Sipahi Askerleri

Dergi:  

Social Mentality and Researcher Thinkers Journal

DOI:  

10.31576/smryj.1037

Özet:

The importance of Tahrir books in historical research is very high. The Tahrir records represent the calculations carried out in different places in different periods for the identification of the taxes and the taxpayers in the Ottoman financial institution and the records in which these calculations are recorded. When a town is occupied in the Ottoman, it is immediately driven, then it is driven by various occasions. The president of the state or the authorities on his behalf, especially with immovable goods such as land, mining stores, etc. The submitted resources are the property, business or benefit rights and benefits or the tax income of a region is given to the appropriate persons. The foundation, which extends to the past to the Selçuklans, was founded in the Ottoman Orhan Gazi period. As in the Selchucks, the first-ever-launched hassa forces known as the Ottoman State's establishment period were a military class that was organized in the form of the shells and participated in the army in the time of war, and in the period of peace they saved the farms. The fountain was largely formed by the Yörükler and the Turkish peasants, the peasants and musulmans, in the farms that were assigned to them, the peasants and musulmans were formed in grateful shells and spread throughout the Anadolu and Rumeli. We can study the Ottoman army in three categories. First, the central forces, which are the novices, the Jebecs, the gunmen, the ball carriers and the cavaliers (the people of six divisions). Second, the state soldiers; the pedestrian and musulmans, the purposes, the flowers, of course the state soldiers, etc. and the third, the Navy. Thus, the Yaya and the Musselmans and the Thunderbirds are in the group of state soldiers. Those who were in the midst of the battle, and those who were in the midst of the battle, and those who were in the midst of the battle, and those who were in the midst of the battle, and those who were in the midst of the battle, and those who were in the midst of the battle. In fact, the Yaya and the Mussels had two functions. The first is the military, and the second is the military. For in time of war, they were taking wheels like their captivated soldiers; in time of war, they were engaging in farms, like the wheels, and engaging in farms. They had a separate body and a separate body, except for their own body. In this case, there were three separate sanctuaries that entered the area. These three organizations together are very similar to each other. They are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones. In this case, it was the place where the walk was linked, the place where the mosquito was linked, the place where the mosquito was linked, the place where the mosquito was linked, the place where the mosquito was linked, the place where the mosquito was linked, the place where the mosquito was linked. The .

Anahtar Kelimeler:

Osmanlı Dönemi'nde adını sıkça duyduğumuz askeri birlikler vardır. Bunlardan birisi olan tımarlı sipahiler ordusunun ne olduğu sıkça merak edilip araştırılmıştır. Bu durumda tımarlı sipahiler nedir sorusuyla alakalı araştırmalar yapılmıştır. Osmanlı Devleti için önemli ordu olan tımarlı sipahiler, ordu içindeki en kalabalık sınıfı oluşturur. Bu ordu hakkında detaylı bilgiye sahip olmayan kişiler, tımarlı sipahiler özellikleri ve görevleri neler, bu ordu ne zaman ve kim tarafından kuruldu gibi sorulara cevap aramıştır. Tarihte önemli bir ordu olan tımarlı sipahilerin devşirme olup olmadığı da merak edilenler arasındadır. Osmanlı Döneminin son derece etkili ordusu olan tımarlı sipahiler tam olarak nedir sorusuna dair detaylar...

Tımarlı Sipahiler Nedir?

Osmanlı Devlet döneminde, klasik çağ Osmanlı ordusunun belkemiğini oluşturan tımarlı sipahiler nedir sorusuyla ilgili araştırmalar yapılmıştır. Ordu içerisindeki en kalabalık asker sınıfını oluşturan tımarlı sipahiler, Osmanlı'nın en kullanılan ve en sağlam askerleridir. Tımarlı sipahiler genel olarak göçebe savaşçı sisteminin yerleşik hayat düzenine uyarlanmasıyla doğmuştur. Dirlik ve sipahilik adını alan bu askeri sınıf, Büyük Selçuklu ordusunun da temelini oluşturmuştur.

Tımarlı Sipahiler Kimlerdir?

Tımarlı sipahiler kimlerdir sorusuna baktığımızda, bu askeri birlikler Osmanlı ordusunun en sağlam askerleri olarak karşımıza çıkmıştır. Bunlar, ordu içinde en kalabalık askerlerin olduğu bir sınıftır. Bu kimseler, toprak sahibi olanlara söylenmiştir. Bu birlikler Türk ve Müslümanlardan oluşmaktadır.

Tımarlı Sipahiler Görevleri

Tarihin belirli döneminde büyük yer edinen tımarlı sipahilerin görevleri de sıkça merak edilmiştir. Bu askeri birliklerin görevleri şu şekildedir;

Tımarlı sipahiler savaş olduğu zaman, savaşa katılmak zorundalardır. Bu birlikler barış zamanında ise bölgenin güvenliğinden sorumludur. Tımarlı sipahiler ayrıca halktan vergi toplarlar, tımarların büyüklüğüne göre hem asker yetiştirirler hem de kendi geçimlerini sağlarlar. Bu ordular atlı askerlerdir ve her an savaşa hazır olma durumundadırlar. Tımarlı sipahiler ayrıca güvenliği zedeleyen düşmanları da kovarlar.

Tımarlı Sipahiler Özellikleri

Tımarlı sipahiler özellikleri ile de dikkat çeken askeri birliklerdir. Bu ordunun tamamı Türk askerlerden oluşmaktadır. Tımarlı sipahilerin atları bulunurdu ve bunun dışında başlarında miğfer, üstlerinde zırh bulunurdu. Tımarlı sipahilerde devşirme olmamasıyla birlikte, buna bağlı kapıkulu askerleri devşirme olarak bilinmektedir. Bu askeri birliğin bir diğer özelliği ise, her üç bin akça için sipahi yanında kendisi gibi atlı ve teçhizatlı bir asker getirmeye mecbur durumundadır.

11 sonra Konya Anadolu Selçuklu Devleti’nin merkezi oldu. Anadolu Selçukluları’nda da maliye, askerlik, adalet ve yönetimle ilgili devlet işlerine bakmak için Dîvan kurulurdu. Dîvan’a Vezir bazen de Sultan başkanlık ederdi. Vezirden sonra gelen önemli bazı devlet memurlukları şunlardır: Naip , Müstevfî , Pervane , Emîr-i Arız , Tuğraî ve MüĢrifi Memâlik idi. Bunlardan Naip Sultan’ın merkezden ayrılması sırasında ona vekâlet ederdi. Maliye işlerine Müstevfî, has ve tımarların verilmesi ve defterlerin tutulmasına Pervane, ordunun maaş ve levazım işlerine Emîr-i Arız, hükümdarın ferman ve emirlerinin hazırlanmasına Tuğraî, maliye ve idare ile ilgili kontrolör işlerine Müşrîfi Memalik bakardı. Eyaletleri hükümdar soyundan prensler “Melik” unvanıyla yönetirlerdi. Yanlarında tecrübeli bir devlet adamı bulunurdu ki buna Atabeg adı verilmektedir. Eyaletlerdeki askerî işlere merkeze bağlı sü-başılar bakardı. Donanma komutanlarına ise emîr-i sevahil denilmekte idi. Anadolu Selçukluları’nda toprak devletin malı idi. Bu topraklar (emirî) üç kısımdı: 1. Ġkta: Büyük devlet adamlarıyla sipahilere bir kısım toprağın bir hizmet karşılığı olarak verilmesidir. 2. Vakıf: İlmî ve toplumsal kuruluşların giderlerini karşılamak üzere ayrılan toprak parçasıdır. 3. Mülk: Bu topraklar kişinin özel malı olup, alır-satar, miras bırakabilir, vakıf yapabilirdi. Adlî işlere kadılar bakardı. Askerî davalara ise ordu bünyesinde bulunan kadıleĢker denilen hâkimler bakmaktaydılar. Anadolu Selçukluları’nda ordu iki sınıf askerden meydana gelmekteydi: Kapıkulu Sınıfı , Tımarlı Sipahi . Kapıkulu Sınıfı askerler hükümdarın şahsına bağlı olup atlı ve yaya olmak üzere kendi arasında ikiye ayrılırdı. Tımarlı Sipahiler ise ordunun temelini oluşturur ve devlet para vermeksizin ikta sahiplerince masrafları sağlanırdı. Ayrıca sınırlarda “Uç” beyliklerinin kuvvetleri de oldukça önemliydi. Esnaf lonca denilen birliklerle teşkilâtlanmıştı. Güvenliğin sağlanmış olması Anadolu’da ticarî hayatı oldukça geliştirmişti. Dinî tolerans Türk olmayan başka toplulukları da Türk idaresine ısındırmış, Mevlevîlik, Bektaşîlik gibi tarikatların doğmasına ve gelişmesine yardımcı olmuştur. I. Gıyaseddin Keyhüsrev’den itibaren fikir hayatı, kültürel gelişme en üst düzeye çıkmış tasavvuf alanında Muhiddin-i Arabî , Konyalı Sadreddin , Kirmanlı Evhadî , Ferganeli Sadeddin , Mevlâna Celâleddin Rumî gibi değerler yetişmiştir. Mevlâna Celâleddin Rumî’nin Mesnevî , Dîvan-ı Kebir gibi eserleri oldukça ünlüdür. İlim dili Arapça, edebî dil Farsça idi. Devlet yazışmalarında Arapça ve Farsça’nın yanında halkla olan ilişkilerde Türkçe’ye yer vermekteydi. Halk arasında yaşayan Hamzanâmeler , Ebu Müslim’in Menkıbeleri , Battal Gazi ve DaniĢmend Gazi Destanları bu devirde kuvvetli bir Türk edebiyatının varlığını ispat etmektedir. Ayrıca Yunus Emre ’nin sofiyâne yazdığı Türkçe şiirler Türk toplumunu gerek o devirde gerek daha sonraları oldukça etkilemiştir. Türk dili için önemli bir olay daha cereyan etmiştir ki, bu da Karamanoğlu Mehmed Bey ’in “Cimrî Olayı” nda Konya’yı zapt ederek, Türkçe yazmayı ve konuşmayı mecbur kılmasıdır. Ayrıca Türkçe şiir yazan GülĢehrî , İranlı Attar ’ın Mantık’ut Tahr adlı eserini Türkçe’ye tercüme eden Hoca Mesud devirn büyük ediplerindendir. ÂĢık PaĢa ’nın ayrıca Garibnâme adlı ahlâkî ve tasavvufî büyük bir manzum eseri daha vardır.

Made with FlippingBook