Rab Ne Demek Din Kültürü
Rab
Başlığın diğer anlamları için Rab (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.
Rab (Arapça: رَبٌّ, İbrânice: Rabi רב, İngilizce: Lord) "Efendi" veya "kral" anlamına gelen İbranice kökenli bir sözcük.[1] Bir diğer anlamı da öğretmen veya usta'dır.
10 emir arasında bulunan "Tanrın Yahve'nin adını boş yere ağzına almayacaksın, yoksa Yahve bunu cezasız bırakmayacak" [2] ifadesi ile bağlantılı olarak Yahvenin gazabından korkan Yahudiler arasında Yahve yerine kullanılan Rab kelimesi Kur'anda da sıklıkla kullanılan bir kelimedir.
Etimoloji[değiştir kaynağı değiştir]
İbrahimî dinlerinkutsal metinlerinde tanrı veya efendi anlamında kullanılır.[4][5] Hristiyanlıkta İsa için "Rab İsa" şeklinde kullanılmaktadır. Türkçeye Arapçadan geçen sözcük tanrı anlamında kullanılır.[6]
Kutsal Kitap'ta şu şekilde geçer:
- "...RAB Tanrı göğü ve yeri yarattığında, yeryüzünde yabanıl bir fidan, bir ot bile bitmemişti. Çünkü RAB Tanrı henüz yeryüzüne yağmur göndermemişti. Toprağı işleyecek insan da yoktu..." (Yaratılış 2:4)
- "Davut'un kendisi, Kutsal Ruh'tan esinlenerek şöyle demişti: 'Rab Rabbim'e dedi ki, Ben düşmanlarını Ayaklarının altına serinceye dek Sağımda otur'." (Markos 12:36)