Uzunçarşılı Anadolu Beylikleri Pdf

1 Anadolu Beylikleri Kaynakçası İnalcık, H. (2003). Osmanlı İmparatorluğu Klasik Çağ ( ). İstanbul: Yapı Kredi Öztürk, N. (1991). Hadidi, Tevârih-i Âli Osman. Ünal, T. (2007). Türklüğün ve Türkçe'nin Sesi Karamanoğulları Tarihi. İstanbul: Berikan Tevhid, A. (1913). "Menteşe Oğullarından Ahmed Gazi Bey'in Hayratı Kitâbeleri". Tarih-i Osmani Encümeni Mecmuası, 3 (18), , Bozis, S. (1994). "Karamanlılar". İstanbul Ansiklopedisi, (IV), , Tekindağ, M. C. (1964). "13. Yüzyıl Anadolu Tarihine Aid Araştırmalar, Şemsüddîn Mehmed Bey Devrinde Karamanlılar". İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi, 14 (19), 81-98, Ogan, A. (1956). "Aydınoğulları'ndan İsa Bey Camii". Vakıflar Dergisi, (3), 73-80, Lütfi Paşa (1341). Tevarih-i Al-i Osman. İstanbul: Matbaa-i Amire. Avanas, A. (1987). "Osmanlı Hakimiyetinde Ramazanoğulları Beyliği". Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (4), 81-88, Uzunçarşılı, İ. H. (1968). "Sivas - Kayseri ve Dolaylarında Eretna Devleti". Belleten, XXXII (126), , Bilgin, İ. (1983). "Manisa Saruhan Bey Türbesi ve Zaviyesi". Manisa Dergisi, II (4), 41-47, Uzunçarşılı, İ. H. (1988). Osmanlı Devleti Teşkilâtına Medhal. Büyük Selçukîler, Anadolu Selçukîlerî, Anadolu Beylikleri, İlhânîler, Karakoyunlu ve Akkoyunlularla Memlûklerdeki Devlet Teşkilâtına Bir Bakış.. Ankara: Türk Tarih Kurumu. Uysal, A. O. (2006). Germiyanoğulları Beyliğinin Mimari Eserleri. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Göde, K. (1995). "Eretna Oğulları". Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, 11 (), 295, Yücel, Y. (1991). Anadolu Beylikleri Hakkında Araştırmalar 2 Eretna Devleti - Kadı Burhaneddin Ahmet ve Devleti - Mutahharten ve Erzincan Emirliği II.. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları;. Emecen, F. M. (1993). "Ottoman Policy of Conquest of the Turcoman Principalities". Ottoman Emirate( ),. Rethymnon: Crete University Press. Köymen, M. A. (1977). "Türklerin Anadolu'da Denize İlk Ulaşmaları". Milli Kültür Dergisi, (), 8-12, Emecen, F. M. (2009). "Saruhanoğulları"., TDV İslâm Ansiklopedisi (36) İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı

2 Merçil, E. (1991). "Aydınoğulları". Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, IV (), , Artuk, İ. (1981). "Karesioğulları Adına Basılmış Olan İki Sikke". İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi, (33), , Şaman Doğan, N., & Fataha, E. B. (2011). "Karamanoğulları Medreselerine Tarihsel Bir Yaklaşım: Ermenek Tol, Karaman Hatuniye / Melek Hatun ve Niğde Ak Medreseleri - A Historical Approach on the Karamanids Medresses: Medresses of Ermenek Tol, Karaman Hatuniye / Melek Hatun and Niğde Ak". Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, Bahar (14), , Özkarcı, M. (1992). Candaroğulları Beyliği Mimari Eserleri. Armutlu, H. M. (1997). Türk Dilinin Anadoludaki Üç Temel Direği: "Üç Karamanlı" Karamanoğlu Mehmet Bey I. Karaman:. Ölçer, C. (1982). Karamanoğulları Beyliği Mâdenî Paralar. İstanbul:. Gökçen, İ. (1946). Saruhan'da Yürük ve Türkmenler. İstanbul:. İnalcık, H. (2004). Osmanlı İmparatorluğu Klasik Çağ ( ). İstanbul: Yapı Kredi İnalcık, H. (2009). Devlet-i Aliyye Osmanlı İmparatorluğu Üzerine Araştırmalar I. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Akın, H. (1946). Aydınoğulları Tarihi Hakkında Bir Araştırma. İstanbul: Pulhan Baskısı. Altuncan, M. (1998). Niğde Selçuklu ve Beylikler devri mimarisinde süsleme.. Baykara, T. ( 2007). Selçuklular ve Beylikler Çağında Denizli. İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık. Akın, H. (1968). Aydınoğulları Tarihi Hakkında Bir Araştırma. Ankara:. Aköz, A., & Solak, İ. (2004). "Dulkadirli Beyliği'nin Osmanlı Devleti'ne İlhakı ve Sonrasında Çıkan İsyanlar". Ayverdi, E. H. (1962). "Mudurnu'da Yıldırm Bayezid Manzumesi ve Taş Vakfiyesi". Vakıflar Dergisi, (V), 79-86, Baştav, Ş. (1973). 16. Asırda Yazılmış Grekçe Anonim Osmanlı Tarihi Giriş ve Metin ( ). Ankara: Ankara Üniversitesi Dil Ve Tarih Coğrafya Fakültesi Çiftçioğlu, İ. (2002). "Karamanlı Dönemi Şehname Yazarları ve Eserleri Üzerine". Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, IV (2), 57-66, Yakupoğlu, C. (). "Ankara Savaşı'na Kadar Osmanlı-Candaroğulları Münasebetleri". Gazi Üniversitesi Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi, 13 (1), , Zülfikar, H. (1951). "Karamanoğlu Mehmet Beg". Türk Dili, (202), , Başkan, S. (1979). "Başlangıcından 14. Yüzyıl Sonuna Kadar Anadolu Mezartaşları ve Karamanoğulları Devri Mezartaşları Üzerine Bir İnceleme". Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi, (67), , Öztürk, N. (2013). Aşıkpaşazade Tarihi. İstanbul: Bilge Kültür Sanat.

3 Baştav, Ş. (1999). "Osmanlı İmparatorluğu'nun Kuruluşunda Bizans ve Avrupa". Osmanlı Ansiklopedisi, Ankara: Yeni Türkiye Kolay, İ. (1999). Batı Anadolu 14. Yüzyıl Beylikler Mimarisinde Yapım Teknikleri. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi İnalcık, H. (2004). "İznik İçin Osman Gazi ve Bizans Mücadelesi". Tarih Boyunca İznik, İstanbul: İş Bankası Kültür Şükürov, Q. (2012). "Şah İsmail ve Dulkadiroğulları". Uluslararası Dülkadir Beyliği Sempozyumu, I, İstanbul: Kahramanmaraş Belediyesi Kültür Ve Sosyal İşler Müdürlüğü. Çiftçi, C. (1997). 14. yüzyılda Anadolu ve uç beyliklerindeki iktisadi hayat üzerine bir araştırma. Iorga, N. (2005). Osmanlı İmparatorluğu Tarihi ( ). İstanbul: Yeditepe Yayınevi. Gündoğdu, H. (1986). Dulkadirli Beyliği Mimarisi. Ankara: Kültür Ve Turim Bakanlığı Öztürk, N. (2007). Oruç Beğ Tarihi / (Osmanlı Tarihi ). Istanbul: Çamlıca Basın Yayın. Sevim, A., & Yücel, Y. (1990). Türkiye Tarihi. Ankara: Türk Tarih Kurumu Varlık, M. Ç. (1989). "Dulkadir Oğulları Beyliği". Doğuştan Günümüze Büyük İslam Tarihi, İstanbul: Çağ Tevhid, A. (1911). "Saruhan Oğulları-Aydın Oğulları". Tarih-i Osmani Encümeni Mecmuası, 2 (10), , Uysal, A. O. (1990). Germiyanoğulları Beyliği'nin Mimarî Eserleri. Yavuz, N. (2003). Anadolu'da Beylikler Dönemi. : GÜNDÜZ EĞİTİM VE YAY.. Mermer, A. (1962). "Karamanoğlu Mehmed Beyìn Fermanı'ndan Dil Birliğine". Türk Kültürü, (355), , Cezar, M. (1960). Mufassal Osmanlı tarihi. İstanbul: Baha Matbaası. Örs, R. D. (2009). Rus Basınında Kurtuluş Savaşı ve Atatürk Devrim Yılları. İstanbul: Cumhuriyet Kitapları. Aköz, A. (2005). "Karamanoğlu II. İbrahim Beyin Osmanlı Sultanı II. Murad'a Vermiş Olduğu Ahidnâme". Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, (18), , Kafadar, C. (1995). Between Two Worlds:The Construction of the Ottoman State. Berkeley: University Of California Press. Arık, M. O., & Arık, R. (2007). Anadolu Toprağının Hazinesi Çini: Selçuklu ve Beylikler Çağı Çinileri. Istanbul: Kale Grubu Kültür Yayınları;. Arslan, H. Ç. (1995). Erken Osmanlı Dönemi ( )'nde Akıncı Beyleri ve Banilikleri. Kurt, Y. (1996). "Ramazanoğulları Çarşısı". Tarih İncelemeleri Dergisi, (XI), 67-76,

4 Yavuz, N. (2003). Anadolu'da Beylikler Dönemi. Ankara: Gündüz Eğitim Ve Yayıncılık. Atabeyli, N. K. (). "Ramazanoğulları Türbesi". Görüşler, (33), 15-18, Tekindağ, M. C. (1967). "Karamanlılar". İslam Ansiklopedisi, İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı. Armağan, A. M. ( 1983). Belgelerle Beylikler Devrinde Tire. İzmir: Uğur Ofset Matbaası. Bayik, N. (1995). Konya ve Çevresindeki Selçuklu ve Beylikler Dönemi Sandukaları. Öztürk, N. (2000). Kemal: Selâtin-Nâme ( ),. Ankara: TÜRK TARİH KURUMU. Sümer, F. (1990). Selçuklular Devrinde Doğu Anadolu'da Türk Beylikleri. Ankara: Türk Tarih Kurumu. Şeker, M. (1994). "Aydınoğulları Beyliği ve Birgi". İmam Birgivi, Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı. Uzunçarşılı, İ. H. (1929). Afyonkarahisar, Sandıklı, Bolvadin, Çay, İsaklı, Manisa, Birgi, Muğla, Peçin, Denizli, Isparta, Atabey ve Eğirdir'deki Kitabeler. İstanbul: Devlet Matbaası. Uzunçarşılı, İ. H. (1968). "Sivas - Kayseri ve Dolaylarında Eretna Devleti ve Sivas ve Kayseri hükümdarı Kadı Burhaneddin Ahmed". Belleten, XXXII (126), 183, Uzunçarşılı, İ. H. (1949). Osmanlı Tarihi II. Ankara: Türk Tarih Kurumu. Armutlu, H. M. (2001). Karamanoğulları Tarihi. Karaman: Karaman Valiliği Başkan, Y. (1999). Karamanoğulları Beyliği (Alaeddin Ali Bey Dönemi ). Uluçay, M. Ç. (1943). Saruhan Oğulları ve Eserlerine Dair Vesikalar. İstanbul: Resimli Ay Basımevi. Danişmend, İ. H. (1973). İzahlı Osmanlı Tarihi Kronolojisi. Istanbul: Türkiye Eroğlu, H. (2004). "Osmanlıların 1453 Öncesi İstanbul Kuşatmaları". Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi, 22 (35), , Üner, M. E. (2005). "Osmanlı- Akkoyunlu Hakimiyet Mücadelelerinde Karamanoğulları'nın Rolü". Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi, (158), , Aköz, A. (2005). "Karamanoğlu II.İbrahim Beyin Osmanlı Sultanı II.Murad'a Vermiş Olduğu Ahidname". Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi, 24 (38), 1-22, Yüksel, H. (2007). "Anadolu Beyliklerinde Vakıflar". Vakıflar Dergisi, (30), 35-50, Nüzhet, M. (1912). "Ramazan Oğulları". Tarih-i Osmani Encümeni Mecmuası, 2 (12), ,

5 Baş, A. (1989). Beylikler Dönemi Hanları. Imber, C. (1990). The Ottoman Empire İstanbul: The Isis Press. Tuncor, F. R. (1965). "Karamanoğlu Kasım Bey ve Cem Sultan". Önasya Mecmuası, 4 (46), 12-14, Pakben, D. N. (1987). Selçuk(Ayasuluk) beylikler dönemi anıtları araştırması, koruma ve restorasyon önerileri. Döğüş, S. (2008). "Osmanlılarda Gaza İdeolojisinin Tarihi ve Kültürel Kaynaklar". Belleten, LXXII (265), , Duran, R. (1995). Menteşe Beyliği Mimarisi 1. (Metin). Oral, M. Z. (1954). Yatağan Mürsel Vakfiyesi; Karamanoğulları Tarihine ait Vesikalar. Ankara: T. T. K.Basımevi. Yinanç, R. (1989). Dulkadir Beyliği. Ankara: Türk Tarih Kurumu. Wittek, P. (1999). Menteşe Beyliği: inci Asırda Garbi Küçük Asya Tarihine Ait Tetkik. Ankara: Türk Tarih Kurumu Üner, M. E. (2005). "Osmanlı-Akkoyunlu Hakimiyet Mücadelesinde Karamanoğulları'nın Rolü". Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi, (158), , Uzunçarşılı, İ. H. (1929). Kitabeler ve Sahip, Saruhan, Aydın, Menteşe, İnanç, Hamit Oğulları Hakkında Malumat. İstanbul: Devlet Matbaası. Uzunçarşılı, İ. H. (). Büyük Osmanlı Tarihi. İstanbul:. Ünal, T. (1986). Karamanoğulları Tarihi. Konya: S.S. Karaman Esnaf Kefalet Kooperatifi Yay.. Tekindağ, M. C. (1979). "Konya ve Karaman Kütüphanelerinde Mevcut Karamanoğulları ile İlgili Yazmalara Üzerinde Çalışmalar". İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi, (32), , Nıcolle, D. (Ekim 2014). Osmanlı Orduları İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Sümer, F. (1987). Dulkadir Elini Meydana Getiren Oymaklar. Ankara: Ankara Üniversitesi. Arel, A. (1968). "Menteşe beyliği Devrinde Peçin Şehri". Anadolu Sanatı Araştırmaları, I (), , Karaman, Ş. (2000). Osmanlı-Karamanoğlu ilişkileri. Şaman Doğan, N. (2009). "Karamanoğulları Dönemine Ait Bir Yapı: Konya Fakih Dede Türbesi / An Architectural Monument from Karamanoğlu Period: The Mausoleum of Fakih Dede in Konya". Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, Güz (11), , Varlık, M. Ç. (1974). Germiyanoğulları Tarihi ( ). Ankara: Atatürk Üniversitesi Yay.. Tekindağ, M. C. (1947). XIII.-XV.Asırlarda Cenubi Anadolu Tarihine Ait Bir Tedkik Karaman Beyliği. Karatekin, E. (1979). Ramazanoğulları Beyliği Tarihi. İstanbul: Alpay Basımevi;.

6 Yıldız, Y. (1985). Umur Paşa Destanı'na Göre Aydınoğulları Devletinin İdari ve Askeri Teşkilatı. Görür, M. (1991). Anadolu Selçuklu ve Beylikler döneminde Aksaray şehri. Yücel, Y. (1988). Çobanoğulları Beyliği, Candaroğulları Beyliği. Ankara: TTK. Uluçay, M. Ç. (1940). Saruhan Oğulları ve Eserlerine Dair Vesikalar (773H.-1220M). İstanbul: Resimli Ay Basımevi. İnalcık, H. (2012). Kuruluş Dönemi Osmanlı Sultanları. İstanbul: İsam Ünver, S. (1994). "Amâlar ve Körhaneler Manisa'da Saruhan Bey Körhanesi". Göz Kliniği, 1 (6), 3-7, Varlık, M. Ç. (1987). "Germiyanoğulları". Doğuştan Günümüze Büyük İslâm Tarihi, İstanbul: Çağ (1984). Türk Sanatı I-II, Başlangıcından Beylikler Devri Sonuna Kadar. İstanbul:. Sevgen, N. (1992). Doğu ve Güneydoğu Anadolu'da Türk beylikleri. Ankara:. Başkan, Y. (2012). "Karamanoğullarının Kökeni Meselesi". Tarih İncelemeleri Dergisi, (XXVII-I), 23-35, İnalcık, H. (1997). Bafeus Muharebesi, Osmanlı Beyliği ( ). İstanbul: Türk Vakfı Yurt Yay.. Üçok, B. (1955). "Hamitoğulları Beyliği". Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (1-2),, Arel, M. (1962). "Mut'taki Karamanoğulları Devri Eserleri". Vakıflar Dergisi, (5), , İnalcık, H. (2004). Osmanlı İmparatorluğu'nun Ekonomik ve Sosyal Tarihi. İstanbul: Eren Yayıncılık. Hoca Sadeddin Efendi (1992). Tacü't-Tevarih. Ankara: Kültür Bakanlığı Uzunçarşılı, İ. H. (1941). "Gazi Orhan Bey Vakfiyesi 724 Rebiülevvel-1324 Mart". Belleten, V (19), , Öztürk, N. (2000). Anonim Osmanlı Kroniği ( ). İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı Uluçay, M. Ç. (1946s). Saruhan Oğulları ve Eserlerine Dair Vesikalar II. : Maarifet Basımevi. Cahen, C. (1968). Osmanlı'dan Önce Anadolu'da Türkler. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Öztürk, N. (2013). Düsturname-i Enveri - ( Kitaplar) - Osmanlı Tarihi ( ). İstanbul: Çamlıca Basım Yayın. Özmen, F. (2004). Türkiye Selçuklu Devleti ve Beylikler dönemi'nde Ankara. Sahillioğlu, H. (1973). "Ramazanoğulları'ndan Davut Bey Oğlu Mahmud Bey Vakfiyesiyle Fağfur Paşa Oğlu Ali Bey Paşa Vakfiyesi". Vakıflar Dergisi, (10), ,

7 Tekindağ, M. C. (1954). "Karamanlıların Gorigos Seferi". İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi, 6 (9), , Emecen, F. M. (2001). İlk Osmanlılar ve Batı Anadolu Beylikler Dünyası. İstanbul: Kitabevi Emecen, F. M. (1995). "Saruhanoğulları ve Mevlevilik". Ekrem Hakkı Ayverdi Armağanı, İstanbul:. İnalcık, H. (2001). Osmanlı İmparatorluğu'nun Ekonomik ve Sosyal Tarihi Cilt 1/ İstanbul: Eren Yayıncılık. Arif Paşa (1915). "Maraş ve Elbistan'da Zülkadr (Dulkadir) Oğulları Hükümeti: Alaüddevle Bey b. Süleyman Bey". Tarih-i Osmani Encümeni Mecmuası, 6 (32), , Sümer, F. (1994). "Ramazanoğulları". İslam Ansiklopedisi, IX (), , Başkan, S. (1989). "Anadolu Selçuklu ve Beylikler Dönemi Türk Mimarlığında Türbe ve Kümbetler". Kültür ve Sanat, (3), 54-59, Yücel, Y. (1970). "Candar-oğulları Beyliği ( )". Belleten, XXXIV (135), , Akkaya, T. (1966). Aksaray (Niğde) Karamanoğlu Eserleri, Zinciriye Medresesi ve Aksaray Ulu Cami. Bilgin, İ. (1985). "Selçuklular ve Beylikler Dönemi'ne Ait Yayınlanmamış Üç Kitabe". Vakıflar Dergisi, (19), , Uzunçarşılı, İ. H. (1942). "Niğde'de Karamanoğlu Ali Bey Vakfiyesi". Vakıflar Dergisi, (2), 45-80, Türkmen, K. (1989). Karamanoğlu Devri Kitabeleri. Başkan, S. (1996). Karamanoğulları Dönemi Konya Mezartaşları. Ankara: Kültür Bakanlığı Sevim, S. (1994). "Candaroğulları Sülalesinden Kaya Bey'in Balıkesir'deki Camisi ve Vakıfları". Vakıflar Dergisi, (23), 19-24, İnalcık, H. (2007). "Osmanlı Beyliği'nin Kurucusu Osman Beg". Belleten, LXXI (261), , Tekindağ, M. C. (1963). "Son Osmanlı-Karaman Münasebeti Hakkında Araştırma". İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi, 13 (17-18), 43-76, Yavuz, K. (1995). "Germiyanoğullarının Türk Kültür Hayatındaki Yeri". İlmi Araştırmalar Dergisi, (),, Shaw, S. J. ( ). Osmanlı İmparatorluğu ve Modern Türkiye (Cilt 1-2). İstanbul:. Uzunçarşılı, İ. H. (1937). Anadolu Beylikleri ve Akkoyunlu Karakoyunlu Devletleri. Ankara: TTK. Arslan, H. Ç. (1999). "Erken Osmanlı Dönemi ( )'nde Akıncılar ve Akıncı Beyleri". Osmanlı Ansiklopedisi (I), Ankara: Yeni Türkiye

8 Hüseyın, S. H. (2000). Karamanoğulları Hayat ve Vakayi' Tarihiyyeleri. İstanbul: Kömen Bayburtluoğlu, M. Z. (1973). "Kahramanmaraş'ta Bir Grup Dulkadiroğlu Yapısı". Vakıflar Dergisi, (10), , Bilici, Z. K. (1985). "Karamanoğlu Alaeddin Bey Türbesi". Vakıflar Dergisi, (19), , (2012). Uluslararası Dülkadir Beyliği Sempozyumu. İstanbul: Kahramanmaraş Belediyesi Kültür Ve Sosyal İşler Müdürlüğü. Korkmaz, Z. (1976). "Anadolu Beylikleri Devrinde Türk Dili ve Karamanoğlu Mehmed Bey". Milli Kültür Dergisi, II (3-5), 9-13, (1989). Dülkadir Beyliği. Ankara:. Himmet, A. (1968). Aydınoğulları Tarihi Hakında Bir Araştırma. İstanbul:. Altınöz, İ. (1995). Dulkadir Beylerbeyliğinin Teşekkülü ve Gelişmesi. (1980). Türkiye'nin Sosyal ve Ekonomik Tarihi Ankara: Meteksan. Görür, M. (1999). Beylikler dönemi mimarisinde taş süsleme (2 cilt). Gülcan, D. A. (1983). Karamanoğlu İbrahim Bey ve İmareti Tarihçesi. Karaman:. Sevim, A., & Yücel, Y. (1989). Türkiye Tarihi. Fetih, Selçuklu ve Beylikler Dönemi. Ankara: Türk Tarih Kurumu Emecen, F. M. (1997). "Osmanlının Batı Anadolu Türkmen Beylikleri Fetih Siyaseti: Saruhan Beyliği Örneği". Osmanlı Beyliği ( ), İstanbul: Türkiye Ekonomik Ve Toplumsal Tarih Vakfı. Şikari (1946). Karamanoğulları Tarihi. Konya: Yeni Kitap Basımevi. Dülgerler, O. N. (2006). Karamanoğulları Dönemi Mimarisi. Ankara: Türk Tarih Kurumu Konyalı, İ. H. (1997). Abideleri ve Kitabeleri İle Konya Tarihi. Konya: Enes Kitap Sarayı. Bilici, Z. K. (1985). Karamanoğlu Beyliği'nin Mimari Tezyinatı. Şaman Doğan, N. (2006). "Kültürel Etkileşim Üzerine: Karamanoğulları - Memluklu Sanatı". Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 23 (1), , Uyar, M., & Erickson, E. J. (2014). Osmanlı Askeri Tarihi. İstanbul: İş Bankası Kültür Yücel, Y. (1993). "Candaroğulları". Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Dülgerler, O. N. (2006). Karamanoğulları Dönemi Mimarisi, DÜLGELER, Osman Nuri. Ankara: Ttk. Önge, Y. (1974). "Karamanoğlu Alaeddin Bey Kümbetinin Restorasyonu". Rölöve ve Restorasyon Dergisi, I (1), 21-24,

9 Mehmed Neşrî (1957). Kitab-ı Cihannüma (Neşri Tarihi). Ankara: Türk Tarih Kurumu. Çam, N. (). "Ramazanoğulları Beyliği Mimârî Eserlerinden Adana Ulu Câmii". İslâmî İlimler Fakültesi Dergisi, 5 (), , Kanat, C. (1991). Makrizi'nin Kitab es-suluk'nda Osmanlılar, Karamanoğulları ve Batı Anadolu Beylikleri İle İlgili Kayıtlar.. Emecen, F. M. (2005). "Saruhanoğulları ve Mevleviler". İlk Osmanlılar, 83. istanbul: Akış Yayıncılıl. Sümer, F. (1984). "Ramazanoğullarına Dair Bazı Yeni Bilgiler". Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi, (33), 1-11, Çam, N. (1979). Ramazanoğulları Mimari Eserleri. Akdağ, M. (1950). "Osmanlı İmparatorluğu'nun Kuruluş ve İnkişaf Devri'nde Türkiye'nin İktisadi Vaziyeti". Belleten, XIV (55), , İnalcık, H. (1991). "Osmanlı Devleti'nin Kuruluş Sorunu". Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi, 15 (26), , Cantay, T. (1988). "Osmanlı Devletinin Kuruluşundan İstanbul'un Fethine Kadar Osmanlı Sanatı". Mimarbaşı Koca Sinan, s.. İstanbul:. Yıldırım, İ. (1999). Anadolu Selçukluları,Hamitoğulları ve Osmanlı Dönemi Isparta Camileri. Kafalı, M. (1998). Anadolu'nun Fethi ve Türkleşmesi. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi İnalcık, H. (1973). The Ottoman Empire: The Classical Age London: Weidenfeld And Nicolson. Akın, H. (1947). Aydınoğulları Tarihi Hakkında Bir Araştırma. Ankara: T. T. K.Basımevi. Koca, S. (2011). Selçuklu Devri Türk Tarihinin Temel Meseleleri. Ankara: Berikan Yayınevi. Eldem, E. (1912). "Karamanoğulları Hakkında Vesâik-i Mahkûke". Tarih-i Osmani Encümeni Mecmuası, 2 (11), , (1990). Germiyanoğulları Beyliği'nin mimari eserleri (2cilt). İnalcık, H. (2009). "Osmanlı Sultanı Orhan ( ) Avrupa'da Yerleşme". Belleten, LXXIII (266), , Koç, Y. (2000). "Dulkadirli'den Osmanlı'ya Bozok". Osmanlı İmparatorluğu ve Bozok Sancağı, Yozgat:. Köprülü, M. F. (1928). "Anadolu Beylikleri Tarihine Ait Notlar". İstanbul Üniversitesi Türkiyat Mecmuası, II (), 1-32, Öney, G. (1970). "Anadolu'da Selçuklu ve Beylikler Devri Ahşap Teknikleri". Sanat Tarihi Yıllığı, III (), , Efendi, S. M. (1989). Solakzade Tarihi. Ankara: Kültür Ve Turizm Bakanlığı

10 İnalcık, H. (1996). Osmanlı İmparatorluğu'nun Kurucusu Osman Gazi ve Dönemi Sempozyumu. Bursa: Bursa Kültür Sanat Ve Turizm Yayınları Vakfı. Ülkütaşır, M. Ş. (1934). Sinop'ta Candaroğulları zamanına ait tarihi eserler. İstanbul:. Uzunçarşılı, İ. H. (1984). Anadolu Beylikleri ve Akkoyunlu, Karakoyunlu devletleri. Ankara: Türk Tarih Kurumu. Emecen, F. M. (1998). "Batı Anadolu Türkmen Beyliklerinin Son Direniş Devirlerinde Saruhanoğulları ve Osmanlılar". Essays on Ottoman Civilization: CIEPO Iıth (VIII), :. Söylemez, F. (2002). "Osmanlı-Dulkadirli Siyasî ve Sosyal Münâsebetleri". Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi, (138), , Tan, N. (1989). "Kastamonu'da Candaroğulları Dönemine ait Mimari Eserler". Kültür ve Sanat, (), 66-70, Şeker, M. (1998). "Aydınoğulları Beyliği ve Ayasuluğ". Geçmişten Günümüze Selçuk, İzmir: Selçuk Belediyesi Arel Doğay, A. (1967). 14. Yüzyıl Anadolu Türkmen Beylikleri Mimarisi. Yücel, Y. (1987). Kadı Burhanettin. Ankara: Kültür Ve Turizm Bakanlığı. Şeker, M. (2005). "Aydınoğulları Beyliğinde İlmi ve Kültürel Hayat". Uluslararası Batı Anadolu Beylikleri Sempozyumu: Bildiriler, 143. Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi. Ülkütaşır, M. Ş. (1949). "Candaroğulları Zamanına Ait Eserler". Türk Tarih, Arkeologya ve Etnografya Dergisi, (5), 27-29, (1991). Anadolu Beylikleri Hakkında Araştırmalar. Ankara: TÜRK TARİH KURUMU. Bilgin, M. (1997). "Giresun Bölgesinde Türkmen Beylikleri ve İskan Hareketleri". Giresun Tarih Sempozyumu, (14-15 Mayıs 1996), İstanbul: Giresun Belediyesi İnalcık, H. (1996). "Osmanlı İmparatorluğunun Kuruluşu ve İnkişafı Devrinde Türkiye'nin İktisadi Vaziyeti Üzerine bir Tetkik Münasebetiyle". Osmanlı İmparatorluğu: Toplum ve Ekonomi Üzerine Arşiv Çalışmaları İncelemeler, İstanbul: Eren Gök, N. (1997). Beylikler Döneminden İtibaren Osmanlı Diplomatikasında Berat Formu. Yücel, Y. ( 1991). Anadolu Beylikleri Hakkında Araştırmalar 1 Çoban-Oğulları Beyliği-Çandar-Oğulları Beyliği. Mesalikü'l-Ebsar'a Göre Anadolu Beylikleri I.. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları;. Uzunçarşılı, İ. H. (1963). "Orhan Gazi'nin, Vefat Eden Oğlu Süleyman Paşa İçin Tertip Ettirdiği Vakfiyenin Aslı". Belleten, XXVII (107), , Çayırdağ, M. (1984). "Kayseri'de Selçuklu Ve Beylikler Dönemine Ait Bazı Kitabe Ve Mezartaşları". İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi, (34), , Uzunçarşılı, İ. H. (1968). Anadolu Beylikleri ve Akkayonlu-Karakoyunlu Devletleri. Ankara: TTK.

11 (2006). Anadolu Selçukluları ve Beylikler Dönemi Uygarlığı. Ankara: Kültür Ve Turizm Bakanlığı Koman, M. M. (1946). Şikâri'nin Karaman Oğulları Tarihi. Konya: Konya Halkevi Tarih Ve Müze Komitesi Yay.. Uzunçarşılı, İ. H. (1937). "Karamanoğulları Devri Vesikalarından İbrahim Bey'in Karaman İmareti Vakfiyesi". Belleten, I (1), , İnalcık, H. (1951). "Osmanlı İmparatorluğu'nun Kuruluş ve İnkişafı Devrinde Türkiye'nin İktisadi Vaziyeti Üzerine Bir Tetkik Münasebetiyle". Belleten, XV (60), ,

Anadolu Beylikleri1 Şevval Cengiz Beyliğin Adı Beyliğin Kurucusu Kurucu Boy/Aşiret Hüküm sürdüğü merkez/tarih Karamanoğulları2 Karaman bey Karaman Aşireti/Oğuz Karaman-Ermenek- Afşar Konya-Larende 1260- 1483 Germiyanoğulları3 1.Aydınoğulları11 Mehmed bey Türkmen Topluluğu Birgi 1307-1426 1 İsmail Hakkı Uzun Çarşılı,Anadolu Beylikleri ve Akkoyunlu Karakoyunlu devletleri II. Baskı 1-120 arası. 2 Nure sofi, Kerimuddin Karaman, Şemsüddin Mehmet Bey, Mecdüddin Mahmud Bey, Burhaneddin Musa Bey, Bedrettin İbrahim Bey, Halil bin Mahmut Bey, Fahriddin Ahmet Bey, Şemseddin Bey, Yahşi Bey, Seyfeddin Süleyman Bey, Alaaddin Ali Bey, Nasuriddin Mehmet Bey, Ali Bey, Sarumuddin İbrahim Bey, Kasım Bey. 3 Yakup Bin. Alişir,Mehmet Bey,Süleyman Şah,Yakup Çelebi. 4 Şucauddin İnanç Bey, Murat Arslan Bey, İshak Bey. 5 Mebarezuddin Mehmet Bey, Süleyman Bey. 6 Necmeddin İshak Bey. 7 Mesud Bey, Şücameddin Orhan Bey, İbrahim Bey, Ahmet Gazi, Şücameddin İhlas Bey. 8 Fahriddün İhlas Bey, Muzafereddun İshak Bey, Hızırşah Bey. 9 Şemseddin Mehmet Bey. 10 Melik Danişmed Gazi. 11 Mübarizüddin Mehmet Bey, Umur Bey, Hızır Bey, Süleyman Şah, İbrahim Bahadır Bey, Cüneyd Bey. Karamanoğulları Büyük Selçukluların Bizanslılar'a karşı kazandığı 1071 Malazgirt Savaşı Anadolu coğrafyasını Türk iskana açılmış Türkmen haline gelmesini hızlandıran bir hadisenin başlangıcı olmuştur. Karamanlı Türkmenleri de diğer Oğuz boyları gibi çeşitli tarihi hadiseler neticesinde bu coğrafyaya göç etmişler ve Anadolu'nun muhtelif yerlerine iskân olunmuşlardır. Siyasi bir teşekkül meydana getirme kudretini gösterebilmiş olan Karamanlılar, Türkiye Selçukluları tarafından Taş ili (İçel) havalisine yerleştirilmişlerdir. Taş ili olarak tabir edilen bu coğrafya ve havalisi kabaca Ermenek, Mut, Silifke, Gülnar, Anamur gibi Türkiye Selçukluları'nın uc bölgelerini oluşturan askeri bakımdan mühim mevkilerdir. Türkmen boyları, 1071 Malazgirt Muharebesi'nden çok önce sadece İran yaylasından değil aynı zamanda Balkanlardan da, Bizans marifetiyle, Torosların güneyinden Araplarla mücadele maksadıyla Anadolu'ya girmişlerdir. Taş ili, 1224 yılında Türkiye Selçuklu hükümdarı Alâeddin Keykubad'ın emriyle Çavlhı ve Ertokuş Beyler tarafından fethedilerek Türkmenlerin iskânına açılmış idaresi de emir Kamerüddin'e verilmiştir. Karamanlılar da diğer Türkmen kabileleri ile birlikte bu bölgede Ermenek civarındaki Kamış adlı bölgeye yerleştirilmişlerdir. Karaman Türkmenleri'nin kökeni noktasında farklı bilgiler olup, Oğuzlar'ın Avşar, Salur ve Bayat boyundan geldikleri hakkında görüşler bulunmaktadır. Ancak dönemin kaynakları dikkatli bir gözle incelendiğinde onları herhangi bir Oğuz boyuna bağlamanın şimdilik mümkün olmadığı gözükmektedir. Nure Sofi  Türkmenler üzerinde nufüzünü göstermek için Hristiyanlara ait yerleri elde etmek içinse arazisini genişletmiştir. Kerimüddin Karaman  Nure Sofi’nin oğludur.  645’den sonra topraklarını genişletmiştir.  IV. Kılınç Arslan,Karaman’nın bir sorun çıkarmasından çekindiği için kendisine verilen toprakları ve Kardeşi Bunsuz’u Konya’ya getirerek ona da Candarlık vermiştir.  IV. Kılınç Arslan, kardeşi II.İzettin Keykavus’u Rum imparatorluğuna ilticaya mecbur kıldı daha sonra yalnız başına hükümdar olarak Konya’ya döndü.  Karaman Bey 1261 ve ya birkaç sene içerisinde vefat etmiştir. Kabri Ermanaktadır. Şemsüddin Mehmet Bey  Karman’ın büyük oğludur.  Hatir oğlu Şerefeddin ,Memlük sultanına güvendi ve Moğollara karşı isyana geçtiği vakitte Karaman oğlu Mehmet bey de onun tarafını tuttu.  Şerefeddin,Ermenak tarafı Askeri kumandanlığı Karaman oğlu Mehmet Bey’e verdi.  Selçuk ve Moğol kuvvetleri Hatıroğlu kuvvetlerini bastırıp,Şerefeddini öldürdüler  Mehmet bey Aksaray kasabasına hücum ettiyse de başarılı olamadı,Konya’yı kuşattı Konya teslim olmadı.  Şemsüddin Mehmet bey, Konya’yı işgal ettikten bir gün sonra II. İzettin’nin oğlu olduğunu söyledi. Bunun üzerine Konya kalesi de işgal olundu. Mecdüddin Mahmut Bey  Mahmud Bey, Karaman Beyin oğlu ve Mehmed ve Güneri Beylerin kardeşidir.   Memlük sultanının himayesi altına girmiş ve Larende merkezi Musa Beyden alınarak Bedreddin İbrahime verilmiştir.Ermenak ise Musa beye verilmiştir. Halil b. Mahmut b.  Bedreddin İbrahim’den sonra beylikten çekildi, kardeşi Alaaddin Halil bey Larende beyi oldu. Farhiddün Ahmet Bey  Bedreddin İbrahim’in oğludur.  Beylik süresi az sürmüş 1350 Ocak’ta vefat etmiştir. Şemsüddin Bey  Bedreddin İbrahim’in oğludur.  Kardeşi Ahmet Bey’in vefatından sonra Larende emiri olmuştur.  Kardeşi Karaman bey Tarafından zehirlenip 1352 ölmüştür ve bunun ardından halkın isyanı üzerine Musa Bey Larende’de hükümdar olmuştur. Buhreddin Musa  1352’de ikinci defa Larende Emiri olmuştur.  Şemseddin Beyi zehirleyen Karaman Bey ile ittifak ettiklerini öğrenen Musa Bey, Aladdin Beyi davet ederek beyliği iki kardeşe bırakmıştır. Yahşi Bey  Mahmut Bey’in oğludur.  1311’de Konya’da Karaman Beyliği’nin ilk emiri olmuştur.  Emir çoban 1314’de Konya’yı Karamanlıların elinden almıştır.  Yahşi bey,1315’de vefat etmiştir. Seyfüddin Süleyman bey  Halil Bey’in oğludur.  Seyfeddün Süleyman,Sivas Emiri Mehmet Bey tarafında katledilmiştir. Alaaddin Ali Bey  Halil Bey’in oğludur.  Germiyan Hükümdarı Süleyman Şah’ın arazisine saldırmıştır.  1375’de Kayseri’ye baskın yapıp Ertan’a Hükümdarını Sivas’a kaçmasına neden olmuştur.  Kadı Bahrettin Ahmet ile çarpışıp şanını yüceltmiştir.  Alaaddin Bey, Osmanlı hükümdarının Rumeli’de seferde bulunmasını fırsat bilip Karaağaç, Eğirdir ve Yalvaç şehirlerini işgal etti. . Alaaddin Bey bu yerleri evvelce Hamidoğlu’ndan satın almış olduğunu iddia ediyordu. Karaman hükümdarının  Hamidoğlu’nun telkini üzerine bu yerleri işgal ettiği şeklinde de bir rivayet vardır ki doğru olabilir. Murad Hudavendigar haklı olarak bunu savaş sebebi saydı ve Karaman ülkesine sefer açtı (1386). Alâeddin Bey, Murad Hudavendigar’ın böyle bir harekette bulunacağını tahmin etmemişti. Barış yapmak için birbiri arkasından iki elçi gönderdi ise de Osmanlı hükümdarı verdiği karardan dönmedi.  Osmanlı ordusu bir müddet Konya’yı kuşattı ve Murad Hudâvendigâr kızının araya girmesiyle teklif edilen barışı kabul etti. Buna göre Beyşehri Osmanlı idaresine geçti. Nasiruddin Mehmet Bey  Karaman Hükümdarı olarak Konya’yı merkez yapmıştır.  Kardeşi Mehmet Bey Niğde emiri olmuştur. Sarimuddin İbrahim Bey  Mehmet Bey’in büyük oğludur.  Oğlu İshak beyi İçel valisi yaptı.  Mehmed Bey'den sonra beyliğin başına hanedan içi mücadele- nin ardından oğlu İbrahim Bey geçti. Onun Karamanlı tahtına oturmasında Osmanlılar’ın büyük katkısı olmuştur. İbrahim Bey, başa geçtikten bir müddet sonra II. Murad'ın da oluruyla Çelebi Mehmed'in kızıyla evlendi. Bu evlilik şüphesiz Memlûklar'a karşı Karamanoğulları'nı Osmanlılar’ın yanlarına alma çabasıydı. İshak Bey-Pir Ahmed Bey Mücadelesi  Pir Ahmet bey memleketi terk edip Fatih Sultan Mehmed’e iltica etti.  Pir Ahmet bey Karaman beyliğinden bazı yerleri terketmek suretiyle Sultan Mehmed’in hikayesini istedi ve ona yardım edildi.  Pir Ahmed Bey, Antalya Sancak beyi köşe Hamza bey kuvvetleriyle Karaman’a girdi.  Pir Ahmet Beye yapılan yardıma karşılık , Beyşehri, Sıklan Hisarı ve Ilgan taraflarını Osmanlılar aldılar. Kasım bey  Venedik Amirali, Vocenigo kumandası altında Midilli amiresiden Silifke kalesi Karamanoğulları’na geri verilmiştir.  Develi Karahisarı sulhen teslim alındığından Karamanoğulları’nın bütün şehir ve kaleleri Osmanlı İmparatorluğuna geçmiştir.  Bu olaydan sonra Kasım Bey saklanmaya mecbur kalmıştır. Germiyanoğulları Germiyanoğulları XII. yüzyılda ilk defa Malatya civarında görülen Germiyan aşireti, muhtemelen Harezmşah hükümdarı Celaleddin Mengüberti ile Anadolu’ya gelerek Selçuklu hizmetine girmişti. Malatya taraflarında iken aşiret reisi Alişiroğlu Muzaffereddin idi. XIII. yüzyıl ortalarında Kütahya ve civarında Bizans sınır boylarına yerleştirilmişti. Germiyan beyliğinin merkezi  olan Kütahya'dan başka Uşak, Gediz, Armutlu, Gököyük, Selendi, Kula, Tavşanlı, Banaz, Işıklı, Baklan, Tonuzlu, Honaz, Dazkırı, Geyikler, Eşme, Homo, Eğrigöz (Emed), Simav, Şeyhli vesair kazaları ihtiva ettiği beyan edilmektedir. Yakup Bin. Alişir  Germiyan Beyliği’nin kurucusudur.  Anadolu Selçuk Devleti hizmetinde bulunarak büyük emirlerden olmuştur.  Filedalfayı vergiye bağlamıştır.  Yakup Bey’in Rumlar’dan aldığumAngir’i zabdettikten sonra Filedelfayı kurtarmaya gitmiştir.  Yakup bey’in ölümüyle, Aydınoğulları serbest kalmıştır.  Yakup Bey'in son zamanlarına doğru Anadolu beylerini ortadan kaldırmak İsteyen İlhanîlerin Anadolu valisi Emîr Çoban oğlu Demirtaş 1325' de Eşref ve Hamid oğulları beyliklerini ortadan kaldırdiktan sonra Germiyan ilini, Denizli, Alaşehir ve Menteşe illerini zabt etmek üzere Eğridir'de hazırlıkyapıp Denizli'yi almak üzere o tarafa giderek Karahisara Eretana'yı göndermişti. Mehmet Bey  Yakup Bey'in oğlu ve halefidir.  Babası Mehmed Bey'in 1363'den evvel vefat etmesi üzerine Germiyan hükümdarı olmuştur.   Babası Mehmed Bey'in 1363'den evvel vefat etmesi üzerine Germiyan hükümdarı olmuştur. ilmi ve ulemayı himaye cihetinden Germiyan beylerinin büyüklerindendir. Süleyman Şah   Bazı kitabelerde Şah Çelebi denilmektedir.  İlyas Bey Germiyan oğlunun yardımıyla Karaman oğlunun aldığı yerleri geri almış ve bu durum yüzünden Süleyman Şah ile Karaman oğlu Alaaüddin Bey’in arası açılmıştır.  Kütahya, Tavşanlı, Simav, Emed kasaba ve dolaylarını Osmanlıya terkedip, Kula kasabasına gitmiştir.  Süleyman  Şah kula kasabasında vefat etmiştir.  Süleyman Şah’ın müteaddid sikkeleri vardır. Yakup Çelebi  1388’de babası Süleyman Şah yerine hükümdar oldu.  Saruhan Aydın ve Menteşeyi işgal edip bütün Germiyan Beyliğini Osmanlı memleketlerine ilhak eylemiştir. Ladik Beyleri Moğol istilâsı önünden kaçarak Denizli ve Honaz bölgesine gelen Türkmenler tarafından kurulmuş olan bu beyliğe İnançoğulları da denilmektedir. Zaman zaman Bizanslılarla Türkler arasında el değiştiren Denizli, 1206 senelerinde tekrar fethedildi.  İnanç Bey  Denizli Germiyan Beyi I. Yakup Bey bin Alişir’in tarafından elde edilerek Afyon’da ölen Germiyanlı Ali Bey’in oğlu İnanç Bey geçmiştir.   İnanç bey, 1334’den sonra vefat etmiş ve yerine oğlu Murad Arslan geçmiştir. Murat Arslan Bey  İbn Batuta, Denizli’ye geldiği sırada İnanç Bey ile Murat Beyle görüşmüştür.  Murat Arslan Bey nâmına yazılmış Fatiha  tefsiri İstanbul Kütüphanesindedir. İshak bey  Murat Arslan Beyden sonra oğlu ishak bey Ladik Emiri olmuştur. Eşref Oğulları On üçüncü asrın ikinci yarısına doğru Beyşehir ve Seydişehir civarında kurulmuş bir Türk beyliğidir. Beyliğin kurucusu olan Seyfüddîn Süleyman Bey, Anadolu Selçuklularının uç beyi idi. Selçuklu Sultan’ı Üçüncü Gıyâseddin Keyhüsrev, 1283 senesinde İlhanlı hükümdarı tarafından öldürülünce, yerine amcasının oğlu İkinci Gıyâseddin Mesud geçti. Gıyâseddin Mesud Konya’daki Eşrefoğlu ve Karamanoğlu kuvvetlerinin Gıyâseddin Keyhüsrev taraftarı olması sebebiyle Konya’yı bırakarak, Kayseri’yi devlet merkezi yaptı. Gıyâseddin Keyhüsrev’in annesi, devletin, iki torunu ile Mes’ûd arasında paylaştırılmasını isteyerek, Eşrefoğlularını ve Karamanoğullarını Konya’ya çağırdı. Eşrefoğlu Süleyman Bey’e saltanat verildi. Bu şehzadeler, 1285 senesinde tahta çıkarıldı. Yedi ay gibi kısa bir süre sonra Gıyâseddin Mesud ve vezir Sahib Ata’nın gayretleriyle şehzadeler bertaraf edildi. Bunların tahttan indirilmesi üzerine Eşrefoğlu Süleyman Bey, kendi merkezine çekildi ve Sultan Mesud’a karşı cephe aldı. Mebarezuddin Mehmet Bey  1286 senesinde Eşrefoğulları’nın merkezi Germiyanoğulları tarafından yağmalandı. 1288 senesi başlarında Eşrefoğlu Süleyman Bey, Ilgın’a akın yaptı. Aynı sene Sultan  Mes’ûd ile barışarak itaatini arzetti. Beyliğin merkezini Beyşehir’e nakletti ve şehrin etrafını surlarla çevirdi.  Mehmed Bey, Beyliğinin topraklarını kuzeye doğru genişletmeye muviffak oldu. Akşehir ve, Bolvadin’i ele geçirdi.   Mehmet Bey ile oğlu Süleyman Şah’ın sikkeleri vardır. Süleyman Bey  Mehmed Bey’in yerine oğlu İkinci Süleyman Bey geçti. Süleyman Bey zamanında uçlarda bağımsızlıklarını muhafaza etmeğe çalışan beylere karşı İlhanlı Devleti’nin Anadolu valisi Demirtaş harekete geçti. Demirtaş, 1326 yılında Beyşehir’e yürüyerek şehri ele geçirdi.  Süleyman Bey’i işkence ile öldürerek, Göle attırdı. Böylece Eşrefoğulları beyliği sona erdi. Hamid Oğulları Anadolu Selçuklu Devleti’nin son yıllarında, Isparta ve Eğridir de kurulan beyliktir. Anadolu Selçuklularının on üçüncü asırda İlhaniler’in nüfuzu altına girmesi üzerine batı hududundaki Türk boyları toplanmaya her bölgede kendi başına bir idare kurmaya başlamışlardı. Aynı tarihlerde Isparta ve Eğridir de bulunan Hamid aşireti de başlarında bulunan İlyas bin Hamid Bey’in oğlu Feleküddîn Dündar Bey, merkezleri Uluborlu olan Hamidoğulları Beyliğini kurdu. Beyliğin kuruluşu on üçüncü asrın son çeyreği içindedir. Hamid ve oğlu Ilyas Bey, Selçukluların uç beylerinden ve Selçuk emirlerinden idiler. Hamid Oğulları Antalya Şubesi 1206 senesinde Selçuklu sultanı Birinci Gıyaseddin Keyhüsrev tarafından feth edilerek Antalya’ya ve civarına Teke aşireti yerleştirilmişti. Burası bir ara Kıbrıs krallığı tarafından işgal edilmiş ise de 1213 senesinde Birinci İzzeddin Keykavus tekrar zabtetmiştir. Antalya takriben on dördüncü asrın ilk yirmi senesinde Hamitoğullarının eline geçti ve Dündar Bey’in kardeşi Yunus Bey, Antalya Bey’i oldu. Yunus Bey’den sonra Antalya’ya oğlu Mahmûd Bey emir olurken, diğer oğlu Hızır Bey de Korkuteli emiri olmuştu. Mahmûd Bey, 1324 senesinde Timurtaş’tan kaçarak Antalya’ya sığınan amcası Dündar Bey’i, korkusundan dolayı Timurtaş’a teslim ederek katline sebeb oldu. Menteşe Oğulları  Menteşe Bey tarafından 1261 yılında Muğla ve çevresinde kurulan Menteşeoğulları Beyliği, denizcilik faaliyetleri ile tarihte yer alır.   Menteşeoğulları, donanmaları ile Akdeniz ve Ege’deki haçlı gemilerine saldırılar düzenler. Bu saldırılar dolayısıyla Venedik’ten ve Kıbrıs Krallığı’ndan tehditler alır.   Menteşeoğulları’nın Rodos’u işgal ettiği bilinmektedir.  Şücaüddin Bey , 1320’de Rodos Adasına sefer tertip edip adayı geri almak istedi, fakat muvaffak olamadı. 1340’larda vefat ettiği tahmin edilen Şücâüddin Orhan Bey’in yerine oğlu Menteşeoğlu İbrahim Bey geçti.   İbrahim Bey, Latin Haçlılar ının işgaline uğrayan İzmir’i geri almak için, 1344’te Aydınoğlu Umur Bey 'e yardım etti.  Menteşe beyleri, ilme, alimlere çok değer verir, himaye ederlerdi.  Yıldırım Beyazıt, 1391 yılında Menteşeoğulları Beyliği’ni Osmanlı Devleti sınırlarına katsa da Ankara Savaşı mağlubiyetinden sonra Menteşeoğulları bağımsızlıklarını yeniden kazanarak Osmanlı’nın taht kavgalarında İsa Çelebi’nin tarafını tutar. Ancak Mehmet Çelebi’ye mağlup olurlar. Menteşeoğulları 1425 yılında II. Murat tarafından yeniden Osmanlı’ya katılır. Saruhan Oğulları   Saruhan Bey tarafından kendi adı ile Manisa ve çevresinde kurulan Saruhanoğulları Beyliği, denizcilik ile uğraşarak Ege ve Balkanlar’a akınlar düzenler ve Cenevizliler ile ticaret yapar.  Saruhan Bey’in Anadolu’ya nasıl geldiği ve hangi boya mensup olduğu ile ilgili farklı görüşler olmakla birlikte hiçbiri kesin değildir.  Osmanlı Devleti’ne karşı Bizans ile antlaşma yaptığı bilinen Saruhanoğulları Beyliği’ne önce Yıldırım Beyazıt son verir.  Ankara Savaşı’ndan sonra yeniden kurulan beylik Mehmet Çelebi tarafından tamamen tarih sahnesinden çekilir. Alaiye Beyliği   İlk Alaiye beyi, Savcı bin Şemseddin Mehmed’dir. Emir Savcı’dan sonra yerine oğlu Emir-i azam Karaman bin Savcı, Alaiye beyi oldu. Bu da babası gibi Memluk sultanının himayesindeydi.  Alaiye beyleri, önce Karamanoğullarına, sonra da Memluklere bağlı kaldıklarından, beylik olarak kaydolunmamıştır.   Selçuklu sultanlarından Üçüncü Gıyâseddin Keyhüsrev zamanında , devletin nüfuzu sarsılmaya başladı.   Alaiye, sık sık Karamanoğullarının baskınına uğruyordu. 1276 senesinde Karamanoğlu Mehmed Bey, büyük bir ordu ile Alaiye ve çevresini ele geçirdi ise de, ölümü üzerine, Sultan Üçüncü Gıyâseddin Keyhüsrev Alaiye’yi geri aldı.  Alaiye, 1427 senesinde Karamanoğulları tarafından beş bin altın mukabilinde Memluk Devletine satıldı. Bundan sonra Alaiye, memluk sultanının hakimiyetini tanımak amaçlıyla Karamanoğlu Mahmud Beyin torunları tarafından idare edildi.   Aliye’de gemi yapan tezgâhlar vardı. Şehir, Antalya’dan sonra bölgenin en işlek pazar yeri durumundaydı. Karesioğulları   Karesioğulları Beyliği Karesi Bey tarafından 1304 yılında kuruldu.  Balıkesir, Çanakkale, Bergama ve çevresinde kurulan beylik denizcilik faaliyetleri ile batıya ve ege adalarına akınlar düzenler. Karesi Bey’in yönetiminde güçlü bir beylik haline gelen Karesioğulları, Karesi Bey öldükten sonra yerine geçen oğlu Yahşi Bey döneminde de akınlara devem edildi.   1334 yılında Edremit sularında Yahşi Bey’in kumandasındaki Türk donanmasıyla Haçlılar arasında meydana gelen şiddetli savaşta Haçlı donanması Türkler’i ağır bir yenilgiye uğrattılar.  1337 yılından sonra Yahşi Bey hakkında herhangi bir bilgiye rastlanmamakta, o sıralarda veya bir süre sonra vefat ettiği sanılmaktadır. Bu tarihten sonra Karesi Beyliği karışıklıklar içine düştü ve 1345 yılında Osmanlı Beyliği topraklarına katıldı.  Yahşi Bey ile oğlu Beylerbeyi’ne ait gümüş ve bakır sikkeler bulunmaktadır. Aydınoğulları   Mehmet Bey tarafından kurulan Aydınoğulları Beyliği, Büyük Menderes’ten başlayarak Tire, Ayasuluk, Birgi çevresinde kurulan Türk beyliğidir.   Beyliğin hükümdarı olan Umur Bey Selçuk ve İzmir’de tersaneler kurdurdu. Sakız, Bozcaada, Eğriboz, Mora ve Rumeli kıyılarına akınlar düzenledi. Umur Bey’in Alaşehir’i ele geçirmesinin ardından Venedik, Ceneviz, Rodos Şövalyeleri ve Kıbrıs Krallığı birleşerek bir donanma oluşturdu.  Batı Anadolu’da kurulan güçlü beyliklerden biri olan Aydınoğulları, denizcilik ile uğraşan en güçlü beyliktir. En güçlü dönemini Mehmet Bey oğlu Umur Bey zamanında yaşadı.  Beyliği ele geçiren İzmiroğlu Cüneyd Bey, Osmanlı Devleti aleyhinde bir sıra çalışmalara katıldı. Aydınoğulları Beyliğine 1426 yılında II. Murad tarafından son verildi ve beyliğin toprakları Osmanlı Devleti’nin kontrolüne girdi.