Ölüm Korkusu Duası

"Yeryüzündeki her canlı yok olacak." (Rahman, 55/26) ayeti, ölümün er ya da geç muhakkak bize uğrayacağını hatırlatmaktadır. Bizde ölümün her an bizi yakalayabileceği düşüncesi içerisinde olup kendimizi ona göre ahirete hazırlamalıyız. Peki ölüm hak iken ölüm korkusu yaşamamız normal mi? Sekerat-ü'l Mevt ile Tefekkür-ü Mevt nedir? Ölüm anı ile ilgili hadis ve ayetler ile ölüm anı..

İster beklenen bir şey olsun ister yakın kişilerden birdenbire gelen ölüm haberi, hem bedensel hem de psikolojik anlamda insanı yıkan durumlardan biridir. Ölümün değil gerçekleşmesi, konuşulması bile oldukça rahatsız edicidir. Özellikle de ölümcül koronavirüs gibi salgın hastalıkların kol gezdiği toplum içerisinde bu ve benzeri hastalıkların yaygınlaşması beraberinde gelebilme ihtimali olan ölüm psikolojisi ise kişinin ruhsal durumunu oldukça negatif etkilemektedir. Ölümle ilgili kendimizi kötü hissetmemizin altında yatan temel etkenin, ölüm korkusu olduğu ve buna bağlı olarak da ölümle ilgili düşüncelerin bastırıldığı düşünülür. Kimine göre doğru kimine göre yanlış olan bu durumda ölüm kaygısının 'normal' denilebilecek boyutu var mıdır? Ölüm acısını herkes duyar mı? Ölüm anı neler yaşanır? Ölüm ile ilgili hadis ve ayetler..

İLİŞKİLİ HABERİslamiyette baş gösteren hastalıklar! Salgın ve bulaşıcı hastalıktan korunma duası

HERKESTE VAR OLAN BİR DUYGU: ÖLÜM KORKUSU

Yapılan araştırmalardan elde edilen bilgilere göre, hayatın bitmesinden çok ölüm esnasında hissedilecek acı ve tek başına kalma hissi insanı ölümle ilgili daha çok korkutmaktadır. Toplum içerisine baktığımızda 'Ölümden korkmuyorum' şeklinde kurulan heybetli cümlelerde bile kişi aslında, korkusunu kendisine ya da başkalarına açıklamaktan çekindiği ya da dillendiremediği için söyleyemez ve bu şekilde kendi kendini bastırmaya çalışır.

''BHUTAN'IN İNSANLARI HER GÜN 5 DEFA ÖLÜMÜ DÜŞÜNÜYOR''

• Ölümle yüzleşmenin sosyal ve ruhsal etkilerini araştıran bilim insanları, Bhutan kültüründeki insanların her gün 5 defa ölümü düşünmek zorunda olduklarını tespit ediyor. Böylelikle insanlar korkularından uzaklaşıp, pozitif düşüncelere yer ayırabiliyor.
  
• Yapılan bir başka araştırmada, 2004'te ilk olarak İsveç'lilerin başlattığı bir uygulamayla ölüm cafeleri açılmış. Cafeye gelen insanlar da çay ya da kahve eşliğinde ölümle ilgili endişelerini ve korkularını konuşma imkanını buluyor. Ölümün getirdiği psikolojik baskı kişinin içine atmadan karşısındaki ile konuşması sayesinde rahat hissettiriyor.

İLİŞKİLİ HABERHastalık için en etkili mucize dualar! Hastanın şifa bulması için hangi dua okunur?

SEKERATÜ-L MEVT  VE TEFEKKÜR-İ MEVT NEDİR?

Dini kaynaklara baktığımızda "Sekeratü'l-Mevt" teriminin kelime anlamı 'ölüme delalet eden ölüm baygınlığı' anlamına gelmektedir. Her canlı ölümü tadacağından dolayı bazı kimseler müstesna olup ölüm acısı olan sekerat-ü'l mevt'i de yaşayacaktır. Peygamber Efendimiz (SAV), bile ölüm anında yaşanan sekerat- mevt için yardım istemiş ve şöyle dua etmiştir: "Allahım, sekerat-ı mevtte (ölüm zahmeti ve baygınlığında) bana yardım et." (İbn Mace, Cenaiz, 64; Tirmizi, Cenaiz, 8)

Rivayetlere göre Hz. Aişe (r.a), "Rasulullah (asm), benim midemle boğaz çukurum arasında (göğsümde) olduğu hâlde vefat etti. Rasulullah (asm)'den gördüğüm şeyden sonra, ölümün şiddetini kimse için çirkin saymam." (Nesai, Cenaiz, 6) demiştir.

Bazı alimler Sekerat-ü'l Mevt acısı için şu görüşlerde bulunmuşlardır:

1- Manevi anlamda derecenin daha yukarılara çıkması için Allah (c.c), ızdırabı ölüm esnasında çektirebilir. Peygamberlerin ve ihlaslı kullarının bile sekerat-ı mevtlerinin şiddetli olması bu durumdan kaynaklanıyor olabilir. 

2- Allah (c.c), günahlarını bağışlamak istediği kullarının çektiği acı günahlarına kefaret olsun diye sekerat-ı mevtlerini şiddetli edebilir. Ölüm sırasında duyulan acı ve ıstırapların, günahlara kefaret olacağını idrak eden Ömer b. Abdulaziz (v. 101/720) de şöyle diyor:

ölüm acısı

"Bana ölüm sekeratının kolaylaştırılmasını istemem, arzu etmem. Çünkü o, mü'minin günahlarını örten ve derecesini yükselten son kefarettir." (İbn Hacer, Fetfu’l-bari, 11/365) 

Tefekkür-ü Mevt ise, ölüm anı gelmeden ölümün bilincinde olmaktır, hatırlamaktır. Ölümün er yada geç geleceğinin şuuru ile Allah (c.c) yolunda ilerlemeye çalışmak ve onun huzuruna hazırlanmaktır.

İLİŞKİLİ HABERTövbe duası nasıl okunur? En etkili tevbe istiğfar duaları! Günahların affına tövbe duası

ÖLÜMLE İLGİLİ AYET VE HADİS-İ ŞERİFLER

Bir sahabi Peygamber Efendimiz (SAV)'e şöyle sorar: “Hangi mümin daha akıllıdır yâ Rasulallah?” diye sordu. Peygamber Efendimiz (SAV) şöyle buyurdu: “Ölümü sıkça hatırlayıp, ölümden sonrası için en iyi hazırlık yapan kimsedir. İşte gerçek akıllı insanlar onlardır…” (İbn-i Mâce, Zühd, 31)

“Zevkleri bıçak gibi keseni -ölümü- çok hatırlayın!” (Tirmizî, Zühd, 4)

sekerat-ü

“Ölümü ve öldükten sonra ceset ve kemiklerin çürümesini hatırlayın. Âhiret hayatını isteyen, dünya hayatının süsünü terk eder.” (Tirmizî, Kıyâmet, 24

 “Ben yaptığım hiçbir şeyde, kulumun canını alırken gösterdiğim tereddüt kadar tereddüt göstermedim. Çünkü o ölümden hoşlanmaz; ben de onun hoşlanmadığı bir iş yapmayı sevmem.” (Buhari, Rikak, 38)

De ki: "Sizin kendisinden kaçtığınız ölüm, muhakkak sizi bulacaktır. Sonra görünmeyeni ve görüneni bilene döndürüleceksiniz. O size (bütün) yaptıklarınızı haber verecektir. (CUM'A/8)

“Hele can boğaza dayandığı zaman, o vakit siz bakar durursunuz. Biz ona sizden daha yakınız, ama göremezsiniz.” (el-Vâkıa, 83-85)

İLİŞKİLİ HABER

İLİŞKİLİ HABER

İLİŞKİLİ HABER

Ölümün soğuk ürpertilerinden kurtulmanın yegâne çâresi, ancak sâlihâne bir ömür yaşamaya gayret etmektir. Çünkü ölüme hazırlıklı olanlar, ölümden korku duymak yerine onu ebedî bir vuslat vesîlesi olarak telakkî ederler. Bunlar, “ölümü güzelleştirebilme”nin huzûruna ermiş mes’ud kullardır.

Bu cihan, bir imtihan dershanesidir. Dîni yaşamak, fedakârlık ister.

Âyet-i kerîmelerde buyrulduğu üzere:

“Elbette zorluğun yanında bir kolaylık vardır. Gerçekten, zorlukla beraber bir kolaylık daha vardır.” (el-İnşirah, 5-6)

Bu fânî cihanda ham nefsin bitip tükenmek bilmeyen arzu ve ihtiraslarına direnmek îcâb eder.

Unutmayalım ki dünyaya bir mülkle gelmediğimiz gibi, dünyadan da bir mülkle ayrılmayacağız. Kabrimize amellerimizle gireceğiz. İnfaklarımızla, ibadetlerimizle, kulluğumuzla sonsuzluğun seyyâhı olacağız. Bu itibarla, tefekküründe yoğunlaşacağımız asıl istikbâl; son nefesimiz ve ötesi olmalıdır…

ÖLÜM, HER AN PUSUDA BEKLİYOR

İnsanoğlu aslında her gece ve gündüz, farkında olarak veya olmaksızın, sayısız ölüm sebepleri ile karşı karşıyadır. Ölüm, insanı her an pusuda beklemektedir.

Hazret-i Mevlânâ Mesnevî’sinde şöyle buyurur:

“Aslında her an, canının bir cüz’ü ölüm hâlindedir. Her an, can verme zamanıdır ve her an, ömrün tükenmektedir.” 

Gerçekten her gün şu fânî hayattan bir gün daha uzaklaşırken kabre bir adım daha yaklaşmıyor muyuz? Hergün ömür takvimimizden bir sayfa kopmakta değil midir?

ÖLÜMÜ DÜŞÜNÜP DÜNYA HAYATIMIZI ONA GÖRE TANZİM ETMELİYİZ

Ölüm sessizliğine bürünmüş her mezar taşı, lisân-ı hâl ile konuşan ateşli bir nasihatçidir. Kabristanların şehir içlerinde, yol kenarlarında ve câmî avlularında tesis edilmiş olması, bir nevî fiilî tefekkür-i mevt yâni ölümü düşünüp dünyayı ona göre tanzim etmek içindir. Ölümün ürkütücü ağırlığını kelimelerin zayıf omuzları taşıyamaz! Ölüm karşısında bütün iktidarlar sona erer ve erir.

ÖLMEDEN EVVEL UYANMAK

Ölüm, kişinin husûsî kıyâmetidir. Kıyâmetimizden evvel uyanalım ki, nedâmete uğrayanlardan olmayalım. Zîrâ her fânînin meçhûl bir zaman ve mekânda Azrâil’le karşılaşacağı muhakkaktır. Ölümden kaçılacak hiçbir mekân yoktur. O hâlde insan, vakit kaybetmeden « فَفِرُّوا إِلَى للهِ »“Allâh’a koşun...” (ez-Zâriyât, 50) hitâbından nasîb alarak, rahmet-i ilâhiyyeyi yegâne sığınak ve barınak kabul etmelidir.

ÖLÜMÜN ÜRPERTİSİNDEN NASIL KURTULUNUR?

Peygamberlerin dışında hiçbir kul, îmân hususunda ayak kayması tehlikesinden kesin olarak selâmette değildir. Bu sebeple her bir mü’min, kendisine lutfedilmiş olan ömür nîmetini lâyıkıyla değerlendirmeye gayret etmelidir. Ölümün soğuk ürpertilerinden kurtulmanın yegâne çâresi, ancak sâlihâne bir ömür yaşamaya gayret etmektir. Çünkü ölüme hazırlıklı olanlar, ölümden korku duymak yerine onu ebedî bir vuslat vesîlesi olarak telakkî ederler. Bunlar, “ölümü güzelleştirebilme”nin huzûruna ermiş mes’ud kullardır. Fakat gâfilâne bir hayat yaşayarak âhiretini mahvedenler ise, ölümün korkunç ve karanlık girdabı karşısında soğuk ürpertiler duymaktan kurtulamazlar.

HERKESİN ÖLÜMÜ KENDİ RENGİNDENDİR

Hazret-i Mevlânâ ne güzel söyler:

“Oğul, herkesin ölümü kendi rengindedir, insanı Allâh’a kavuşturduğunu düşünmeden ölümden nefret edenlere, ölüme düşman olanlara, ölüm korkunç bir düşman gibi görünür. Ölüme dost olanların karşısına da dost gibi çıkar.”

KUR'ÂN-I KERİM VE SÜNNET-İ SENİYYE'DEN AYRILMAYALIM

Hakîkaten, son nefes, buğusuz, pürüzsüz ve lekesiz bir ayna gibidir. Her insan bu aynada, güzellikleri ve çirkinlikleriyle bütün ömrünü net bir şekilde seyreder. O an, gözlere ve kulaklara hiçbir îtiraz ve gaflet perdesi inmez. Bilâkis bütün perdeler kalkar ve her türlü îtiraf; aklı ve vicdânı pişmanlık iklîmine sokar. Dolayısıyla, hayâtımızı pişmanlıkla seyrettiğimiz ayna, son nefes olmasın! Bu ayna, Kur’ân-ı Kerîm ve Sünnet-i Seniyye hâlinde henüz yaşarken hayâtımıza girsin. Zîrâ gerçek bahtiyarlar, ölümle tanışmadan önce kendisini tanıyabilenlerdir.

Kaynak: Osman Nûri Topbaş, Gönül Bahçesinden Son Nefes, Erkam Yayınları

İslam ve İhsan