Vermesen De Verdi Derler
lü yılların sonu, yer istanbul. insanlar boğazdan karşıya geçmek için sandal kullanmaktadır.
bir rivayet yayılır bir gün. sandalcılardan birisi çok hızlıdır, sandalına binen kadınlarla ilişki kurmadan karşıya geçirmediği söylenmektedir. üstelik saldalcı o kadar iyidir ki, pek çok kadın gönüllü o sandala binmiştir.
rivayeti duyan şuh bayan, gerçek olup olmadığını anlamaya karar verir. sahile iner, bahsedilen sandalcıyı bulur, karşıya geçmek istediğini söyler. pazarlıkta anlaşırlar, sandal açılır.
sandalcı kürekleri çekerken kendince tempo tutmaktadır :
&#; derleeer, derleeer, derleeer
şuh bayan bunun bir taktik olabileceğini düşünür ve kulak asmamaya çalışır..
sandalcı durup durup tekrarlar:
&#; derleeer, derleeer, derleeer
şuh bayan dayanamaz, sorar:
&#; ne derler, kime derler, ne diyorsun?
&#; sen bu sandala bindin ya, artık versen de, vermesen de verdi derleeer.
16/08/
Sandalcının birinin ünü tüm İstanbul'a "Çapkın" diye yayılır.. İşinde gücünde ekmeğinin peşindedir sandalcı.
Eeee!.. Söylenti o ki, sandalına binen hiçbir kadının elinden kurtulma şansı yoktur.
Bunu duyan zamanın biraz da feministi, dişli bir kadın:
— Olur mu canım öyle şey. Ben bindiğim gibi inerim. der.
O hırsla gider bulur sandalı ve biner:
— Çek Göksu'ya! der.
Çekmeye başlar sandalcı, kürekleri..
Kadın da sandalcıyı incelemeye alır tabii..
Sandalcı kadına hiç bakmadan kürek çekerken, kendi kendine de mırıldanıyormuş..
— Derler, derler, derler!
Bir, üç, beş.. Kadın dayanamamış:
— Ne derler be adam? Ne derler?
Sandalcı kadına bakmış, bıyığını burmuş ve gülmüş:
— Valla güzelim, sen bu kayığa bindin ya! Vermesen de, verdi derler!
(Önyargıların dedikoduyla buluştuğu ortamlarda insanların düşüncelerinin ne olabileceğini anlatan kıssada hissedir.)
Affınıza sığınarak bu fıkrayı yazmak istedim. Derler efendim derler.
Yapmasanda yaptı derler
Ulaşamadıkları ciğere mundar derler
Konuşursun "sus bi artık" derler
Bu gız bu oğlana yanmış derler
Bi yerden sonra acıtmaz derler
Gözünün üstünde kaşın var derler..
Konuşursun sözüne dikkat et derler
Çok hızlı yaşarsın, yavaş git derler
Yavaş yaşarsın, ölü gibisin derler
Gülersin, ne gülüyor bu deli gibi derler
Ağlarsın, bunalım derler
Susar dinlersin, dilini mi yuttun derler
Çalışırsın, amele derler
Yatarsın, beleşçi derler
Hakemi ayarladı, şike yaptı derler
Teşvik pirimi verdi, topcuyu ayarladı derler
Daha olmadı, takımı satın aldı derler
Kısacası derler de derler
İnsanı candan ederler sonra anlarsın ki gelmiyor artık geriye geçen günler.
Ona buna kulak vermeye bir son verin önünüze bakın beyler
Ayrıntılı bilgi için
vaktiyle ali adında bir kayıkçı varmış ve kayığına binen kadınlara (af buyrunuz efenim) tecavüz edermiş. kadınlar da bunu bir fırsat bilirler, alinin kayığına binmek isterlermiş. efenim bu yollu kadınlar arasında çok geyiği dönermiş bizim kayıkçı ali'nin. "herif öyle bir kayıyor ki sorma, karşı koymak imkansız" diye dolaşırmış ağızdan ağıza.
gel zaman git zaman bir gün tabiri caizse daşşaklı bir kadın çıkmış ve "ben o kayığa binerim, bindiğim gibi de inerim" demiş. inersin, inemezsin derken kadın kayığına binmiş ali'nin (heyecan yok, henüz normal kayıktan bahsediyoruz)
kayık biraz açıldıktan sonra bizim ali efendi bıyık burmaya başlamış. ufak ufak sokulmak istese de kadın hep kendini çekmiş. ali pes eder mi? etmez tabi ki. neyse efendim ali küreklere asıldıkça ağzının içinden içinden "derleeeer" diyor ve bıyığını buruyormuş. anlam verememiş kadın. bir olmuş, iki olmuş kadıncağız dayanamamış ve sormuş, cevabını da almış elbet:
kadın: ne derler be adam? neden "derleeeer" diyip durursun?
ali : sen şimdi ali'nin kayığına bindin ya;
kadın: eeee?
ali : vermesen de verdi derler!
peşin edit: hikaye farklı şekillerde rivayet edilmektedir; konunun aslına sadık kalınmış, matural flavor'ın aklında kaldığı şekilde anlatılmıştır.
kurtlar vadisi'nde süleyman çakır adlı karakterin, "derler; yapsak da derler, yapmasak da derler" diye bahsettiği fıkra/hikaye.
kişi karşısındaki insanı kendi gibi bilir. kimsenin kimsenin hayatı üzerine laf söyleyecek yetkisi yoktur. ahlaksızlıktır.
sen bu başlığı açtın ya
zamaninda kurtlar vadisinde cakirin anlattigi fikradir. bir genclik bu fikrayla buyudu be.
Polat Alemdar ile Süleyman çakır arasında ki o efsane konuşma, herkesin hatırlayacağını sanmıyorum, o zamanlar güzeldi kurtlar vadisi.
yeni nesiller bilmez ama ben yine de ayıktırayım; derler gençler derler. yapmasanız bile yaptınız derler. bu dünyada kuyunuzu kazmak isteyen de çok olur. bunu gayet net bir ifade ile dile getirmişti alemdar zamanında. hele de iş dünyasında. girilen ortamlara, yatılan kalkılan, sohbet edilen insanlara, iş dünyasındaki samimiyetsizliğe dikkat etmekte fayda var.
Unutmamalı, herkes bir açığını arar, bulamazsa bile bok at izi kalsın misali karalarlar. bu yüzden dikkat et, derler be can polat.