ÖZET 1517 yılında fethi tamamlanan Mısır yaklaşık 400 yıllık bir Osmanlı idaresi geçmişine sahiptir. Mısır, tarih boyunca dinamik bir siyasi geçmişe sahiptir. 1798 yılından itibaren Fransız işgali ile başlayan yeni süreç, Mısır’ı sorunlu bir coğrafya yaparken Mehmed Ali Paşa isyanları, İsmail Paşa’nın çalkantılı ve yanlış idaresi ve bunun sonucunda işgale evrilen siyasi karmaşa Osmanlı Devleti’ni hem iç siyasette zor durumda bırakmıştır. Devletin Mısır’daki otoritesinin aşınması, 1882 yılında Mısır’da İngiliz işgalini doğurmuştur. Bu yıl başlayan İngiliz işgali Mısır’da İngiliz sömürge rejiminin kurulması ile sonuçlanmıştır. 1914 yılına gelindiğinde ise bu sömürgenin hukuki olarak da temelleri oluşturulmuştur. İngilizler, bu işgali geçici bir hareket olarak ifade ediyor ve Mısır’ın askerî, mali, ekonomik ve siyasi olarak kendini müdafaa edecek duruma gelmesi şartlarını ileri sürüyordu. Mısır’daki İngiliz sömürge sisteminin mimarları ki, başta Lord Cromer (Sir Evelyn Baring) gelmektedir, bu denetim mekanizmasının kendilerine verdiği hareket alanı sayesinde Osmanlı Devleti’nin Mısır’daki hüküm ve nüfuzunu ortadan kaldıracak fırsatları birer birer yakalamışlardır ve Osmanlı Devleti’nin Mısır’daki konumunun üstünde-hukuki olarak olmasa da- fiilî bir konum elde etmişlerdir. 1883 yılında Mısır’a geldikten sonra Mısır’daki bütün sisteme nüfuz etmiş ve İngiltere’nin buradaki eli ayağı olmuştur. Mısır’a uzun vadeli bir programa göre yönettiği anlaşılan Lord Cromer’in bu programı oldukça geniş bir yelpazeye yaymıştır. Mısır’da kurulan sistem tam anlamıyla Lord Cromer’in eseri olmuştur. 1914 yılına kadar süren bu sistemin ana mimarı Lord Cromer olmuştur. 1890’lı yılların ortalarına gelindiğinde sistem tam anlamıyla oturmuş ve Mısır’ın İngiliz sömürge sisteminin bir parçası haline getirilmesini sağlamıştır. Bunu, Cromer’in belirli aralıklarla hazırladığı raporlardan açıkça anlamaktayız. Biz de bu raporlardan 1892, 1893, 1898,1899 ve 1904 tarihlileri ışığında İngiliz sömürge sisteminin paradigmaları üzerinden Mısır’daki değişimi ele alacağız. Bu değişimleri tablolarla destekleyeceğiz. Anahtar Kelimeler: Mısır Meselesi, 1982 Mısır’ ın İşgali, Osmanlı Devleti, İngiltere, Lord Cromer, Mısır’ da İngiliz Yapılanması. ABSTRACT Egypt, since its conquest in 1517, was under Turkish administration for 400 years, with its political dynamism throughout the history. While the new period starting with French invasion of 1798 made Egypt a problematic geography, rebellions of Mehmed Ali Pasha and unsteady, and erroneous administration of Ismail Pasha and as a result of these, rising political turmoil left Ottoman Empire in a different situation in both national and international politics. Also, the weakness of the state authority in Egypt paved the way for the British invasion in 1882 and this invasion turned into the establishment of the colonial regime. When it comes to the year 1914, the legal base for this colonization had already been created. British Empire was evaluating this invasion as a temporary situation and stipulating Egypt’s military, economic and political advancement. The notables of the British colonization of Egypt, one of which was Lord Cromer (Sir Evelyn Baring), with the opportunities that were given by this control mechanism, were able to diminish Ottoman’s authority and influence on Egypt and therefore, they were also able to create a superior legal position to Ottoman’s. In addition to these, with the year 1883, they had already penetrated to the whole system in Egypt. Lord Cromer, whose intention was apparently to administrate Egypt with a long run plan, was the key person in integrating Egypt into the British colonial system, as it could be easily understood from the reports that were prepared by him at certain intervals. In this paper, we will be using some of these reports which are the ones dated 1892, 1893, 1898, 1899, and 1904, and in the light of these we will try to understand the changes in Egypt with respect to British colonial system’s paradigms and we will support our study with the charts prepared by Lord Cromer. Keywords: Egypt Issue, 1982 Invasion of Egypt, Ottoman Empire, Britain, Lord Cromer, British Structuring in Egypt.
Adiantum popüler bir süs bitkisidir. Ne yazık ki, tüm türleri dairelerde iyi hissetmiyor. Bu nedenle, evdeki adiantumlara nasıl bakılacağını, evin içini olabildiğince uzun süre dikmek ve süslemek için bilmeye değer.
Adiantum veya kıvırcık eğreltiotu (botanik adı Adiantum) adiant ailesine aittir. Vatan bitkiler - Orta ve Güney Amerika, Yeni Zelanda tropik ormanları. Bazı türler Avustralya, Asya ve Afrika kıtasından gelmektedir. Eğrelti otları ailesi, bazıları çiçek yetiştiricileri tarafından sevilen ve süs bitki örtüsü olarak yetiştirilen iki yüzden fazla türe sahiptir.
En ünlü adiantum çeşitleri:
Bitki sadece güzel değil, aynı zamanda bir şifalı, bu yüzden evde güvenle yetiştirilebilir. Eğrelti otları lipitler, flavonoidler, tanen, uçucu yağ, şeker içerir. Adiantum yaprak bıçakları, tıbbi şuruplar, intravenöz çözeltiler ve tozlardaki bileşenler veya katkı maddeleridir.
Bu bitkinin içeriği ile olan tentür, pankreas, dalak, astım ataklarının ciddiyetini azaltır, sinir sistemi üzerinde olumlu bir etkiye sahiptir, sinir sistemi üzerinde olumlu bir etkiye sahiptir, uzuvlara kan dolaşımını yeniler ve sakinleştirici bir etkiye sahiptir. Fern suyu ayrıca cilt hastalıklarını tedavi eder.
Adiantumun yaprakları üzerindeki şurup ateşi düşürmek için intravenöz solüsyonlarla birlikte kullanılır ve öksürük kesici olarak kullanılır. Eğreltiotu yaprağı özleri dezenfekte edici özelliklere sahiptir ve karaciğer ve mesanenin fonksiyonel bozukluklarıyla savaşmak için kullanılır.
Önemli!Bitkiyi tıbbi amaçlar için kullanmadan önce, bir doktora danışmanız ve doğru bir teşhis koymanız gerekir.
Adiantum eğreltiotu suyu Venüs kılı, kuduz hayvanları tarafından ısırıldıktan sonra vücudu detoksifiye etmek için kullanılır. Fern onkoloji tedavisinde kullanılır. Alkoldeki eğreltiotu çözeltisi sedef hastalığının tedavisinde yardımcı olur. Eğreltiotu yaprakları bir kaynatma ile saç durulama kepek ortadan kaldırır.
Küçük bir bitkiden yemyeşil bir çalkağa bir adiantum yetiştirmek için, yetiştiricinin bakımına ilişkin kurallara uyması gerekir: zamanında sulayın, kabul edilebilir bir sıcaklık sağlayın, zararlılardan koruyun ve yeni bir kaba aktarın. Bu daha ayrıntılı.
Eğrelti otlarının çoğu, yağmur ormanlarının dibindeki bitkilerdir, dolayısıyla gereksinimleri benzerdir. Doğada, eğrelti otları ormanın gölgeli tabanında yaşar, nemli humus toprağında büyür.
Ev yetiştiriciliğinde Adiantum'a benzer şartlar sağlanmalıdır:
Bir filiz lahanası satın aldıktan sonra, bir tencereden yenisine aktarılması daha iyidir. Fakat ondan önce, bitkiye yeni koşullara alışması için zaman verin. Bitki sararabilir, bu durumda zarar görmüş yaprakları kesmek ve tekrar büyümelerine izin vermek gerekir. Asıl mesele nakli yapmak için acele etmemek ya da çiçeğe döllenmeye başlamak: bitki stres altında ve bu normal. Bakım kurallarına uyun ve düzenli dikkat gösterin.
Büyüyen Asplenium eğrelti otlarının özelliklerini inceleyin.
Bir eğrelti otu için bir eğrelti otu gerekir, ancak mutlaka yüksek değildir. Deneyimsiz yetiştiriciler saksının daha büyük, eğreltiotu için daha iyi olduğuna inanmaktadır, ancak bu yanlış. Küçük kaplar adiantum için uygundur.
Örneğin, beş yaşında sağlıklı bir eğrelti otu üç litrelik bir kaba ihtiyaç duyar.
Çiçeğin kök sisteminin kalabalıklaştığını ve bir tencerede toprağın yüzeyinde ortaya çıkan köklere göre bitkinin daha fazla kapasiteye ihtiyaç duyduğunu anlayabilirsiniz. Önemli!Bir adiantumun dikilmesi için metal bir kap kullanılması istenmez, çünkü tankın duvarları sürekli ıslak toprakla temastan paslanmaya başlar.En iyi seçenek plastik, seramik, ahşap veya camdan yapılmış kaplardır.
Adiantum için toprak hafif, gevşek, nefes alabilen olmalıdır. Turba ve bir miktar kumla birleştirilmiş yaprak ve çayır topraklarının karışımı uygundur. Kömür, ağaç kabuğu ve dolomit unu toprak karışımına yabancı maddeler olarak kullanmalarına izin verilir. Drenaj tabakasını unutma, çünkü durgun su, eğreltiğin sağlığına zararlıdır.
Bitkiyi yıllarca sağlıklı tutmak için, ekimden önce toprağın sterilize edilmesi gerekir. Evde birkaç şekilde yapılabilir: fırında pişirin, dondurun, dezenfektan çözeltileri ile dezenfekte edin.
Brüksel lahanasını filiz veya tohumla ekebilirsin. Düzgün bir şekilde ekilmiş bir bitki tamamen ve gecikmeden gelişecektir, bu nedenle ekim prosedürüne dikkat etmek gerekir.
Lahanası dikim Özellikleri:
Bitki yer değişikliğinden hoşlanmaz. Bu nedenle, çiçeğin sürekli büyümek için nereye koyduğunuzu dikkatlice düşünmeniz gerekir. Ayrıca soğuk taslaklardan korumanız ve yapraklara toz girmesini önlemeniz gerekir.
Adiantum düzenli olarak sulanmalıdır, çünkü bitki toprağın kurumasına duyarlıdır. Ancak, bitkiyi doldurmanız, tenceredeki yerin durumunu kontrol etmeniz gerekmez - her zaman hafif nemli olmalı, ancak ıslak olmamalıdır.
Sulama suyunun sert olmaması arzu edilir, bu nedenle erime veya yağmur suyunun kullanılması daha iyidir. Musluk suyu da uygundur, ancak kullanımdan önce 5-10 saat bekletilir. Tropik yerlilerden biri toprağın ılımlı hidrasyonuna ihtiyaç duyar ve haftada iki veya üç kez bırakır. Üst toprağın kurumasına izin verilmemeli, daima hafif nemli kalmalıdır.
Kapalı bitkileri beslemenin en iyi yolunu öğrenin.
Adiantum budama kullanılarak oluşturulmamıştır, ancak yeşil renkli “şapka” nın keyfi olarak büyümesini sağlar. Ama kesinlikle kurumuş, hasta veya kırık dalları ve yaprakları çıkarın. Zarar görmüş parçalar sadece eğrelti otlarının süslenmesini azaltmakla kalmaz, aynı zamanda zararlılara karşı cennet görevi görür.
Eski veya hastalıklı bitkilerin kökleri budanır. Bu gibi durumlarda yapılır:
Genç eğrelti otları ilkbaharda, iki yılda bir kez nakledilir. Bitkiler olgunlaştığında, yalnızca kökleri toprağın üzerinde belirdiğinde tekrar dikilmeleri gerekir. Yani, kök kütlesi o kadar büyür, aynı tencerede kalabalıklaşır. Bu durumda, çiçek yetiştiricisi baharın başlangıcını bekler, uygun hacmin ve nakillerin kapasitesini seçer. Aynı zamanda, bazı kökleri biraz kesilmiş. Sonbaharda, bitki nakli rahatsız etmek için istenmeyen bir durumdur.
Önemli!Dikim sırasında, eğrelti gevşek toprağı sevdiği için toprağı bitkinin kök bölgesinde çok fazla sıkıştırmak istenmez.Adiantumun kök sistemi çok yavaş büyüdüğü için, sadece gerçekten hastalıklı kısımları sökerek, budama ile aşırıya kaçmamaya çalışın.
Saksıdaki bitki kökleri aşırı su nedeniyle çürümeye meyillidir. Kök sistemi hiçbir zaman suda durmamalıdır, çünkü oksijen olmadan kökler ölür ve su emme kabiliyetini kaybeder. Bunu önlemek için, seramik kap, genişletilmiş kil, kaba çakıl parçalarından 2 cm drenaj tabakası kabın dibine yerleştirilmelidir. Bundan dolayı, su kök bölgesinde yerleşmeyecek, ancak drenaj tabakasına düşecektir.
Eğrelti otları sporlar ve çalının kök bölünmesi ile yayılır. Çiçek yetiştiricisi kendisi için en uygun yöntemi seçebilir.
Beş yaşından büyük eğrelti otları kısmen dekoratif etkilerini kaybederler, bu yüzden kök sistemi genellikle birkaç genç bitkiye bölünür. Bu teknik genç adiantları hızlı bir şekilde elde etmek için kullanılır. İşlem, kök sisteminin iyi geliştiği yetişkin bitkilerde gerçekleştirilir. Maternal kökün ayrı fraksiyonlara ayrılması, donör eğrelti otunun ölümüne neden olabilir. Ayrılmış tüm parçaların başarılı bir şekilde hayatta kalmayacağı da akılda tutulmalıdır. Fern rizoması, tesisin toprak kısmının yanı sıra mekanik hasarlara karşı çok hassastır.
Kök düzgün bir şekilde nasıl ayrılır:
Birçok bitkide olduğu gibi, eğrelti otları, çiçeklerin yardımıyla tohumları yeniden üretmek için çiçek açmazlar. Yeni bir bitkinin geliştiği sporlarla çoğalırlar. Sporlar, yaprakların alt tarafına bağlanan küçük keseler içinde olgunlaşır.
Adiantum iç mekan çiçek hastalıklarına dayanıklıdır, fakat kök çürümesine eğilimlidir. Bu, bitki çok sık ve aşırı sulanırsa olur. Bu durumda, adiantum topraktan uzaklaştırılmalı, kök sistemi su ile yıkanmalı ve incelenmelidir. Çürüme, yumuşatılmış alanlar ve köklerdeki beyaz plak ile tanınabilir. Hasar görmüş kök parçalar keskin bir bıçakla kesilir. Hastalıklı bitki birkaç gün boyunca ekim tankının dışında bırakılır.
Önümüzdeki birkaç gün boyunca, kök kısımlarının sertliğini günlük olarak kontrol etmek gerekir. Sertleştiklerinde ve sertleştiklerinde, eğrelti otu taze, besin bakımından zengin bir alt tabakaya ekilebilir. Ekimden sonraki ilk günlerde, tenceredeki toprak hafif nemli tutulmalıdır ve ardından kademeli olarak normal sulamaya geri dönebilirsiniz. Çoğu durumda, bu şekilde iç mekan eğreltiğini ölümden koruyabilirsiniz.