Venezuela Iklimi
kaynağı değiştir]
Ana madde: Venezuela tarihi
İspanyolların Güney Amerika'da ilk sürekli yerleşimlerinden biridir. Başarısız birkaç ayaklanmadan sonra ülke, sonunda İspanya'dan bağımsızlığını ünlü Simón Bolívar önderliğinde 'de kazanmıştır. Bağımsızlığının ilk yıllarında şimdiki Kolombiya, Panama ile Ekvador'la birlikte Büyük Kolombiya'nın bir parçasını oluşturan Venezuela, yılında bu birlikten ayrılmıştır.
Venezuela'nın yakın tarihinde yüzyılın tümü ile yüzyıl başları siyasal çalkantılar, diktatörlükler ve devrimlerle doludur. Siyasi yaşama baktığımızda 'de Acción Democratica (Demokrasi Hareketi) partisinin lideri Rómulo Gallego'nun iktidarına son veren Marcos Pérez Jiménez'ün diktatörlüğü 10 yıl sürmüştür. Daha sonra 'de uzun yıllar egemen olacak sistemin başlangıcı sayılan Punto Fijo anlaşması büyük politik partiler arasında imzalandı. Aralık 'deki seçimleri Rómulo Betancourt kazanmıştır. Bu tarihten sonra iktidarın merkez sol parti Acción Democratica (AD) ve sosyal-Hristiyan eğilimli parti COPEI arasında gidip geldiği bir süreç görülür. Punto Fijo sürecinin o dönem diğer Latin Amerika ülkelerine demokrasiye geçişin nasıl olması gerektiğine dair önemli bir model olarak gösterildiğini belirtmektedir.
Fernando Casado Gutiérrez, ülkenin politik hayatını bir takım dönemlere ayırır: arasında demokratik sistem kurulmuş ve kurumsallaştırılmış; 'e kadar iki partili bir sistem yürümüş ve arasında ise sistem zayıflamış ve krize girmiştir. Bir görüşe göre, mevcut partilerin seçim başarısına odaklanmış olmasının ve ideolojilerinin birbirinden farksız hale gelmesinin sisteme olan güvenin azalmasında önemli payı olmuştur. Gözlemciler özellikle 'lerden itibaren var olan sistemi “Partidokrasi” olarak tanımlarlar ve bu dönemde iki partinin (AD ve COPEI) ülkede yeni açılımların oluşmasını tıkadıklarını söylemektedirler.
Caracazo 'da IMF'nin yapısal uyum programları uygulanmaya konulmasına tepki olarak ortaya çıkan olaylara verilen isimdir. Bu politikalar faiz oranlarının serbest bırakılması, kamu hizmetlerine uygulanan vergilerin arttırılması, ithalat vergilerinin büyük ölçüde kaldırılması, bütçe açığında %4 oranında indirime gidilmesi ve yabancı firmalara kârlarının tamamını ülkelerine aktarabilmesi gibi yeni-liberal politikaları içermiştir. Oluşan tabloda ise enflasyonun %80,7'lere ulaşması, işsizliğin %14'e yükselmesi ve halkın %80,42'sinin fakirlik içinde yaşaması gibi sıkıntılar ortaya çıkmıştır. İktidardaki AD'nin lideri Calos Andrés Perez'in politikalarına tepki için sokaklara dökülen resmî olmayan rakamlara göre yaklaşık kişi hükûmet güçleri tarafından öldürülmüştür ve bu olaylar huzur içinde yaşayan ülke açısından çok önemli bir kırılma olmuştur.
'lerde Hugo Chávez profesyonel bir askerdir ve 'de arkadaşlarıyla birlikte Movimiento Bolivariano Revolucíonario (Bolivarcı Devrimci Hareket - MBR ) isimli gizli ve kendisine yakın genç subayları örgütlemeyi amaçlayan bir yapı kurmuşlardır. Bu hareket 4 Şubat 'de Chavez ve arkadaşlarının darbe girişimiyle birlikte kamuoyu tarafından tanınmıştır. Bu darbe girişiminin yeni-liberal politikaların uygulanmasına tepki olarak ayaklanan halkın hükûmet tarafından sert bir şekilde bastırıldığı Caracazo olaylarına tepki olarak doğduğu belirtilmiştir. Darbe sonuç olarak başarısız olmuş, Chavez hapse düşmüş ama kamuoyu Chavez'i tanıma fırsat bulmuştur. Chavez teslim olduktan sonra diğer isyancılara teslim olmaları için çağrı yapması için televizyonda bir dakika konuşmasına izin verilmesini istemiştir ve kendine verilen sürede “yeni olanakların ortaya çıkacağını ve ülkenin daha iyi bir geleceğe doğru ilerleyeceğini” belirterek isyanı sonlandırdıklarını açıklamıştır.
'te başkan Perez kamu fonlarını kötü yönde kullandığı için görevden alınmıştır ve 'te yeni kurulmuş merkez sağ parti Convergencia'nın lideri Rafael Caldera MAS adında küçük sol partinin de desteğiyle başkan seçilmiştir. MBR bu seçimleri boykot etme çağrısı yapmıştır. Caldera yoksul halkın sevgisini kazanmış olan Chávez'i serbest bırakmıştır.
Daha sonra, başkanlık seçimlerine yeni kurulan "Beşinci Cumhuriyet Devinimi" adlı partiyle katılan Chávez, oyların yüzde 56'sını alarak başkan seçilmiştir. yılında bu partinin girişimleriyle yeni anayasa hazırlanmış ve halk oylamasıyla kabul edilmiştir. yılında oyların %59'unu alarak yeniden başkan seçilen Chávez'e meclis Kasım 'de bir yıl boyunca ülkeyi kararname ile yönetme yetkisi vermiştir. Bu bir yıl içerisinde Chávez'in özellikle tarım ile petrol alanlarında büyük düzenlemeler içeren 49 kararname çıkarması, ülkedeki o ana kadar egemen olan güçler arasında tedirginlik yaratmış ve düzenlemelerin dirençle karşılaşmasına ve kutuplaşmalara yol açmıştır. 'in Aralık ayında ülkenin büyük işveren ve işçi sendikaları genel işi bırakma eylemi girişiminde bulunmuşlardır. 'de ordu ile sivil toplumun bazı öğeleri Chávez'i darbe ile başkanlıktan düşürmüşler, ancak Chávez halk ve ordu desteği ile 48 saat içerisinde görevine geri getirilmiştir. Venezuela petrolünün en büyük alıcısı olan ABD'nin başarısız darbedeki rolü tartışılmış ama kanıtlanmamıştır. 15 Ağustos 'te yapılan halkoylamasını Chávez oyların %58'ini alarak kazanmıştır. Ülkedeki Chávez karşıtı güçler halk oylamasında yolsuzluklar olduğunu öne sürmüşlerse de, oylamanın geçerliliği Amerika Devletler Örgütü ile ABD'deki Carter Kurumunca onaylanmıştır.
Venezuela Güney Amerika Uluslar Topluluğu'nun bir üyesidir.
Asya ekonomik krizinin de etkisiyle sosyo-ekonomik sıkıntıların iyice derinleştiği yılında Chavez iktidarı başladı. Bu dönemde, iyice fakirleşen halkın refah seviyesini yükseltmek için yeniden dağıtımcı bir politika benimsendi. Bu yeniden dağıtımın en önemli kamusal kaynağı ise milli petrol şirketi olan PDSVA'nın (Petróleos de Venezuela, S.A.) gelirleriydi. Ancak bu aşırı harcamalar ülkede yüksek enflasyon rakamlarına neden oldu. Buna ek olarak, yılındaki ekonomik krizin yol açtığı petrol fiyatlarındaki düşüş ülkedeki ekonomik çakılmayı hızlandırdı. Ayrıca, petrol ihracatı dışında diğer ekonomik alanlara önem verilmemesi ülke içinde mal üretimi ve tedarikinde çok büyük sıkıntılara yol açtı. Bunun sonucunda, 'lardan itibaren ülkede kıtlık baş göstermeye başladı.
yılında mevcut devlet başkanı Hugo Chávez kansere yakalandı ve Dışişleri Bakanı Nicolás Maduro'yu halefi seçti. 5 Mart 'te de görevinden ayrıldı. Halef Maduro'nun geçici başkanlığında seçime gidildi ve Maduro oyların yüzde 'sini alarak uluslararası gözlemcilerin varlığına rağmen seçimleri kazandı. Muhalefet seçim sonuçlarının hileli olduğunu öne sürdü ve ülke genelinde yolsuzluk ve yoksulluk karşıtı protestolar başladı. Ancak Venezuela Yüksek Mahkemesi (Tribunal Supremo de Justicia) seçim sonuçlarını geçerli saydı ve Maduro'nun başkanlığını onayladı. Bu kararın ardından ülke genelindeki protestoların yoğunluğu ve buna paralel olarak Maduro yönetiminin şiddeti arttı.[1]
Maduro iktidarında da Chavez'in ikinci döneminde olduğu gibi ülke refahındaki düşüş hızla devam etti. Ekonomideki küçülme yüzde 50'yi geçti.[2] Bunun yanında yıllık enflasyon rakamları yüzde on binlere yükseldi. Bu gelişmelerin sonucunda, yılındaki Milletvekili seçimlerinde muhalefet önemli bir seçim zaferi kazandı ve meclis çoğunluğunu elde etti. Ertesi sene muhalefetin çoğunlukta olduğu Ulusal Meclis (Asamblea Nacional), Maduro'nun görevden alınması (recall) ve bundan sonraki başkanların görev sürelerinin kısaltılması için referandum çağrısında bulundu. Ancak bu çağrı, Ulusal Seçim Konseyi (Consejo Nacional Electoral) tarafından durduruldu. İptal kararının ardından milyonlarca insan gösterilere başladı ve yüzlerce kişi hayatını kaybetti.
Ulusal Meclis seçildiğinden itibaren yasama faaliyetleri açısından Maduro'ya karşı kilitleyici konumuna geçti. Meclisin bu tavrı nedeniyle Maduro yanlısı olan Yüksek Mahkeme, 29 Mart 'de Meclisin yasama yetkisini elinden aldı ve bu yetkileri kendisinin kullanacağını açıkladı.[3] Ayrıca çoğunluğu muhalefet olan milletvekillerinin dokunulmazlığını kaldırdı. Yüksek Mahkeme'nin bu tavrı başını ABD'nin çektiği Amerikan Devletler örgütü (OAS) tarafından darbe olarak nitelendirildi.[4]
1 Mayıs 'ye gelindiğinde yasama tarafından eli kolu bağlanan Maduro, Anayasa'nın değiştirilmesi için çağrıda bulundu. Öneri ulusal meclise alternatif paralel bir meclisin kurulması anlamına gelmekteydi. 30 Ağustos 'de yapılan ve muhalefetin boykot ettiği seçimler sonucunda bir Ulusal Kurucu Meclis (Asamblea Nacional Constituyente) oluşturuldu. Yeni meclis ulusal meclisin yerine yasama faaliyetinde bulunmaya başladı.
Mayıs 'de Maduro yeniden seçildi, fakat uluslararası gözlemciler ve muhalefet tarafından birçok usulsüzlük tespit edildi. Küba, Çin, Rusya, Türkiye ve İran Maduro'yu meşru başkan olarak tanırken; Brezilya, Arjantin, ABD, Almanya, Fransa gibi birçok ülkeyse seçim sonucunu tanımadıklarını duyurdu. Bunun yanı sıra, bazı ülkeler Venezuela'yla olan diplomatik ilişkilerini keserken, bazıları da Maduro'nun görevi bırakmasını istedi[5]. Uluslararası örgütlerden ilk tepkiyse yılında Venezuela'daki krizi barışçıl bir şekilde çözmek için Latin Amerika ülkeleri tarafından oluşturulan Lima grubundan geldi. Hemen ardından Ocak 'da ise Amerikan Devletleri Örgütü Daimi Konseyi (OAS), Maduro'nun yeni döneminin meşruiyetini tanımama kararı aldı.[6] AB Parlamentosu da 31 Ocak'ta Juan Guaidó'nun Venezuela Cumhuriyeti'nin meşru geçici başkanı olarak tanınmasını çoğunlukla onayladı. Buna karşın Birleşmiş Milletler Maduro hükûmetini Venezuela'nın tek meşru temsilcisi olarak kabul etti.[7]
5 Ocak 'da Maduro karşıtlarının çoğunlukta olduğu Venezula Ulusal Meclisi, Maduro'nun başkanlık makamını gasp ettiğini ve başkanlık makamının boş olduğunu deklare etti. Bunun ardından, Venezuela Anayasası'nın maddesine dayanarak Meclis Başkanı Juan Guaidó'yu geçici başkan ilan etti. Bu maddeye göre Meclis başkanı başkanın olmadığı çeşitli durumlarda geçici başkan olarak ülkeyi seçimlere götürene kadar başkanlık makamına vekâlet eden tek yetkili kişidir. ABD, Kanada ve Brezilya Guaido'yu hızla meşru devlet başkanı olarak kabul ederken, Rusya, Çin ve Küba ise Maduro'ya destek verdi.
Uluslararası tepkiler:
Ocak 'da Trump yönetimi Venezuela'nın milli petrol şirketi PDVSA'ya yaptırım uygulama kararı aldı. Bu yaptırımlar sonucunda Venezuela'nın yıllık 11 milyar dolar civarı kayıp yaşayacağı öngörüldü.[8]
24 Mart'ta Rusya, Venezuela hükûmetine yüzlerce asker ve askeri teçhizat gönderdi.[9]
17 Nisan'da Birleşik Devletler Hazine Bakanlığı Venezuela Merkez Bankası'na yaptırım uyguladı.[10]
Haziran ayında Deutschebank Ve Citibank, Venezuela hükûmetinin borçlarını ödeyememesi nedeniyle 1,4 milyar dolarlık altın rezervine el koydu.[11]
Coğrafya[değiştir Venezuela Bölgesinde İklim ve Yıl Boyunca Ortalama Hava Durumu
Venezuela bölgesindeki iklimi 4 temsili lokasyondaki ortalama hava durumunu karşılaştırarak gösteriyoruz: Karakas, Maracaibo, Valencia ve Barquisimeto.
Raporu isteğinize göre ayarlamak için şehirleri ekleyip çıkarabilirsiniz. Venezuela içerisindeki tüm lokasyonlara bakın.
Grafiklere tıklayarak veya gezinti panelini kullanarak belli bir mevsim, ay ve hatta gün için detaylı inceleme yapabilirsiniz.
Venezuela Ortalama Yüksek ve Düşük Sıcaklıkları
Yerden 2 metre yükseklikte günlük ortalama yüksek ve düşük hava sıcaklığı.
Yüksek Oca Şub Mar Nis May Haz Tem Ağu Eyl Eki Kas Ara Karakas 26°C 27°C 28°C 29°C 28°C 28°C 27°C 28°C 28°C 28°C 27°C 26°C Maracaibo 32°C 32°C 33°C 33°C 33°C 33°C 34°C 34°C 33°C 32°C 32°C 32°C Valencia 32°C 32°C 32°C 32°C 31°C 30°C 30°C 29°C 30°C 30°C 31°C 31°C Barquisimeto 30°C 31°C 31°C 30°C 29°C 29°C 29°C 29°C 30°C 30°C 30°C 30°C
Düşük Oca Şub Mar Nis May Haz Tem Ağu Eyl Eki Kas Ara Karakas 17°C 17°C 18°C 19°C 20°C 20°C 20°C 19°C 20°C 19°C 19°C 18°C Maracaibo 24°C 24°C 25°C 26°C 26°C 26°C 26°C 26°C 26°C 25°C 25°C 24°C Valencia 21°C 21°C 22°C 23°C 22°C 22°C 21°C 21°C 21°C 21°C 21°C 21°C Barquisimeto 20°C 20°C 21°C 21°C 21°C 21°C 20°C 20°C 20°C 20°C 21°C 20°C
Venezuela Ülke Rehberi
Bir Güney Amerika ülkesi olan Venezuela, tropikal iklim ve Latin Amerika kültürü ile dolu bir tatil geçirmek isteyenler için ideal bir rota seçeneği. Guyana, Brezilya ve Kolombiya'ya komşu olan ülkenin kuzeyi Karayip Denizi kıyısında konumlanıyor. Ülkenin açıklarında ise Küçük Antiller ismi verilen ada devletçikleri bulunuyor.
yılında İspanya'dan ayrılan ve yılında bağımsızlığını ilan eden Venezuela, ve yüzyıllar boyunca pek çok siyasi ve ekonomik kriz geçirmiş. Günümüzde de ekonomik açıdan büyük sıkıntılar yaşayan ülke, kültürü ve doğal güzellikleri açısından turistler tarafından ilgi görmeye devam ediyor. Dünyanın en yüksek çağlayanı olan Kerepakupai Meru Şelalesi'ni de sınırlarında barındıran Venezuela'da, genel olarak ılıman ve yağışlı hava koşulları gözlemleniyor.
Doğal güzelliklerinin çok çeşitli ve benzersiz olmasının yanı sıra gitgide artan suç oranı ve ekonomik problemleri ile Venezuela, iki zıt profili de bünyesinde barındıran bir ülke olarak görülüyor. Geçmişte Venezuela'nın yönetimini arka arkaya farklı diktatörlerin ele geçirmiş olması ve uzun yıllar boyunca ülkede siyasi istikrarın sağlanamaması, ekonomik anlamda da kalıcı ve olumlu adımlar atılmasını zorlaştırıyor. Günümüzde petrol rezervi açısından dünyada birinci sırada yer alan Venezuela, Hugo Chavez'in refah devleti politikalarına rağmen kalıcı yatırımlar yapmakta zorlanıyor.
Latin Amerika ülkelerinin çoğunluğunun aksine, Venezuela'da halkın %90'ından fazlası şehirlerde yaşıyor. Ayrıca yerel nüfusun yarısından fazlasının melez ırklardan geldiği biliniyor. Toplam 23 eyaleti sınırları içerisinde barındıran ülkede, yönetim başkanlık sistemiyle sürdürülüyor. Resmi dil İspanyolca olsa da, ülkenin çeşitli bölgelerinde hâlen farklı kabile dilleri konuşulmaya devam ediliyor ve ülkede çok sayıda etnik grup bir arada yaşıyor.
Venezuela
Temel Göstergeler Resmi Adı Bolivarcı Venezuela Cumhuriyeti Yönetim Biçimi Başkanlık Tipi Federatif Demokrasi Bağımsızlık Tarihi 5 Temmuz (İspanya’dan) / 13 Ocak (Büyük Kolombiya’dan) Başkent Karakas (2 milyon) Yüzölçümü km2 Nüfusu milyon () Nüfusun Etnik Dağılımı %67 Melez (Avrupalı-Afrikalı-Yerli), %21 Avrupa Asıllılar (İspanyol, İtalyan, Portekizli, Alman vb.), %10 Afrika Asıllılar, %2 diğerleri İklimi Ülkede genel olarak tropikal iklim görülmekle birlikte, yüksek kesimlerde daha ılıman bir iklim hâkimdir. Coğrafi Konumu Güney Amerika kıtasının kuzeyinde yer alan Venezuela, güneyden Brezilya, kuzeyden Karayip Denizi, doğudan Guyana ve batıdan Kolombiya ile çevrilidir. Komşuları Kolombiya ( km), Brezilya ( km), Guyana ( km), kıyı şeridi ( km) Dil İspanyolca ve yerel diller Din %98 Hristiyan (tamamına yakını Katolik), %2 diğer Ortalama Yaşam Süresi 76 yıl () Okuma-Yazma Oranı % () Para Birimi Venezuela Bolivarı Millî Gelir milyar dolar ( IMF) Kişi Başı Ortalama Milli Gelir dolar ( IMF) İşsizlik Oranı % () Enflasyon Oranı % () Reel Büyüme Hızı % () Yoksulluk Oranı % () İhracat Ürünleri Ham petrol ve petrol ürünleri, alüminyum, boksit, demir, mineraller ve kimyasallar İthalat Ürünleri Akaryakıt, mısır, buğday, eterler, ilaç, pirinç, santrifüjler, soya fasulyesi ve yağı, şeker pancarı, süt, binek otomobil, ulaşım araçları ve inşaat malzemeleri Başlıca Ticaret Ortakları ABD, Çin, Hindistan, Meksika, Brezilya, Kolombiya, Malezya, İsveç, Arjantin, Singapur, Küba
Ülke Tarihi
Venezuela topraklarının bulunduğu coğrafyaya ilişkin arkeolojik çalışmalar, bu bölgedeki insan yaşamını M.Ö. 15 binlere kadar götürmektedir. Carib, Arawak, Mariche, Caquetio ve Timoto-cuicas gibi bölgenin bilinen ilk yerleşimleri olan Kızılderili kabilelerinin binlerce yıl öncesinden itibaren Venezuela topraklarında bulundukları bilinmektedir.
yüzyıl sonlarında diğer bölge toprakları gibi İspanyol sömürgeciliği ile karşı karşıya kalan Venezuela’daki ilk işgal hareketleri ’de Kristof Kolomb’un ve ’da bölgeyi Venedik’e benzeterek buraya “Küçük Venedik” anlamına gelen “Veneziola” ismini veren Alonso de Ojeda ile başlamıştır. Bu tarihten itibaren bölge yerel söyleyişteki farklılıkla birlikte Venezuela ismini almıştır.
Ülkede ilk İspanyol yerleşimi yılında, yılında ise İspanyolların kıtadaki ilk kalıcı yerleşimi kurulmuştur. Bu tarihten itibaren İspanya’nın kıtadaki maden ve tarım faaliyetlerinde bir merkez üssü olarak kullanılan Venezuela, yılında Yeni Granada Alt Krallığı, ’de Venezuela Genel Yüzbaşılığı adını almıştır.
Fransız İhtilali, ABD’nin kurulması ve Napolyon’un İspanya’yı işgali gibi gelişmeler, yüzyılın başlarından itibaren bölgedeki bağımsızlık faaliyetlerini hızlandırmış ve 5 Temmuz ’de Francisco de Miranda öncülüğünde İspanya’ya karşı bağımsızlık ilan edilmiştir. Ancak ülke tam bağımsızlığına yılında Simon Bolivar liderliğinde ulaşmış, Venezuela bu tarihte kurulan ve Kolombiya, Peru ve Panama’yı da kapsayan Büyük Kolombiya Cumhuriyeti içinde yer almıştır. Oldukça kısa ömürlü bu birliğin yılında dağılması üzerine Venezuela 13 Ocak tarihinde birlikten ayrılarak bağımsızlığını ilan etmiştir.
Devletin ismi yılına kadar Venezuela Devleti olarak kalırken, tarihleri arasında Venezuela Birleşik Devletleri (United States of Venezuela) ve tarihleri arasında da Venezuela Cumhuriyeti ismi kullanılmıştır. yılından bu yana ise Bolivarcı Venezuela Cumhuriyeti adı kullanılmaktadır.
Bağımsızlığı takip eden süreçte uzun yıllar darbeler ve askerî yönetimlerle karşı karşıya kalan Venezuela, yılında demokratik yönetime geçmiş, bu tarihten itibaren ’de Hugo Chavez’in başını çektiği, ’de ise bu kez Chavez’i devirmeye yönelik olarak gerçekleştirilen iki başarısız darbe girişimi dışında herhangi bir askerî darbe yaşanmamıştır. Soğuk Savaş dönemi boyunca ABD’nin bölgedeki önemli müttefikleri arasında yer alan Venezuela, ’lerin başlarından itibaren bu görüntüsünden uzaklaşmış ve ülke liderlerinin ABD karşıtı söylem ve uygulamaları ile Venezuela’nın genel çizgisi değişmiştir. yılları arasında devam eden Hugo Chavez yönetiminde başta ABD olmak üzere küresel aktörlerin ülkeyi hedef alan siyasî ve ekonomik manipülasyonları, mevcut devlet başkanı Nicolas Maduro döneminde de benzer şekilde devam etmektedir.
Siyasî Yapı
Venezuela federatif yapıya sahip bir cumhuriyettir. Resmî adı “Bolivarcı Venezuela Cumhuriyeti” olan ülkede, yasama, yürütme, yargı, vatandaşlık ve seçim olmak üzere beş erk bulunmaktadır. Yasama organı üyeli ulusal meclis olsa da, 30 Temmuz ’de başkan Maduro tarafından imzalanan kararname ile Kurucu Ulusal Meclis’in oluşturulması için seçime gidilmiş ve 2 yıl süre için görev yapacak üyeli bir meclis teşekkül etmiştir.
Yürütme organı başkan, başkan yardımcısı ve bakanlar kurulundan oluşmakta olup, hükümetin başı olan devlet başkanı altı yılda bir yapılan seçimlerle belirlenmektedir. Ülkedeki son seçimler yılı Mayıs ayında gerçekleştirilmiş ve oyların %68’ini alan Nicolas Maduro, ikinci kez başkan seçilmiştir.
Ülke idari olarak 23 eyalet, 1 başkent federal bölgesi (Karakas), 2 federal alan ve 72 adanın birleşimi ile oluşturulmuş 1 bağlı bölgeden oluşmaktadır. Ülkede yılında kabul edilen Bolivarcı Anayasa yürürlükte olup, yargı bağımsızdır. Ayrıca vatandaşlık erki ombudsman, başsavcı ve sayıştay başkanı tarafından temsil edilen “cumhuriyet etik konseyi” tarafından yürütülmektedir. Seçim erki ise yüksek seçim kurulu ve ona bağlı alt kuruluşlar tarafından temsil edilmektedir.
Venezuela ’li yılların başlarından bu yana dış politikada ABD karşıtı bir politika izlemektedir. Özellikle bir önceki başkan Hugo Chavez’in ülkesinin ekonomik bağımsızlığını kazanması noktasında ortaya koyduğu çaba, ABD’nin Irak ve Afganistan işgalleri karşısındaki tavrı ve Filistin meselesindeki yaklaşımları, Venezuela’yı son yıllarda Amerikan karşıtlığının sembollerinden biri haline getirmiştir. Bu tavrın Chavez’in vefatından sonra mevcut başkan Maduro tarafından da takip edilmesi, ülkenin son yıllarda yaşadığı siyasal ve ekonomik krizlerin de bir anlamda hazırlayıcısı olmuştur. Öte yandan son yıllarda benzer dış müdahalelerle muhatap olmuş Türkiye ile Venezuela arasındaki yakınlaşma da yine bu bağlamda açıklanabilir.
Ekonomik Durum
Venezuela milyar varille petrol rezervi açısından dünyada birinci ve trilyon metreküplük doğalgaz rezerviyle de sekizinci sırada olmasına karşın, ciddi ekonomik sorunlarla karşı karşıyadır. Son yıllarda başta ABD olmak üzere küresel aktörler tarafından Venezuela’ya karşı yürütülen politikaların yanı sıra, uluslararası finans kuruluşları ve kredi derecelendirmek şirketlerinin manipülatif kararları, ülke ekonomisine büyük zararlar vermektedir. Halihazırda ülkenin en önemli sorunları ’te üç haneli rakamlara ulaşan, ’de ise %’leri aşan korkunç enflasyon rakamları, yüksek seyreden yoksulluk ve işsizlik oranlarıdır. Ülkede yoksul kesimlere yönelik gelir dağılımı düzenlemeleri ve bir önceki başkan Hugo Chavez döneminden bu yana sürdürülen devletleştirme politikaları, enflasyonun en önemli gerekçeleri arasında zikredilmektedir ve yakın bir gelecekte enflasyon oranlarının % (bir milyon) seviyesine ulaşması beklenmektedir.
Dünyanın en yüksek petrol rezervine sahip ülkesi Venezuela’dır. ABD Jeoloji Servisi verilerine göre Venezuela’nın petrol rezervi milyar varildir ki, bu rakam Suudî Arabistan petrol rezervinin iki katına tekabül etmektedir. Dolayısıyla ülke ekonomisi büyük oranda petrole dayanmakta, petrol ihracatı toplam ihracatın %80’ini ve GSMH’nın dörtte birin karşılamaktadır. Son yıllarda uluslararası piyasalarda petrol varil fiyatlarının düşmesi, ekonomisi büyük oranda petrol gelirlerine dayalı olan Venezuela’yı zor durumda bırakmıştır. Doğal kaynaklar bakımından oldukça zengin olan Venezuela’da petrol dışında öne çıkan diğer maden ve kaynaklar doğalgaz, altın, demir, karbon, su kaynakları ve ormanlardır.
Son yıllarda ülkeyi giderek kuşatan ekonomik kriz ve uluslararası piyasalarda petrol fiyatlarının düşmesi, dış ticaret rakamlarını önemli ölçüde azaltmıştır. yılında milyar dolara kadar çıkan ticaret hacmi, bu tarihten itibaren her yıl düşüş göstermiş ve son olarak yılında 40 milyar dolar olarak gerçekleşmiştir. İhracat gelirlerin %80’i aşan oranlarda ham petrol satışına dayalı olup, diğer ihracat kalemleri akaryakıt, petrol ürünleri, demir, alüminyum ve kabuklu deniz hayvanları; başlıca ithalat kalemleri ise akaryakıt, buğday, mısır, ilaç, pirinç, santrifüjler, binek araçlar, elektronik cihazlar, soya yağı, makarna, şeker pancarı ve inşaat malzemeleridir. Venezuela’nın dış ticaretindeki en önemli partneri ihracatın %35’ini ve ithalatın %25’ini tek başına karşılayan ABD, diğer önemli aktörlerse Çin, Hindistan, Meksika, Brezilya, Arjantin, Kolombiya ve Malezya’dır.
Türkiye ile İlişkiler
Türkiye ile Venezuela arasındaki ilişkiler, birkaç yıl öncesine kadar coğrafî ve kültürel uzaklık gibi nedenlerle sınırlı düzeyde devam etmişse de, bir önceki Venezuela Devlet Başkanı Hugo Chavez ve mevcut başkan Nicolas Maduro döneminde karşılıklı atılan adımlarla iki ülke arasındaki ilişkilerde önemli bir yakınlaşma gerçekleştirilmiştir. Esasen Venezuela, Türkiye’nin Güney Amerika kıtasında ilk diplomatik ilişki kurduğu ülkelerden biri olmuş ve iki ülke arasındaki resmî ilişkiler yılında başlamıştır. yılından bu yana hizmet vermekte olan Karakas Büyükelçiliğimizin yanı sıra, Karakas’tan sonra ülkenin en kalabalık ikinci şehri olan Maracaibo’da bir fahri konsolosluğumuz bulunmakta, Venezuela’nın da Ankara Büyükelçiliği ve İstanbul Konsolosluğu Türkiye’deki diplomatik misyonu olarak görev yapmaktadır.
Venezuela Devlet Başkanı Nicolas Maduro yılında İstanbul’da düzenlenen Dünya Enerji Kongresi sebebiyle ülkemizde bulunmuş, yılında ülkemizi ziyaret ederek bu düzeydeki ilk ziyareti gerçekleştirmiş, aynı yılın Aralık ayında Türkiye’nin ev sahipliğinde gerçekleştirilen İslam İşbirliği Teşkilatı (İİT) zirvesine Gözlemci Üye ve Bağlantısızlar Hareketi Dönem Başkanı olarak katılmıştır. Maduro ayrıca Temmuz ’de Cumhurbaşkanı R. Tayyip Erdoğan’ın göreve başlama töreni münasebetiyle bir kez daha Türkiye’yi ziyaret etmiştir.
Öte yandan iki ülke arasında bakanlar ve üst düzey devlet yetkilileri nezdindeki ziyaretler de yoğun biçimde sürmektedir. Bu ziyaretlerin de etkisiyle İki ülke arasında ilişkilerin daha da güçlendirilmesi adına yeni antlaşmalar imzalanmaktadır. Bugüne kadar Türkiye ve Venezuela arasında kültür, turizm, eğitim, diplomasi, ticaret, tarım, enerji gibi çok çeşitli alanlarda toplam 11 antlaşma imzalanmıştır.
İki ülke arasındaki bu diplomatik yakınlaşma, ticarî sahada da etkisini göstermekte ancak ticaret hacmi dalgalı bir seyir izlemektedir. Bunda Venezuela’nın içinde bulunduğu ekonomik koşullar ve uluslararası piyasalarda yaşanan dalgalanmalar da etkili olmaktadır. İki ülke arasındaki ticaret hacmi yılında ulaştığı milyon dolarlık seviye ile en yüksek düzeye ulaşmış, son olarak yılında ise 37 milyon doları Türkiye’den Venezuela’ya ihracat, milyon doları ithalat olmak üzere toplam milyon dolar olarak gerçekleşmiştir. Ancak Mayıs ’de imzalanan ticaret antlaşmasının ardından, yılın ilk üç ayındaki ticaret hacmi yarım milyar doları geçmiştir ve yıl sonunda 2 milyar dolara ulaşması hedeflenmiştir. Türkiye’nin Venezuela ile ticaretinde başlıca ihracat kalemleri buğday, makarna, temizlik ürünleri ve tekstil ürünleri; başlıca ithalat kalemleri ise demir cevheri ve demirden mamul ürünler ve petrol ürünleridir.
Müslümanların Durumu
Venezuela Avrupa sömürgeciliği ile başlayan süreçte büyük oranda Hristiyanlaştırılmıştır ve bugün nüfusun çok büyük bir çoğunluğu Katolik Hristiyanlığa mensuptur. Buna karşın, diğer kıta ülkelerine kıyasla Venezuela’daki Müslüman kitle ve İslam kültürünün etkisinin daha belirgin olduğu söylenebilir.
İslamiyet Venezuela topraklarına ilk olarak İspanyol sömürge idaresi döneminde yüzyılda girmiştir. Bu dönemden itibaren Afrika’dan getirilen Müslüman köleler ve ilerleyen dönemlerde Hindistan’dan gelen Müslümanlar olmuşsa da, baskı ve zulüm altındaki bu Müslümanlar aracılığıyla ülkede İslamiyet’in yaygınlaşması mümkün olmamıştır.
Günümüzde Venezuela’daki Müslüman nüfusuna ilişkin bin ila bin arasında değişen rakamlar verilmektedir ki bin rakamı baz alınacak olursa bu ülke nüfusu açısından %1’in üzerinde bir orana tekabül etmektedir. Ülkede yaşayan Müslümanların büyük çoğunluğu yüzyılın ortalarından itibaren çalışmak üzere ülkeye gelen Pakistanlılar, Filistin, Lübnan ve Suriyeli Araplardır; ayrıca az miktarda Türk de bulunmaktadır. 15 binden fazla Müslümanın yaşadığı Karakas’taki Şeyh İbrahim el-İbrahim Camii, kıtadaki en büyük cami olma özelliğine sahiptir. Öte yandan ülkede Müslümanlar tarafından açılmış ve gerek Müslümanlara gerek gayrimüslimlere hizmet veren çok sayıda İslam merkezi, camii ve eğitim kurumu bulunmaktadır. Ülkede yaşayan Müslümanların, siyasal mercilerden baskı görmemesi, bu alanda sürdürülen çalışmaların önünü açmakta ve verimliliğini arttırmaktadır.
nest...
Venezuela Bölgesinde İklim ve Yıl Boyunca Ortalama Hava Durumu
Venezuela bölgesindeki iklimi 4 temsili lokasyondaki ortalama hava durumunu karşılaştırarak gösteriyoruz: Karakas, Maracaibo, Valencia ve Barquisimeto.
Raporu isteğinize göre ayarlamak için şehirleri ekleyip çıkarabilirsiniz. Venezuela içerisindeki tüm lokasyonlara bakın.
Grafiklere tıklayarak veya gezinti panelini kullanarak belli bir mevsim, ay ve hatta gün için detaylı inceleme yapabilirsiniz.
Venezuela Ortalama Yüksek ve Düşük Sıcaklıkları
Yerden 2 metre yükseklikte günlük ortalama yüksek ve düşük hava sıcaklığı.
|
|
Venezuela Ülke Rehberi
Bir Güney Amerika ülkesi olan Venezuela, tropikal iklim ve Latin Amerika kültürü ile dolu bir tatil geçirmek isteyenler için ideal bir rota seçeneği. Guyana, Brezilya ve Kolombiya'ya komşu olan ülkenin kuzeyi Karayip Denizi kıyısında konumlanıyor. Ülkenin açıklarında ise Küçük Antiller ismi verilen ada devletçikleri bulunuyor.
yılında İspanya'dan ayrılan ve yılında bağımsızlığını ilan eden Venezuela, ve yüzyıllar boyunca pek çok siyasi ve ekonomik kriz geçirmiş. Günümüzde de ekonomik açıdan büyük sıkıntılar yaşayan ülke, kültürü ve doğal güzellikleri açısından turistler tarafından ilgi görmeye devam ediyor. Dünyanın en yüksek çağlayanı olan Kerepakupai Meru Şelalesi'ni de sınırlarında barındıran Venezuela'da, genel olarak ılıman ve yağışlı hava koşulları gözlemleniyor.
Doğal güzelliklerinin çok çeşitli ve benzersiz olmasının yanı sıra gitgide artan suç oranı ve ekonomik problemleri ile Venezuela, iki zıt profili de bünyesinde barındıran bir ülke olarak görülüyor. Geçmişte Venezuela'nın yönetimini arka arkaya farklı diktatörlerin ele geçirmiş olması ve uzun yıllar boyunca ülkede siyasi istikrarın sağlanamaması, ekonomik anlamda da kalıcı ve olumlu adımlar atılmasını zorlaştırıyor. Günümüzde petrol rezervi açısından dünyada birinci sırada yer alan Venezuela, Hugo Chavez'in refah devleti politikalarına rağmen kalıcı yatırımlar yapmakta zorlanıyor.
Latin Amerika ülkelerinin çoğunluğunun aksine, Venezuela'da halkın %90'ından fazlası şehirlerde yaşıyor. Ayrıca yerel nüfusun yarısından fazlasının melez ırklardan geldiği biliniyor. Toplam 23 eyaleti sınırları içerisinde barındıran ülkede, yönetim başkanlık sistemiyle sürdürülüyor. Resmi dil İspanyolca olsa da, ülkenin çeşitli bölgelerinde hâlen farklı kabile dilleri konuşulmaya devam ediliyor ve ülkede çok sayıda etnik grup bir arada yaşıyor.
Venezuela
| Temel Göstergeler | |
| Resmi Adı | Bolivarcı Venezuela Cumhuriyeti |
| Yönetim Biçimi | Başkanlık Tipi Federatif Demokrasi |
| Bağımsızlık Tarihi | 5 Temmuz (İspanya’dan) / 13 Ocak (Büyük Kolombiya’dan) |
| Başkent | Karakas (2 milyon) |
| Yüzölçümü | km2 |
| Nüfusu | milyon () |
| Nüfusun Etnik Dağılımı | %67 Melez (Avrupalı-Afrikalı-Yerli), %21 Avrupa Asıllılar (İspanyol, İtalyan, Portekizli, Alman vb.), %10 Afrika Asıllılar, %2 diğerleri |
| İklimi | Ülkede genel olarak tropikal iklim görülmekle birlikte, yüksek kesimlerde daha ılıman bir iklim hâkimdir. |
| Coğrafi Konumu | Güney Amerika kıtasının kuzeyinde yer alan Venezuela, güneyden Brezilya, kuzeyden Karayip Denizi, doğudan Guyana ve batıdan Kolombiya ile çevrilidir. |
| Komşuları | Kolombiya ( km), Brezilya ( km), Guyana ( km), kıyı şeridi ( km) |
| Dil | İspanyolca ve yerel diller |
| Din | %98 Hristiyan (tamamına yakını Katolik), %2 diğer |
| Ortalama Yaşam Süresi | 76 yıl () |
| Okuma-Yazma Oranı | % () |
| Para Birimi | Venezuela Bolivarı |
| Millî Gelir | milyar dolar ( IMF) |
| Kişi Başı Ortalama Milli Gelir | dolar ( IMF) |
| İşsizlik Oranı | % () |
| Enflasyon Oranı | % () |
| Reel Büyüme Hızı | % () |
| Yoksulluk Oranı | % () |
| İhracat Ürünleri | Ham petrol ve petrol ürünleri, alüminyum, boksit, demir, mineraller ve kimyasallar |
| İthalat Ürünleri | Akaryakıt, mısır, buğday, eterler, ilaç, pirinç, santrifüjler, soya fasulyesi ve yağı, şeker pancarı, süt, binek otomobil, ulaşım araçları ve inşaat malzemeleri |
| Başlıca Ticaret Ortakları | ABD, Çin, Hindistan, Meksika, Brezilya, Kolombiya, Malezya, İsveç, Arjantin, Singapur, Küba |
Ülke Tarihi
Venezuela topraklarının bulunduğu coğrafyaya ilişkin arkeolojik çalışmalar, bu bölgedeki insan yaşamını M.Ö. 15 binlere kadar götürmektedir. Carib, Arawak, Mariche, Caquetio ve Timoto-cuicas gibi bölgenin bilinen ilk yerleşimleri olan Kızılderili kabilelerinin binlerce yıl öncesinden itibaren Venezuela topraklarında bulundukları bilinmektedir.
yüzyıl sonlarında diğer bölge toprakları gibi İspanyol sömürgeciliği ile karşı karşıya kalan Venezuela’daki ilk işgal hareketleri ’de Kristof Kolomb’un ve ’da bölgeyi Venedik’e benzeterek buraya “Küçük Venedik” anlamına gelen “Veneziola” ismini veren Alonso de Ojeda ile başlamıştır. Bu tarihten itibaren bölge yerel söyleyişteki farklılıkla birlikte Venezuela ismini almıştır.
Ülkede ilk İspanyol yerleşimi yılında, yılında ise İspanyolların kıtadaki ilk kalıcı yerleşimi kurulmuştur. Bu tarihten itibaren İspanya’nın kıtadaki maden ve tarım faaliyetlerinde bir merkez üssü olarak kullanılan Venezuela, yılında Yeni Granada Alt Krallığı, ’de Venezuela Genel Yüzbaşılığı adını almıştır.
Fransız İhtilali, ABD’nin kurulması ve Napolyon’un İspanya’yı işgali gibi gelişmeler, yüzyılın başlarından itibaren bölgedeki bağımsızlık faaliyetlerini hızlandırmış ve 5 Temmuz ’de Francisco de Miranda öncülüğünde İspanya’ya karşı bağımsızlık ilan edilmiştir. Ancak ülke tam bağımsızlığına yılında Simon Bolivar liderliğinde ulaşmış, Venezuela bu tarihte kurulan ve Kolombiya, Peru ve Panama’yı da kapsayan Büyük Kolombiya Cumhuriyeti içinde yer almıştır. Oldukça kısa ömürlü bu birliğin yılında dağılması üzerine Venezuela 13 Ocak tarihinde birlikten ayrılarak bağımsızlığını ilan etmiştir.
Devletin ismi yılına kadar Venezuela Devleti olarak kalırken, tarihleri arasında Venezuela Birleşik Devletleri (United States of Venezuela) ve tarihleri arasında da Venezuela Cumhuriyeti ismi kullanılmıştır. yılından bu yana ise Bolivarcı Venezuela Cumhuriyeti adı kullanılmaktadır.
Bağımsızlığı takip eden süreçte uzun yıllar darbeler ve askerî yönetimlerle karşı karşıya kalan Venezuela, yılında demokratik yönetime geçmiş, bu tarihten itibaren ’de Hugo Chavez’in başını çektiği, ’de ise bu kez Chavez’i devirmeye yönelik olarak gerçekleştirilen iki başarısız darbe girişimi dışında herhangi bir askerî darbe yaşanmamıştır. Soğuk Savaş dönemi boyunca ABD’nin bölgedeki önemli müttefikleri arasında yer alan Venezuela, ’lerin başlarından itibaren bu görüntüsünden uzaklaşmış ve ülke liderlerinin ABD karşıtı söylem ve uygulamaları ile Venezuela’nın genel çizgisi değişmiştir. yılları arasında devam eden Hugo Chavez yönetiminde başta ABD olmak üzere küresel aktörlerin ülkeyi hedef alan siyasî ve ekonomik manipülasyonları, mevcut devlet başkanı Nicolas Maduro döneminde de benzer şekilde devam etmektedir.
Siyasî Yapı
Venezuela federatif yapıya sahip bir cumhuriyettir. Resmî adı “Bolivarcı Venezuela Cumhuriyeti” olan ülkede, yasama, yürütme, yargı, vatandaşlık ve seçim olmak üzere beş erk bulunmaktadır. Yasama organı üyeli ulusal meclis olsa da, 30 Temmuz ’de başkan Maduro tarafından imzalanan kararname ile Kurucu Ulusal Meclis’in oluşturulması için seçime gidilmiş ve 2 yıl süre için görev yapacak üyeli bir meclis teşekkül etmiştir.
Yürütme organı başkan, başkan yardımcısı ve bakanlar kurulundan oluşmakta olup, hükümetin başı olan devlet başkanı altı yılda bir yapılan seçimlerle belirlenmektedir. Ülkedeki son seçimler yılı Mayıs ayında gerçekleştirilmiş ve oyların %68’ini alan Nicolas Maduro, ikinci kez başkan seçilmiştir.
Ülke idari olarak 23 eyalet, 1 başkent federal bölgesi (Karakas), 2 federal alan ve 72 adanın birleşimi ile oluşturulmuş 1 bağlı bölgeden oluşmaktadır. Ülkede yılında kabul edilen Bolivarcı Anayasa yürürlükte olup, yargı bağımsızdır. Ayrıca vatandaşlık erki ombudsman, başsavcı ve sayıştay başkanı tarafından temsil edilen “cumhuriyet etik konseyi” tarafından yürütülmektedir. Seçim erki ise yüksek seçim kurulu ve ona bağlı alt kuruluşlar tarafından temsil edilmektedir.
Venezuela ’li yılların başlarından bu yana dış politikada ABD karşıtı bir politika izlemektedir. Özellikle bir önceki başkan Hugo Chavez’in ülkesinin ekonomik bağımsızlığını kazanması noktasında ortaya koyduğu çaba, ABD’nin Irak ve Afganistan işgalleri karşısındaki tavrı ve Filistin meselesindeki yaklaşımları, Venezuela’yı son yıllarda Amerikan karşıtlığının sembollerinden biri haline getirmiştir. Bu tavrın Chavez’in vefatından sonra mevcut başkan Maduro tarafından da takip edilmesi, ülkenin son yıllarda yaşadığı siyasal ve ekonomik krizlerin de bir anlamda hazırlayıcısı olmuştur. Öte yandan son yıllarda benzer dış müdahalelerle muhatap olmuş Türkiye ile Venezuela arasındaki yakınlaşma da yine bu bağlamda açıklanabilir.
Ekonomik Durum
Venezuela milyar varille petrol rezervi açısından dünyada birinci ve trilyon metreküplük doğalgaz rezerviyle de sekizinci sırada olmasına karşın, ciddi ekonomik sorunlarla karşı karşıyadır. Son yıllarda başta ABD olmak üzere küresel aktörler tarafından Venezuela’ya karşı yürütülen politikaların yanı sıra, uluslararası finans kuruluşları ve kredi derecelendirmek şirketlerinin manipülatif kararları, ülke ekonomisine büyük zararlar vermektedir. Halihazırda ülkenin en önemli sorunları ’te üç haneli rakamlara ulaşan, ’de ise %’leri aşan korkunç enflasyon rakamları, yüksek seyreden yoksulluk ve işsizlik oranlarıdır. Ülkede yoksul kesimlere yönelik gelir dağılımı düzenlemeleri ve bir önceki başkan Hugo Chavez döneminden bu yana sürdürülen devletleştirme politikaları, enflasyonun en önemli gerekçeleri arasında zikredilmektedir ve yakın bir gelecekte enflasyon oranlarının % (bir milyon) seviyesine ulaşması beklenmektedir.
Dünyanın en yüksek petrol rezervine sahip ülkesi Venezuela’dır. ABD Jeoloji Servisi verilerine göre Venezuela’nın petrol rezervi milyar varildir ki, bu rakam Suudî Arabistan petrol rezervinin iki katına tekabül etmektedir. Dolayısıyla ülke ekonomisi büyük oranda petrole dayanmakta, petrol ihracatı toplam ihracatın %80’ini ve GSMH’nın dörtte birin karşılamaktadır. Son yıllarda uluslararası piyasalarda petrol varil fiyatlarının düşmesi, ekonomisi büyük oranda petrol gelirlerine dayalı olan Venezuela’yı zor durumda bırakmıştır. Doğal kaynaklar bakımından oldukça zengin olan Venezuela’da petrol dışında öne çıkan diğer maden ve kaynaklar doğalgaz, altın, demir, karbon, su kaynakları ve ormanlardır.
Son yıllarda ülkeyi giderek kuşatan ekonomik kriz ve uluslararası piyasalarda petrol fiyatlarının düşmesi, dış ticaret rakamlarını önemli ölçüde azaltmıştır. yılında milyar dolara kadar çıkan ticaret hacmi, bu tarihten itibaren her yıl düşüş göstermiş ve son olarak yılında 40 milyar dolar olarak gerçekleşmiştir. İhracat gelirlerin %80’i aşan oranlarda ham petrol satışına dayalı olup, diğer ihracat kalemleri akaryakıt, petrol ürünleri, demir, alüminyum ve kabuklu deniz hayvanları; başlıca ithalat kalemleri ise akaryakıt, buğday, mısır, ilaç, pirinç, santrifüjler, binek araçlar, elektronik cihazlar, soya yağı, makarna, şeker pancarı ve inşaat malzemeleridir. Venezuela’nın dış ticaretindeki en önemli partneri ihracatın %35’ini ve ithalatın %25’ini tek başına karşılayan ABD, diğer önemli aktörlerse Çin, Hindistan, Meksika, Brezilya, Arjantin, Kolombiya ve Malezya’dır.
Türkiye ile İlişkiler
Türkiye ile Venezuela arasındaki ilişkiler, birkaç yıl öncesine kadar coğrafî ve kültürel uzaklık gibi nedenlerle sınırlı düzeyde devam etmişse de, bir önceki Venezuela Devlet Başkanı Hugo Chavez ve mevcut başkan Nicolas Maduro döneminde karşılıklı atılan adımlarla iki ülke arasındaki ilişkilerde önemli bir yakınlaşma gerçekleştirilmiştir. Esasen Venezuela, Türkiye’nin Güney Amerika kıtasında ilk diplomatik ilişki kurduğu ülkelerden biri olmuş ve iki ülke arasındaki resmî ilişkiler yılında başlamıştır. yılından bu yana hizmet vermekte olan Karakas Büyükelçiliğimizin yanı sıra, Karakas’tan sonra ülkenin en kalabalık ikinci şehri olan Maracaibo’da bir fahri konsolosluğumuz bulunmakta, Venezuela’nın da Ankara Büyükelçiliği ve İstanbul Konsolosluğu Türkiye’deki diplomatik misyonu olarak görev yapmaktadır.
Venezuela Devlet Başkanı Nicolas Maduro yılında İstanbul’da düzenlenen Dünya Enerji Kongresi sebebiyle ülkemizde bulunmuş, yılında ülkemizi ziyaret ederek bu düzeydeki ilk ziyareti gerçekleştirmiş, aynı yılın Aralık ayında Türkiye’nin ev sahipliğinde gerçekleştirilen İslam İşbirliği Teşkilatı (İİT) zirvesine Gözlemci Üye ve Bağlantısızlar Hareketi Dönem Başkanı olarak katılmıştır. Maduro ayrıca Temmuz ’de Cumhurbaşkanı R. Tayyip Erdoğan’ın göreve başlama töreni münasebetiyle bir kez daha Türkiye’yi ziyaret etmiştir.
Öte yandan iki ülke arasında bakanlar ve üst düzey devlet yetkilileri nezdindeki ziyaretler de yoğun biçimde sürmektedir. Bu ziyaretlerin de etkisiyle İki ülke arasında ilişkilerin daha da güçlendirilmesi adına yeni antlaşmalar imzalanmaktadır. Bugüne kadar Türkiye ve Venezuela arasında kültür, turizm, eğitim, diplomasi, ticaret, tarım, enerji gibi çok çeşitli alanlarda toplam 11 antlaşma imzalanmıştır.
İki ülke arasındaki bu diplomatik yakınlaşma, ticarî sahada da etkisini göstermekte ancak ticaret hacmi dalgalı bir seyir izlemektedir. Bunda Venezuela’nın içinde bulunduğu ekonomik koşullar ve uluslararası piyasalarda yaşanan dalgalanmalar da etkili olmaktadır. İki ülke arasındaki ticaret hacmi yılında ulaştığı milyon dolarlık seviye ile en yüksek düzeye ulaşmış, son olarak yılında ise 37 milyon doları Türkiye’den Venezuela’ya ihracat, milyon doları ithalat olmak üzere toplam milyon dolar olarak gerçekleşmiştir. Ancak Mayıs ’de imzalanan ticaret antlaşmasının ardından, yılın ilk üç ayındaki ticaret hacmi yarım milyar doları geçmiştir ve yıl sonunda 2 milyar dolara ulaşması hedeflenmiştir. Türkiye’nin Venezuela ile ticaretinde başlıca ihracat kalemleri buğday, makarna, temizlik ürünleri ve tekstil ürünleri; başlıca ithalat kalemleri ise demir cevheri ve demirden mamul ürünler ve petrol ürünleridir.
Müslümanların Durumu
Venezuela Avrupa sömürgeciliği ile başlayan süreçte büyük oranda Hristiyanlaştırılmıştır ve bugün nüfusun çok büyük bir çoğunluğu Katolik Hristiyanlığa mensuptur. Buna karşın, diğer kıta ülkelerine kıyasla Venezuela’daki Müslüman kitle ve İslam kültürünün etkisinin daha belirgin olduğu söylenebilir.
İslamiyet Venezuela topraklarına ilk olarak İspanyol sömürge idaresi döneminde yüzyılda girmiştir. Bu dönemden itibaren Afrika’dan getirilen Müslüman köleler ve ilerleyen dönemlerde Hindistan’dan gelen Müslümanlar olmuşsa da, baskı ve zulüm altındaki bu Müslümanlar aracılığıyla ülkede İslamiyet’in yaygınlaşması mümkün olmamıştır.
Günümüzde Venezuela’daki Müslüman nüfusuna ilişkin bin ila bin arasında değişen rakamlar verilmektedir ki bin rakamı baz alınacak olursa bu ülke nüfusu açısından %1’in üzerinde bir orana tekabül etmektedir. Ülkede yaşayan Müslümanların büyük çoğunluğu yüzyılın ortalarından itibaren çalışmak üzere ülkeye gelen Pakistanlılar, Filistin, Lübnan ve Suriyeli Araplardır; ayrıca az miktarda Türk de bulunmaktadır. 15 binden fazla Müslümanın yaşadığı Karakas’taki Şeyh İbrahim el-İbrahim Camii, kıtadaki en büyük cami olma özelliğine sahiptir. Öte yandan ülkede Müslümanlar tarafından açılmış ve gerek Müslümanlara gerek gayrimüslimlere hizmet veren çok sayıda İslam merkezi, camii ve eğitim kurumu bulunmaktadır. Ülkede yaşayan Müslümanların, siyasal mercilerden baskı görmemesi, bu alanda sürdürülen çalışmaların önünü açmakta ve verimliliğini arttırmaktadır.