle ila kuvvete sözcüklerinin birleşimiyle meydana gelmiştir.[1]
Kur'an'da bu cümlenin tamamı bulunmamakla birlikte benzeri el-Kehf 18/39'da mevcuttur. Havkalenin aslını teşkil eden cümlenin tamamı hadislerde geçmektedir.[2] Kaynaklarda İslam peygamberi Muhammedezan okunurken "hayye ale's-salâh" sonrasında "lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâh" dediği, günahları çok da olsa bu zikre devam edenlerin affedileceği ve bu zikri cennet hazinelerinden bir hazine olarak nitelendirdiği bildirilmiştir.[3]
Havkale kelimesinin "yaşlı ve zayıf bir kişinin yürüyüşü" anlamına geldiği ve yanlış olduğu, bunun yerine "havleka" şeklinde kısaltmanın kullanılması gerektiği görüşü de mevcuttur.[2]