Üre Ne Zaman Atılır

Üre gübresinin formülü NH2- CO-NH2 dir.

Üre gübresinin içeriğini bulmak için formülde var olan karbon, hidrojen ve oksijenin atom ağırlıklarından hesaplamalıyız.

Formüle göre 2 - N (azot) , 1 - O (oksijen), 1 - C (karbon), 4- H (hidrojen) vardır. Azotun atom ağırlığı 14, oksijenin 16, karbonun 12 ve hidrojenin 4 dür.

N: 2x14= 28

O: 1x16= 16

C: 1x12= 12

H: 4x1= 4

Tüm bunların toplamı 60 yapmaktadır. Yani bunun anlamı 60 kg ürede, 28 kg azot, 16 kg oksijen, 12 kg karbon ve 4 kg hidrojen bulunur.

Bunu kg da döndürdüğünüzde; kg ürenin içeriğinde 46,66 kg azot, 26,66 kg oksijen, 20 kg karbonve 6,66 kg hidrojen bulunur.

Üre Gübresi Nasıl Uygulanır?

Üre toprağa atıldığında,  toprakta bulunan bakteriler tarafından parçalanarak yarayışlı hale geçer.

Bu dönüşümde ürenin üst gübre olarak kullanılmasıyla toprak üzerinde kalan üredeki amonyumun buharlaşması sonucu yaklaşık %30 luk azot kaybı olur.

Bu sebeple üreden optimum fayda sağlanması için ürenin ekilen bitkinin köküne yada tohuma değmeden toprak altında kalması gerekir.

Üre, çok soğuk yada çok sıcaklarda uygulanmamalıdır. İdeal uygulama sıcaklığı ° C arasındadır. Soğuklarda toprak donar ve ürenin toprağa dahil edilmesini zorlaşır.

Yüksek sıcaklıklarda üredeki azot kaybını arttıran diğer bir nedendir.

Çözünürlüğü yüksek olan üre, aynı zamanda damla sulama ile köklere, yada püskürtülerek yapraktan da uygulanabilir.

Meyve ağaçlarında, taç izdüşümlerine gelecek şekilde atılan üre sonrasında çapalanarak toprağa karıştırılır yada damla sulama ile köklere ve püskürtülerek yapraktan uygulanabilir.

Üre Gübresi Nerelerde Kullanılır ve Ne zaman Atılır?

Ekonomik bir azot kaynağı olan Üre gübresi; tüm bitkilerde ve her dönemde kullanılabilmektedir.

Üre gübresi sonbaharda ekimle yada ekim öncesi taban gübre olarak uygulanabildiği gibi, ilkbaharda üst gübre olarak da kullanılabilir.

Üst gübre olarak uygulanan üre gübresinde azot kaybının çok olmasından dolayı, üre yağışlardan önce toprağa karıştırılarak atılmalıdır.

Tahıllarda, ekimle birlikte verilen üre; kardeşlenme döneminde ise yağışlardan önce verilmelidir.

Meyve ağaçlarında; çiçeklenme öncesi ve sonbaharda.

Bağda, ilk çapadan önce

Sebzelerde; yarısı dikimden 15 gün sonra, diğer yarısı meyve bağladıktan sonra.

Bostanda; yarısı ekim anında, diğer yarısı çapadan önce verilir.

Üre Gübresi Dekara Ne Kadar Atılır?

Gübre kullanım miktarına, yapılacak olan toprak analizi sonuçlarına göre karar vermenizi hatırlatmak isteriz.

İçeriğinde %46 azot bulunan üre gübresinin dekara ne kadar atılacağını aşağıdaki formülle hesaplayabiliriz.

Azotlu gübre olarak Üre gübresi kullanılacaksa; toprak analizi sonucunda çıkan saf madde miktarı, 2,2 sayısıyla çarpılır.

Örnek olarak, yapılan toprak analizi sonucu gerekli azot miktarı saf madde olarak 5 kg ise, kullanılacak üre gübre miktarı 5 x 2,2 = 11 kg / dekardır.

Yani dekara 11 kg üregübre atılmalıdır.

Üre Gübresinin Zararları

Toprakta daha yüksek amonyak konsantrasyonları uygulayarak toprağı daha asidik hale getirebilir ve böylece toprağın doğal verimliliğinde gecikmelere yol açabilir.

Üre gübresinin tohumla teması halinde; tohumun çimlenmesini bozar veya tamamen engeller. Çok fazla üre gübresi uygulanması halinde ekinlere “yanma” verebilir.

Üre, üretim sürecinde zararlı kirleticileri atmosfere serbest bırakır.

Kaynaklar

Bu içerik için kaynak belirtilmemiş.

Üre gübresi özellikle baharda kullanılıyor

• Üre Gübresi Çeşitleri Nelerdir?
• Üre Gübresi nin Faydaları Nelerdir?
• Üre Gübresini kullanmak için onemli konu
• Üre Gübresi Ne Zaman ve Nerelerde Kullanılır?
• Üre gübresi ne zaman atılır?

Dikkata ⚠

AMONYUM SÜLFAT AS ile aynı kapalı ortamda kesinlikle stoklamayın

Kimyasal gübre

ÜRE (%46 N) nedir ve Ne İşe Yarar ?

ÜRE %46 azot oranıyla en yüksek azot oranına sahip Kimyasal gübre çeşididir. Beyaz renkte ve kokusuz olup, suda çözünebilen, pril veya granül yapıda akıcı bir gübredir. ÜRE tüm bitkilerde, üretim periyodu boyunca kullanılabilmektedir.
ÜRE' nin bitkilerde boy yapıcı ve kök geliştirici etkisi vardır. Yeşil aksam oluşumunu teşvik ederek, bitkinin güneşten faydalanmasını sağlar. Böylece verim artışına sebep olur . Az verildiğinde bitki gelişmesi yavaşlar, tane ve meyve verimi düşer.
Bitkiler ÜRE azotunu bünyelerine doğrudan alabilirler. Fakat ÜRE' nin bitkilere daha yarayışlı hale gelebilmesi için parçalanarak amonyum ve nitrata dönüşmesi gerekir. Bu sürede göz önüne alındığında diğer azotlu gübrelere göre ÜRE uygulamasının daha önce yapılması gerekmektedir. Fazla miktarda üre verilmesi gerektiğinde hepsi bir defada değil birkaç kısma bölünerek atılmalıdır. Üre toprağa verildikten sonra derhal toprağa karıştırılmalıdır. Aksi halde toprak yüzeyinde kalan gübreden azot kaybı olabilir.
ÜRE' den etkin şekilde faydalanabilmek ve azot kayıplarını azaltabilmek için uygulanan gübrenin toprak altında kalması gerekir. Dikkat edilmesi gereken husus ise ÜRE' nin bitki köküne veya ekilen tohuma değmemesidir. Sonbaharda ekimle birlikte ve ilkbaharda üst gübre olarak kullanılabilir.
Azot kapsamı diğer azotlu gübrelerden daha fazla olduğu için taşıma, depolama ve uygulamada kolaylık sağlar. Birim azot miktarı diğer gübrelere göre daha ucuzdur. Saf azot içeriğinin fazla olması nedeniyle dünyada son yıllarda diğer azotlu gübrelere göre kullanım oranı giderek artmaktadır. 

Üre Gübresi Çeşitleri Nelerdir?

Üre gübresi yüksek oranda azot içeren gübreye deniyor. Ancak iki ve üç besinli kompoze gübreler de içinde genellikle üre gübresi bulunduruyor. Bu nedenle Gübre (azot, fosfor) ve Gübre (Azot, fosfor ve potasyum) gibi kompoze gübreler de, halkın arasında üre gübresi diye anılabiliyor.

Üre Gübresi nin Faydaları Nelerdir?

Üre gübresi, ekinlerin gelişimini hızlandırmak, boy yapıcı dır, kök geliştirici etki vadediyor. Meyve ve dane gelişiminde önemli rol üstlenen üre gübresi, özellikle hububat ve mısır ekiminin temel destekleri arasında yer almaktadır. Bingöl Üniversitesi’nin Bitki Besleme ders notlarına göre, üre gübresi faydaları sayesinde dünyanın dört bir yanında giderek daha yaygın bir şekilde kullanılıyor. Yaygınlaşmaya sebep olarak özellikle dört neden olduğunun altı çiziliyor: 

• ÜRE (N46) nın yüksek dozda azot bulundurması nedeniyle ÜRE (%46N) kullanımı tercih ediliyor. 
• Tarımsal değeri yüksek olan üre gübresi bu nedenle sıklıkla ÜRE (%46N6) kullanılıyor. 
• ÜRE (%46N) gübresi, tarım araçları üzerinde daha az paslandırıcı etki yapması nedeniyle tercih edilen gübredır.
• Fiziksel özelliklerinin uygunluğu ÜRE (%46N) gübresini daha cazip hale getiriyor. Suda hızlı çözünebilme, pratik uygulama ÜRE (N46) gübresinin avantajlarını oluşturuyor. 
• Birim azot üzerinden incelendiğinde, ÜRE (%46N) gübresi çok daha ucuza mal oluyor. 
• Ayrıca ÜRE (%46N) gübresinin yanıcı olmaması nedeniyle depolama riskinin olmaması ve nötr pH özelliği sayesinde ekine zarar vermemesi önem arz ediyor. 

Üre Gübresini kullanmak için onemli konu

Doğru uygulamada ÜRE (N46) gübresi zararları söz konusu olmuyor , Ancak toprak altında uygulama sırasında eğer kimyasal gübre ekinin köküne veya ekilen tohuma denk gelirse bitkiye zarar verebiliyor. Tohumun çimlenmesi bozuluyor veya tamamen engelleniyor. Fazladan üre gübresi uygulamak toprağı asidik hale getirebiliyor ve doğal verimini azaltıyor. Ürenin yoğun, fazla ve gereksiz kullanımının çevre için de zararları oluyor, ve atmosferi kirletici etki verebildiği belirtiliyor. 

Üre Gübresi Ne Zaman ve Nerelerde Kullanılır?

Mustafa Kemal Üniversitesi Toprak, Bitki Besin Maddeleri, Gübreleme, Gübre Çeşitleri adlı sunumun notlarında yer aldığı üzere güzlük ekim için azotlu gübre kullanılacağı zamanı, amonyum sülfat veya ÜRE (N46) gübresinin kullanımı öneriliyor. İlkbahar ve yaz gübrelemelerinde ise amonyum nitrat kullanımı tavsiye ediliyor. Uzmanlar, azotlu gübreler arasında verim açısından çok ciddi fark olmaması nedeniyle, biri bulunamadığında diğer azotlu gübre lerin tercih edilebileceğini vurguluyor. Üre tercihen yağışlı bölgelerde kullanılıyor, ancak geçit ve kurak bölgeler için de uygun görülüyor. Kurak bölgelerde yağış öncesinde toprağa gömülerek tatbik edilmesi azot kaybının önüne geçiyor. 

Bitkilere daha yarayışlı olabilmesi için bakteriler tarafından reaksiyona girmesi ve amonyum ve nitrata dönüştürülmesi gerekiyor. Bu nedenle üre gübresi, diğer gübrelerden daha erken zamanda uygulanıyor. Reaksiyon yani kimyasal dönüşüm sırasında, üre üst gübre olarak kullanıldığında, besin toprak yüzeyinde kalıyor ve %30’a varan oranda gaz halinde azot kaybı yaşanıyor. Özellikle kireçli ve kumlu topraklarda uygulama yapılırken bu soruna karşı dikkatli olunması öneriliyor. Benzer bir şekilde hava sıcaklığı yüksek olduğunda da azot kaybının yüksek olacağının altı çiziliyor.

Azotlu gübreler arasında yer alan üre gübresi, pH bakımından nötral özellik taşınmaktadır. Hemen hemen tüm; sebzelerde, tahıllarda, meyvelerde ve ekinlerde kullanılabiliyor. Ekimle beraber, ekim öncesinde, toprak altı veya toprak üstü uygulamayla uygundur. Toprağa gübre uygulandıktan sonra toprağın hemen karıştırılması tavsiye ediliyor. Ürenin fazlaca verilmesi gereken durumlarda, gereken miktar birkaç kısma bölünerek uygulanması tavsiye ediliyor. TİMAH GROUP Üre gübresi eğer toprak yüzeyine serpilecekse, hava sıcaklığına, sulamaya dikkat etmek çok önemlidir. Hatalı sulama nedeniyle gübre toprağın derinlerine inebiliyor. Güneşle beraber buharlaşıp belli oranda kaybolması mümkün. 

Dap gübresi ve ŞEKER GÜBRESİ tarım gereklerinizde olduğu gibi ÜRE (N46) gübresi ihtiyaçlarınızda da Timah Group avantajlarından faydalanabilirsiniz. Ekonomik fiyat güvencesi, ister peşin ister vadeli veya hasatta ödeme opsiyonları sunan TİMAH GROUP kolaylıkla fiyat karşılaştırmaya imkan veriyor. ( Hemen Sipariş Ver )

Üre gübresi ne zaman atılır?

Üre gübresi hangi ayda atılır sorusunun net bir yanıtı bulunmuyor. Üre gübresi özellikle baharda kullanılıyor , Ancak yaz da da diğer gübreler yerine kullanmayı tercih edilebiliyor. Ekinlerin gelişim evrelerinin tümünde yararı görülen üre gübresi, ekim , ekim öncesinde, sonrasında, toprak altı veya toprak üstü uygulamayla verilebiliyor.

Bitkilerin beslenmeleri için gerekli olan bitki besin maddelerinin başında AZOT, FOSFOR ve POTASYUM gelir. Bunlar bitkilerin en çok ihtiyaç duydukları besin maddeleri olup, tarım topraklarında da genellikle yeteri kadar bulunmamaktadır.

Gerek ürünler beslenmek için gerekse toprak içinde sızan sular önemli miktarda besin maddelerini topraktan uzaklaştırır. Bunun sonucu topraklar fakir düşer, bitkiler yeterince besleyemez hale gelir. Bu nedenlerle aynı topraktan sürekli bir şekilde iyi ürün almak için o toprağa eksik olan bitki besin maddelerinin verilmesi gerekir. Buda gübreleme ile olur.

Gübrelerden en iyi şekilde yararlanabilmek için gübrenin toprağa verilme zaman ve şekline dikkat etmek gerekir. Sadece kullanılacak gübrenin çeşidi ve miktarını bilmekle iş bitmez. Gübreden beklenen yararın sağlanabilmesi için gübrenin EN UYGUN ZAMAN ve EN DOĞRU bir şekilde toprağa verilmesi gerekir.

Bu sorunun cevabını gübrelerin verilme şekli ve gübrelerin uygulama zamanı olarak iki başlık altında göreceğiz.

Gübreler genellikle EL veya MAKİNE ile toprağın üstüne SERPİLEREK verilmekte ya da tohum veya bitkiden belirli uzaklıklarda olmak üzere çizgi halindeki bir BANDA veya bitki etrafındaki OCAĞA verilmektedir.

Gübre, ya ekimden önce toprak yüzeyine serpildikten sonra belirli toprak işleme aletleri ile toprağa gömülür ve sonra ekim yapılır ya da ekimden hemen önce toprak yüzeyine serpilen gübre ekim işlemi ile toprakla karıştırılır.

Birçok hallerde ekimden sonra da serpme usulü ile gübre tatbik edilmektedir. Bazı bitkilere ihtiyaçları olan gübrenin tamamı bir defada ekimden önce veya ekim esnasında verilmeyip, gübrenin bir kısmı ekimde bir kısmı da bitkinin belirli bir büyüme döneminde verilmekte ve böylece gübreden daha çok yararlanılmaktadır.

Tarlada bitki varken yapılan bu ikinci gübreleme serpme usulü ile yapıldığı gibi gübre serpicisi gibi aletlerle de yapılabilir. Bitki büyümeye başladıktan sonra verilen gübreler genellikle AZOTLU ve özellikle NİTRATLI gübrelerdir. Fosforlu gübreler bitki büyüdükten sonra serpme olarak verilmemeli; Fosforlu gübreler ekimden hemen önce veya ekim sırasında tohum derinliğine gömülmelidir.

Bant usulü gübreleme genellikle mibzerle yapılmakta ise de bazı hallerde pulluk ve hatta çapa gibi basit aletler kullanılmaktadır. Gerek yurdumuzda ve gerekse diğer ülkelerde yapılan birçok araştırma, gübrelerin bant halinde verilmesinin daha yararlı olduğunu göstermektedir. Gübre banda verildiği zaman gene bitkinin henüz fazla gelişmemiş olan kökleri bitki yanındaki bu gübreden kolaylıkla yararlanmakta ve daha çabuk büyümektedir.

Banta verilen gübrenin içindeki bitki besin maddesi özellikle fosfor bitkiye faydalılığını daha uzun bir süre devam ettirmektedir. Serpme olarak verilen gübredeki fosfor ise kısa bir sürede topraktaki kireç ve diğer maddelerle birleşerek bitkinin hemen yararlanamayacağı veya zorlukla yararlanacağı bir yapıya dönüşürler. Bu nedenle de bitki banda verilen gübreden daha çok yararlanmaktadır. Bitki banda verilen gübreden serpmeye oranla % % 10 daha çok yararlanabilmektedir.

Gübrelerin mahsul artışına olan etkisini çoğaltmak için gübre uygulama zamanı;

• Bölgenin iklimine
• Toprağın karakterine
• Gübrelenecek bitkinin cinsine ve Verilecek gübrenin çeşidine göre ayarlanması gerekir.

Bütün mesele bitkinin ihtiyacı olduğu zaman ona gerekli olan besin maddesini sağlamaktır. Bu nedenle bazı bölgelerde yetiştirilen belirli bitkiler için verilmesi gerekli olan gübrenin tamamı bir defada ve genellikle ekimde verilirken bazı hallerde bu miktar bölünmek suretiyle bitkinin çeşitli gelişme dönemlerinde bir kaç defada verilmektedir. Gübrelerin çok erken veya çok geç verilmesi halinde bitkiye faydası büyük ölçüde azalır.

Gübre verme zamanı konusunda üzerinde durulması gereken en önemli konulardan birisi de tohumun çimlenmesi sırasında toprakta yeteri kadar bitkiye yarayışlı besin maddesi bulunmasını sağlamak ve gübreleme zamanını buna göre ayarlamaktır. Aksi halde toprağa verdiğimiz gübreden beklenen faydayı sağlayamayız.

Çeşitli bölgelerde ekilecek çeşitli bitkiler için gübre verme zamanı konusunda herkesin uyacağı bir tek zaman vermek mümkün değildir. Bununla beraber gübre verme zamanı ile ilgili olarak aşağıdaki genel kurallara uymakta yarar vardır.

Fosforlu gübreler ekimden veya dikimden hemen önce veya ekim sırasında verilmeli ve toprağa mutlaka gömülmelidir. Çok erken verilmesi halinde toprakta zamanla bitkinin hemen yararlanamayacağı şekle dönüşeceğinden; bitki büyüdükten sonra verilmesi halinde ise toprağın üstünde kalacağı için bitkiye yararlı olamayacaktır.

Şu halde fosforlu gübrenin tamamı gözlük ve yazlık ekimlerde EKİMDEN HEMEN ÖNCE veya EKİM SIRASINDA toprağa tohum derinliğine gömmek gerekir.

Topraklarımızda genellikle yeteri kadar potasyum bulunmakla beraber bazı alanlarda potasyum eksikliği olabilir. Toprak analizleri yaptırılarak potasyum eksikliği tespit edilen yerlere potasyumlu gübre verilmesi gerekir. Bu gübrede de fosforlu gübreler gibi ekim ve dikim zamanında verilmelidir.

Azotlu gübreler toprakta çok hareketli gübreler oldukları için fazla yağışlarla ve sulama suyu ile yıkanarak; veya gaz halinde uçmak suretiyle kayıplara uğrayabilirler. Bu gibi kayıpları önlemek ve bitkinin bu besin maddesine en fazla ihtiyacı olduğu zamanda onu toprakta hazır bulundurmak için bazen bitki için gerekli azot miktarının hepsini bir defada ekim veya dikimde vermeyip bitkinin çeşitli büyüme devrelerinde olmak üzere birkaç kısma bölünerek verilmelidir.

Azotlu gübrenin bölünerek verilmesine karar verildiği zaman ekim ve dikimde mutlaka yarısına yakın bir kısmının verilmesi çok faydalı olur. Gübrenin geri kalan kısmı bitki gelişmesinin hızlı olduğu dönemlerde ve çok geç kalınmadan verilmelidir.

Güzlük ekimler için yapılacak azotlu gübre tatbikatlarında genellikle Amonyum sülfat veya üre gübrelerini ilkbahar veya yazın yapılacak gübrelemelerde ise Amonyum nitrat gübresinin kullanılması tercih edilmelidir.

Buna rağmen azotlu gübre çeşitleri arasında mahsulü artırma yönünden büyük bir fark olmaması nedeniyle herhangi bir azotlu gübrenin piyasada bulunmaması halinde onun yerine diğer bir azotlu gübrenin kullanılması uygun olur.